Wanneer Marvel Studios aangekondigd dat ze hun eigen onderling verbonden wereld van superhelden zouden beginnen, spotten mensen. Het tijdperk van superheldenfilms was tenslotte bijna voorbij in het midden van de jaren 2000. Maar toch, meer dan een decennium en 30 live-action projecten later, is Marvel Studios momenteel de dominante kracht in de popcultuur. Toch is hun afhankelijkheid van de formule voor hun Disney+ tv-serie niet zo slim als tijdens de eerste fasen van het Marvel Cinematic Universe . Marvel Studios moet hun aanpak veranderen.
Zeggen dat de vroegste films van Marvel Studios formeel waren, is geen kritiek op het eerste gezicht. Sterker nog, het bleek een slimme beslissing te zijn. Bioscoopbezoekers hadden niet echt het filmische vocabulaire dat striplezers zouden kunnen hebben, vooral als het ging om cross-overs. 'Hoe gaat het?' Tony Starko van Robert Downey Jr ken je Thunderbolt Ross van wijlen William Hurt?' enzovoort. Door de films een vertrouwde structuur te geven, werd het publiek op subtiele wijze geholpen te begrijpen dat dit allemaal in dezelfde wereld gebeurde. De formule is ook goed gedocumenteerd. Een held wordt geïntroduceerd met een probleem De held moet dat probleem dan oplossen met de hulp van vrienden.Ten slotte wordt de held geconfronteerd met een donkere spiegel van zichzelf die verder laat zien waarom ze goed zijn, en de schurken slecht.
Het is logisch dat wanneer Marvel Studios televisie begint te produceren, ze een vergelijkbare formule zouden aannemen. De formule die voor elke held in een speelfilm van twee uur werkte, is echter niet een formule die echt werkt voor een televisieserie. De karakterverhalen en belangrijke momenten zijn sterk geïndividualiseerd. De formule werkte voor De Valk en de Wintersoldaat , die laat zien hoe zowel Bucky als Sam omgaan met de afwezigheid van Cap. Het werkte minder goed voor Loki , terwijl het verhaal elk paar afleveringen van focus verlegde. De formule die in het spel is mevrouw Marvel gaat de verkeerde kant op , het creëren van vergeten verhaallijnen, toonveranderingen en flauwe schurken, zelfs volgens de normen van Marvel.
In de Disney+-serie van Marvel Studios lijkt de formule er een te zijn die een beetje misleiding bevat. Daar is onze held, en ze nemen het op tegen een personage dat een schurk lijkt te zijn. Meestal wordt halverwege de serie onthuld dat de schurken niet zijn wat we dachten. Er is vaak een andere antagonist, meestal een groep mensen die onze helden bedriegen. Soms is deze groep degene waarvan de personages dachten dat het geen schurken waren, zoals: de TVA in Loki of S.W.O.R.D. in WandaVision . Ook is de voorlaatste aflevering altijd de meest onthullende over onze hoofdpersonages, meestal met een soort liefdesverdriet voor fans. Maan Ridder meed veel van deze formule, behalve die regel van Episode 5. En dat is waarom Maan Ridder heeft sindsdien misschien meer de harten van fans veroverd dan welke serie dan ook WandaVision . mevrouw Marvel doet dit in de aflevering 'Time and Again.'
Zonder in spoilers te vervallen, de vijfde aflevering van de mevrouw Marvel serie onthult een groot emotioneel verhaal uit Kamala's verleden. Het gebeurde in de aflevering die het deed vanwege de Marvel Studios-formule voor tv-series. Toch had dit deel van het verhaal veel eerder in het verhaal misschien beter gewerkt. De noodzaak om dit deel van het verhaal te bewaren voor de voorlaatste aflevering heeft geresulteerd in mevrouw Marvel gevoel doelloos in het midden. De show gebruikt een echte gebeurtenis uit de geschiedenis en verweeft die gebeurtenissen in het persoonlijke verhaal van de personages. wachters deed dit met de Tulsa Massacre, langzaam uitrollend de verbinding met de personages door de serie. Als ze alle onthullingen tot het einde van de serie hadden bewaard, zou de impact niet hetzelfde zijn. Marvel Studios maakte een soortgelijke fout als Obi-Wan Kenobi en hun 'cards-down'-benadering van Reva .
zware zeeën dubbel kanon
Behalve voor Hawkeye , de laatste act van al deze Marvel Studios-series op Disney+, bevat een soort wereldschokkend evenement. Of het nu gaat om de opkomst van winstbejag of het massale 'oordeel' door een oude godheid, de inzet blijft hoog. De schoonheid van tv-series, ook voor Marvel als Waaghals en Jessica Jones show , is dat het geen wereldbeëindigende gebeurtenissen hoeven te zijn. De vertellers kunnen de spanning en inzet klein houden en toch drama creëren. Niet alleen dat, deze verhalen werken mogelijk beter met meer persoonlijke inzetten. In plaats van wat er gaande is met de ClanDestines in de MCU, hadden we deze schurken niet nodig. Een ontdekkingsverhaal over Kamala's verleden en haar toekomst is alles wat we nodig hadden. Emotionele karakteronthullingen met scènes waarin ze leert hoe ze een held moet zijn, zou hebben gemaakt mevrouw Marvel een meesterwerk.
Zoals het staat, mevrouw Marvel is nog steeds een heerlijke show. Iman Vellani blijft de meest perfecte casting in de MCU sinds Robert Downey Jr. de knipoog kreeg voor Tony Stark. Het zijn de stijve botten van de Marvel Studios-formule die in deze tv-show zichtbaar worden en die het publiek doen pauzeren. Zes uur aan verhalen vertellen is genoeg, maar Marvel Studios moet een formule-aanpak verlaten en hun makers echt creatief laten worden, niet alleen met de personages, maar ook met de vorm zelf.
Bekijk Ms. Marvel en de andere Marvel Studios tv-series die nu op Disney+ worden gestreamd.
