Als première van Netflix's De zandman De fans kwamen steeds dichterbij en werden getrakteerd op meer teasers in een nieuwe trailer die een verleidelijke blik wierp op de beruchte John Dee (ook bekend als Doctor Destiny) gespeeld door David Thewlis. Deze scène belooft de opname van een zeer op horror gerichte verhaallijn en de aanpassing van het duistere controversiële verhaal, '24 Hours', in De zandman #6.
Maar zal die opname de kijkers de volledige horrorervaring geven die nodig is voor John Dee en zijn verhaal? De trailer prikkelde zeker een huiveringwekkende toon voor de aankomende show, van de griezeligheid van de Corinthische naar uitgebreide scènes van de hel en Gwendoline Christie's onheilspellende kijk op Lucifer Morningstar , maar het aanpassen van '24 Hours' is een speciaal merk nachtmerriebrandstof.

Deze uitgave van de strip was een grimmige psychologische kijk op de geheimen die mensen verbergen en de innerlijke verdorvenheid die onder de oppervlakte op de loer kan liggen. Gemanipuleerd door John Dee, via een gestolen robijn die ooit toebehoorde aan Dream, worden de klanten en medewerkers van een restaurant gedwongen om hun eigen persoonlijke demonen onder ogen te zien met verwoestende gevolgen. Het is een van de somberste en meest duivelse verhaallijnen van De zandman , met een onderstroom van wreedheid, maar het is ook een van de meest krachtige kwesties en verdient een trouwe aanpassing. Fans van De zandman zal willen dat het verhaal goed gedaan wordt.
Zelfs met dit gewicht van verwachting en erfenis, de show moet de horror in evenwicht brengen van wat er gebeurt met John Dee en de dinergasten met de gevoeligheden van kijkers en de beperkingen van live action. Het kan de impact van waanzin zeker niet verminderen of het griezelige trauma ondermijnen zonder het verhaal te verzwakken, maar tegelijkertijd kan het te grafisch zijn, het in een maagverdraaiende ervaring veranderen. Een dreigende en psychologische toon is nodig, versterkt door oordeelkundige spatten van het macabere om het verhaal te versterken. Elke aanpassing van '24 Hours' zal een langzaam tempo nodig hebben, waarbij sinistere spanning wordt opgebouwd tot het onvermijdelijke gruwelijke crescendo.

Want dit verhaal is het stilste en meest verontrustende van allemaal De zandman verhalen, en in de zee van andere, meer fantastische elementen kunnen gemakkelijk verloren gaan als ze slecht worden behandeld. John Dee heeft niet de cynische charme van Johanna Constantine of de vreemdheid van andere karakters. Maar in de handen van David Thewlis kon zijn verwrongen en egoïstische dreiging tot leven komen op het scherm. Het is ook de meest intense van de verhalen, die de mensheid op het meest gebroken niveau laat zien. Slecht behandeld, kan het gemakkelijk uiteenvallen in een puinhoop.
Er zijn geen monsters of nachtmerrieachtige wezens op de loer in de schaduwen in '24 Hours', slechts één griezelige man die plezier schept in de verwoesting die hij andere mensen kan aanrichten, jagend op angsten, geheimen en ziekelijke verlangens. John Dee geniet van de gestolen macht die hij heeft en geeft zich over aan zijn eigen duistere aard, terwijl hij vreemden meeneemt voor de rit. Dat laten zien zal lastig zijn, maar de ultieme overwinning als De zandman kan het aftrekken. Het kan niet vertrouwen op flits of fantasie, alleen een diepe duik in de afschuwelijke kant van de menselijke natuur en biedt het aan kijkers en fans met een subtiele draai van angst.
The Sandman gaat op 5 augustus in première op Netflix.