Westerse media worden gedefinieerd door het belang dat zij hechten aan individuele helden. Cowboys waren enorm in de Gouden Eeuw van strips, en hun verhalen maakten de weg vrij voor de superhelden van vandaag. Eenzame rangers hebben misschien hun sporen en zes-ijzers ingeruild voor capes en kappen, maar het ruige individualisme van het Wilde Westen leeft en wel in wetteloze steden als Gotham en Central City.
pils uit el salvadorvCBR-VIDEO VAN DE DAG SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
Soms ontmoeten moderne helden de zadelpijnlijke redders van weleer, wat resulteert in filmwaardige westerse verhalen die de genregrenzen overschrijden en de lezers eraan herinneren waar die vechtlust in de eerste plaats vandaan kwam. gelijkstroom heeft destijds zijn aandeel in westerse titels, waarvan er vele bandieten en politieagenten speelden met evenveel echte lef als welk groot westerse filmpersonage dan ook.
10 Batman/Superman #19 (2019)
Geschreven door Gene Luen Yang met kunst door Emmanuel Lupacchino, Matt Santorelli, Steve Lieber, Darick Robertson en Kyle Hotz.
Batman/Superman nr. 19-20 brengt het oude Westen naar de oneindige grens en slingert Batman en Superman door de tijd, metatekstuele ruimte en in een western. Het is een klassiek spel met een frisse twist, waarbij Etrigan midden-conflict wordt geïntroduceerd en inzetten buiten de geaccepteerde realiteit worden geplaatst.
The World’s Finest bewijst waarom ze het beste stripduo zijn, ongeacht de setting, en passen gemakkelijk in een klassieke westerse stad. Superman trekt treinen en Batman stelt de wet vast in een eenmalige onderneming die, indien aangepast met een paar veranderingen in de focus, een geweldige geanimeerde westernfilm in Elseworlds-stijl zou kunnen opleveren.
9 Jonah Hex: Man zonder tijd
All-Star Western # 22-28 (2011) , geschreven door Jimmy Palmiotti en Justin Gray met kunst door Fabrizio Fiorentino, Norm Rapmund, Moritat, Staz Johnson en Cliff Richards
Wanneer superhelden en beruchte outlaws elkaar kruisen in DC Comics, is dat meestal het resultaat van tijdelijke verplaatsing, magie of een andere realiteitsvervormende kracht. Mens zonder tijd gooit Jonah Hex naar het moderne Gotham, en hij gaat er redelijk goed mee om.
Moderne westerns leuk vinden Geen land voor oude mannen En Logan gebruik moderne stijlfiguren en karakters om archetypische westerse rollen te vervullen. Mens zonder tijd Weeft Hex naadloos in het Batman-tijdperk en laat alle duisternis van Gotham zien door een bekende klassieke lens die zich goed zou vertalen naar het scherm.
8 Rare westerse verhalen # 71 (2010)
Geschreven door Dan DiDio met kunst door Renato Arlem, Hi-Fi Design en Ken Lopez
Cowboys en zombies kruisen elkaar vaak in DC Comics vanwege occulte rituelen of andere soortgelijke stoornissen. Rare westerse verhalen #71 gebruikt dit gemeenschappelijke thema in een frisse context waarin alle grootste legendes van het oude Westen weer tot leven worden gewekt door zwarte lantaarnringen.
In een wereld waarin DC zich echt richt op westerns, gebaseerd op decennia aan scherpschutterstrips uit elk genre, zou dit verhaal alle roots van DC laten zien. De add-on van tientallen jaren later op een betwistbare vlaggenschipreeks betreft populaire superhelden en eert legendarische outlaws door hun sluwheid intact te houden terwijl ze op zoek zijn naar menselijk vlees. De ontroering van de ondoden die op zoek zijn naar emotie gaat niet verloren in het westerse genre.
7 Batman: The Blue, The Grey en The Bat (1993)
Geschreven door Elliot S. Maggin en Alan Weiss met potloden door Alan Weiss en inkt door Jose Luis Garcia-Lopez
Het blauw, het grijs en de vleermuis is een klassiek Elseworlds-verhaal, plukken de basisprincipes van Batman en ze over een nieuw frame strekken. Kolonel Bruce Wayne is de charmante rechterhand van president Abraham Lincoln en is verwikkeld in een klassiek cowboycomplot om grootschalige conflicten te ondermijnen door middel van melee-gevechten.
Robin is eigenlijk Scalphunter, wat een beetje een vreemde draai is, maar voortkomt uit naamgevingsconventies in klassieke westerns. De meeste creatieve keuzes in de one-shot komen voort uit een vergelijkbare waardering voor klassieke westerse films, dus hieruit volgt dat het een gemakkelijke aanpassing zou zijn, vooral als animatie.
6 'Johnny Thunder: Fortunehead!' Geheime oorsprong # 50 (1990)
Geschreven door Elliot S. Maggin met potloden door Alan Weiss, inkt door Dick Giordano en Alan Weiss, kleuren door Greg Theakston en letterers door Steve Haynie
Waar Jonah Hex en Scalphunter traditionele premiejagers waren, was Johnny Thunder de westerse hartenbreker van DC. Hij is een harde man met een hart van goud, maar zijn afkomst is gehuld in mysterie. Geheime oorsprong #50 schetst een beeld van een man die groter is dan het leven, wiens geruchten de harten van mannen angst aanjagen.
De belangrijkste verhaallijn van 'Johnny Thunder: Fortunehead!' gaat over Johnny die zijn bejaarde vader probeert te redden van bandieten. Het geeft lezers het gevoel dat ze niet alleen minder over Johnny weten dan alle bijpersonages, maar dat ze hem ook nooit echt kunnen kennen. Johnny’s interne monoloog biedt de enige inkijk in zijn ware afkomst en de manier waarop zijn hoofd werkt, en zou een chique westernfilm opleveren.
witte bloedcellen op het werk
5 Moerasding # 85-86 (1989)
Geschreven door Rick Veitch met potloden van Tom Mandrake, inkt door Alfredo Alcala en kleuren door Tatjana Wood
De wortels van DC in vreemde pulp-horror en oude westerse verhalen komen samen Moeras ding #85-86 . Outlaws uit de Gouden en Zilveren Eeuw komen in contact met een elementaire geest en hebzuchtige mensen die ermee willen omgaan. Het bouwt de algemene kennis van Swamp Thing op via een eenmalig cowboyverhaal uit twee nummers dat geen context vereist.
Johnny Thunder leidt Madame .44, Bat-Lash en een kinderlijke Superchief de woestijn in. Waar een avatar van het groen wordt bevrijd van een blok kwarts, is het een vreemde westerse odyssee die speelt op het brood en de boter van DC. Moeras ding #85-86 zou een perfecte westernfilm zijn met een vleugje horror.
4 Lobo Jaarlijks # 2 (1994)
Geschreven door Alan Grant met kunst door verschillende getalenteerde teams
De Main Man is veel, maar ondanks zijn veelvuldig gebruik van vuurwapens en zijn aangeboren vaardigheid ermee, wordt hij meestal niet gezien als een ‘revolverschieter’. Lobo is meer een grijper dan een Lone Ranger, maar dat verandert Lobo jaarlijks #2 .
Net als een paar andere jaarlijkse nummers van de Czarnian is de strip een bloemlezing die zich afspeelt in het Wilde Westen. Elk kort verhaal is voorzien de brutale wolf in een andere rol van archetypische westerse plots, die uiteindelijk beginnen te overlappen. De ultra-gewelddadige satire is een uniek toneelstuk over een space-western en erg maf, maar als animatiefilm zou het nog steeds een bonafide western kunnen zijn.
3 Scalphunter begint
Rare westerse verhalen # 39-41 (1977), geschreven door Michael Flesher met potloden van Dick Ayers en inkten van George Evans en Frank Springer
DC’s Gouden Eeuw kent misstappen en momenten van slechte smaak, maar die komen niet allemaal voort uit slechte bedoelingen. Scalphunter, ooit Brian Savage genoemd, was een toneelstuk over de klassieke man-van-twee-werelden-trope die veel voorkomt in de westerse media.
Terwijl zijn verhalen soms de nadruk leggen op negatieve representaties van indianen, die van Scalphunter Vreemde westerse verhalen probeer niet brute delen van de Amerikaanse geschiedenis te herschrijven. Zijn reis van wees tot ongewenste held, die voor het eerst verschijnt in nummer 39-41, gaat gepaard met alle strijd en strijd die nodig is om van iemand een filmoutlaw met zadelpijn te maken.
st miguel bier
2 Jonah Hex: De oude man
Jona Hex #69 (2011), geschreven door Justin Gray en Jimmy Palmiotti met kunst door Jeff Lemire
Jonah Hex staat niet bekend om zijn emotionele gevoeligheid. Het met littekens bedekte gezicht van de door de strijd geharde premiejager wekte angst op, net als de cape of kap van elke moderne held, dus enkele van zijn meest dynamische en filmische verhalen zijn de verhalen die een kijkje in zijn leven bieden. Dat wil niet zeggen dat zijn basisachtergrondverhaal überhaupt prettig is.
Jona Hex #69 draait niet om een grote strijd. Het laat niet direct zien dat Hex iemand stalkt of vermoordt. In plaats daarvan kijken lezers vanuit zijn ogen als de gevaarlijkste man op aarde spoort plechtig zijn vader op. Het drama draait om het brute verstrijken van de tijd in de woestijn en wat het leven daar met mensen kan doen, en legt alle krachtige subtiliteit van emoties vast die aanwezig zijn in grote westerse films.
1 Jonah Hex: Teken van de demon
Jona Hex # 8 (1978), geschreven door Michael Fleisher met potloden van Ernie Chan en inkt door Vincente Alcazar
Jonah Hex is DC’s meest populaire en langst bestaande outlaw uit het Oude Westen. Het duidelijkst te onderscheiden van andere scherpschutters is zijn knoestige gezicht. Zijn iconische vervorming bleef grotendeels onverklaard totdat Jona Hex #8 , ongeveer vijf jaar na de eerste verschijning van het personage.
DC Heroes zijn geen vreemden voor kindertrauma's, maar het verlies van onschuld van Hex en de daaropvolgende wedergeboorte in de met littekens bedekte en holle man die hij is, blijft een van de meest gruwelijke en tragische. Het is net zo meeslepend en tragisch als De man die Liberty Valance neerschoot met de actie en het interne conflict van Echte Grit , en het fungeert ook als een oorsprongsverhaal en een mogelijke herhaling van het origineel, kritisch gefilterd Jona Hex film.
