De dood van kapitein Marvel is een van Marvel's meest innemende verhalen aller tijden. Het is een verhaal waarnaar sinds de release ontelbare keren is verwezen en het is besproken, en met een goede reden. Het vertelt een verhaal over hoe een van de machtigste helden aller tijden viel. Het vertelt een verhaal over hoe niemand gespaard blijft van de zachte kus van Meesteres Dood. Maar het belangrijkste is dat het een verhaal vertelt over hoe zelfs de dood zelf niet echt de scepter kan zwaaien zolang de erfenis die men achterlaat er een is van eer en integriteit. De dood van kapitein Marvel blijft een van de mooiste verhalen die Marvel Comics ooit heeft verteld vanwege de onberispelijke emotionele impact op de stripwereld.
alesmith Vietnamese speedway stout speed
Uitgebracht in 1982 als Marvel grafische roman #1 - De dood van kapitein Marvel ( door Jim Starlin), is het verhaal een optelsom van gebeurtenissen die zich over verschillende kwesties uitstrekten Kapitein Marvel #34 (door Starlin en Steve Englehart), Marvel-spotlight #1 en #2 (door Doug Moench, Pat Broderick en Bruce Patterson). Een noodlottig gevecht met de slechterik Nitro stelde Captain Marvel bloot aan een bijtend zenuwgas dat hem kanker bezorgde, een ziekte die hij pas zou ontdekken als het veel te laat was.
De dood van Captain Marvel was een gebeurtenis die lang in de maak was
De dood van kapitein Marvel begint met Captain Marvel die lijdt aan een vreselijke hoest en zwakte, waardoor hij een grondig medisch onderzoek ondergaat. Zijn ergste vermoedens worden bevestigd wanneer Mentor, de leider van de Eternals, hem meedeelt dat hij kanker krijgt. De grimmige ironie van de situatie is dat de nega-bands van Captain Marvel, de uitrusting die hem beschermt en verleent hem enorme macht , maakt alle pogingen om zijn ziekte te behandelen ondoeltreffend.
Captain Marvel wordt bedlegerige helden en zelfs schurken uit het hele universum komen hem hun respect betuigen. Omringd door zijn naaste bondgenoten en vrienden, glijdt Captain Marvel weg in een droomstaat waar zijn aartsvijand, Thanos, The Mad Titan, wordt gereanimeerd. Aangevallen door vijanden van achter de sluier van de dood, vecht Captain Marvel dapper, maar tevergeefs, terwijl Meesteres Death hem uiteindelijk opwacht. Terwijl hij zijn lot accepteert, leidt Thanos Captain Marvel naar het rijk daarbuiten, meer een vriend en gids dan de vijand die hij ooit was. Voor de helden die naast zijn bed staan, zijn ze getuige van het overlijden van een van de grootste helden van het universum.
Zoals al vaker besproken, De dood van kapitein Marvel is belangrijk omdat het een van de weinige sterfgevallen in Marvel Comics is die nooit is teruggedraaid. Er zijn korte momenten geweest waarop Mar-Vell is 'herrezen', maar hij is nooit volledig teruggekeerd naar de wereld van de levenden. Captain Marvel is een superheld . Superhelden kunnen tijdens al hun avonturen niet verliezen, toch? Als ze allemaal zouden verliezen, zouden er geen verhalen te vertellen zijn. Maar de dood van Mar-Vell is nooit ongedaan gemaakt en bestaat als een plechtige en aangrijpende herinnering dat zelfs de grootste helden kunnen vallen.
pabst blauw lint smaak
Captain Marvel bewees dat de nalatenschap van een held hen ware onsterfelijkheid schenkt
Het is niet alleen het feit dat Mar-Vell stierf en dood is gebleven dat geeft De dood van kapitein Marvel het belang ervan, maar het respect en de volwassenheid waarmee het omgaat met zijn dood. Er was geen explosief of bloederig einde aan zijn ambtstermijn als held; er was geen plotselinge duistere onthulling van zijn verleden om zijn nalatenschap te bezoedelen; en er was geen afgezaagde terugkeer om de emotionele impact van zijn dood ongedaan te maken. Mar-Vell bezweek aan ziekte, omringd door degenen die van hem hielden. Hij werd gerespecteerd door zijn vijanden, zijn prestaties waren onmiskenbaar, zelfs voor degenen die hij versloeg. Zijn dood was een viering van zijn leven. Moderne karaktersterfgevallen worden over het algemeen behandeld als goedkope dramatische geldkloppers, momenten van zinloze shock die niets betekenen. Personages sterven op grafische en gruwelijke manieren om vervolgens terug te komen via handige deus ex machina's, waardoor het idee van de dood van al zijn ernst wordt ontdaan. Er is niets banaals of goedkoops aan de dood. De dood van een onschuldig persoon is genoeg om een superheld te achtervolgen.
De dood van een superheld is een moment dat hele werelden treuren. En als een verhaal geschreven door Starlin als een manier om met de dood van zijn vader om te gaan, resoneert de ernst van het verhaal zoveel meer. Marvel heeft de afgelopen decennia veel uitstekende verhalen verteld en zal er nog veel meer vertellen, maar De dood van kapitein Marvel zal altijd een van zijn grootste blijven. Het is een oprecht en emotioneel onderzoek naar de grenzen van wat het betekent om een superheld te zijn. Het is een volwassen en nobele zwanenzang voor een archetype dat doorgaans niet zo'n verlies ervaart. De dood van kapitein Marvel blijft niet alleen een grimmige herinnering dat zelfs onze helden kunnen passeren, maar dat het hun nalatenschappen zijn die hun status als helden versterken. Het zorgt ervoor dat ons leven van positiviteit, van het nastreven van eer en gerechtigheid, en van ons inzetten om anderen te helpen, nooit echt zal eindigen zolang we herinnerd worden.
