De beruchte vechtgameserie van ontwikkelaar Koei Tecmo Dood of levend is nooit serieus genomen. Ondanks een geschiedenis die teruggaat tot de Sega Saturn, werd het meer bekend om zijn overdreven onzedelijke beelden dan om zijn gameplay. Met Dood of levend 6 , had Koei gehoopt dat te bewijzen GEBED was meer dan alleen pittige visuals en schaars geklede vechters, maar uiteindelijk lukte het niet om het voor elkaar te krijgen.
In een 2019 interview met Gamespot , verklaarde regisseur Yohei Shimbori dat ze het overgeseksualiseerde karakter van de serie wilden afzwakken en nieuwe mechanica wilden introduceren, zelfs zo ver dat ze het spel uitstelden om ervoor te zorgen dat het klaar was voor nieuwe spelers. De studio faalde echter snel in dit streven toen het spel eenmaal aan het rollen was. De hyperseksualiteit werd nauwelijks afgezwakt en de DLC zelf hielp elke kans te verkleinen dat de studio de serie zou zien opkomen om te wedijveren met die van Tekken.
lagunitas kleine sumpin review
Ondanks de beweringen van Koei Tecmo dat het de franchise in een nieuwe richting wilde sturen en in de eSports-scene wilde draaien, Gebed 6's DLC liet zien dat het niet weg kon van zijn roots. Nieuwe personages kwamen met de DLC, maar de meeste aanbiedingen waren cosmetische items zoals badpakken en zomerjurken. Koei kon dat deel van de serie niet negeren en het werd alleen maar erger toen de DLC-prijzen de ronde deden.
Niet alleen was het eerste seizoen van DLC belachelijk duur, maar alle nieuwe inhoud was niet eens inbegrepen. Hoge prijzen zouden een probleem blijven voor het spel, met toekomstige DLC-passen met prijzen als $ 79,99 of $ 89,99. Het was zonder twijfel een van de grootste oorzaken van het mislukken van het spel. Toen fans eenmaal de hoge kosten van de DLC-passen zagen, vertrokken velen om games te spelen die hen niet failliet zouden laten gaan.
Hoewel de gameplay zelf vaak werd geprezen, was dat niet genoeg om het te redden van het gebrek aan inhoud en het flauwe verhaal dat erin werd gepresenteerd. Velen waren van mening dat de verhaalmodus van het spel een verwarrende puinhoop was, omdat het wisselde tussen het hoofdverhaal en de tijdlijnen van het persoonlijke personage zonder indicatie over de volgorde van de gebeurtenissen. Zelfs in termen van verhalen over vechtgames, verdient deze een plaats buiten het peloton voor hoe slecht het werd behandeld en hoe weinig zin het meestal heeft.
hoeveel afleveringen zullen er zijn in aot seizoen 4
Hoewel de ontwikkelaars veel moeite en vertrouwen hebben gestoken in de singleplayer-aspecten, leidde de focus op de overgang naar een eSports-markt tot een nogal kale multiplayer, die alleen bestond uit het vinden van 1v1-matches ad nauseum. Het online ging nooit verder dan dat idee, waardoor er weinig reden was om het te gebruiken buiten het spelen van vrienden.
Het aanbod voor één speler van de game had vergelijkbare problemen. Singleplayer lijkt in het begin veel verschillende modi te hebben, maar het is allemaal gericht op grinden of gewoon ongeïnspireerd. De trainingsmodus is niet intuïtief, ondanks het schijnbaar robuuste karakter; hoewel het de basisprincipes van het spel voldoende dekt, geeft het weinig richting aan de timing of of je correct invoert. DOA Quest liet ook fans achter, beginnend als een op missies gebaseerde tutorial voor specifieke personages, maar eindigend als een sleur voor gerandomiseerde onderdelen om kostuums en in-game valuta te ontgrendelen. De game had meer inhoud nodig en was in plaats daarvan gevuld met opvulling, omdat spelers alleen moesten zoeken naar zinloze cosmetica.
Dood of levend 6 probeerde wanhopig aan de schaduw van zijn bekendheid te ontsnappen, maar viel uiteindelijk terug waar het begon. Claims van afgezwakte seksualiteit resulteerden slechts in een knop om één functie uit te schakelen, en de kerngameplay is verwarrend en barebones. Tussen een gebrek aan gameplay-modi en een stoet van slechte beslissingen zorgde Koei Tecmo ervoor dat de game nooit hun doel zou bereiken.
