Waterman is King of the Seven Seas, wat betekent dat de plaatsen die hij beschermt een stuk groter zijn dan de domeinen van veel andere superhelden. Gefocust op het regeren over Atlantis en het beschermen van al het leven onder de zee, heeft King Arthur een baan waar zelfs Superman waarschijnlijk niet jaloers op is. Ondanks dat hij omgaat met walvissen, dolfijnen, vissen en zelfs haaien, wagen Aquamans stripboeken zich zelden in milieubewegingen.
Dat is echter niet het geval voor zijn aankomende nieuwe film. Aquaman en het verloren koninkrijk krijgt een meer actuele verhaallijn over vervuiling en klimaatverandering. Gezien de meer politieke wending van stripboeken tegenwoordig, is dit een element van Aquaman's strips dat al veel te lang ontbreekt. Het zou ook nu meer dan ooit passen, sociaal commentaar toevoegen aan strips op een manier die niet geforceerd aanvoelt.
Aquaman Comics laten hem zelden zien als een milieuactivist
Binnen het DC-universum is het groene Swamp Thing veel meer een held voor de aarde dan Aquaman. Natuurlijk zijn er problemen geweest waarbij Aquaman snel werk maakt van degenen die de zeeën en de visindustrie exploiteren, maar het is zelden een enorm plotpunt. Gezien het niveau van wereldwijde vervuiling, om nog maar te zwijgen van de grootsheid van de zee zelf, is het vreemd dat Aquaman deze problemen nooit frontaal aanpakt.
Houd er rekening mee dat, totdat het personage zijn DC Extended Universe-debuut maakte waar hij was gespeeld door Hawaiiaanse droomboot Jason Momoa , werd Aquaman heel erg als een grap behandeld door degenen die geen strips lazen. Dit maakt zijn gebrek aan klimaat- en natuurverhalen alleen maar vreemder, omdat hij altijd de held was die werd gehekeld vanwege 'praten met vissen'. Gezien deze status zou hij meer moeten gaan stinken over vissen die in sommige delen van de wereld bijna uitgestorven zijn, allemaal om de lust en honger van de oppervlaktebewoners te stillen.
Het is bijna schokkend dat dergelijke verhalen zelden worden gebruikt, omdat ze schijnbaar de go-to 'generieke' plot voor Aquaman zouden zijn. Laat bijvoorbeeld een rijke man proberen de zeeën en zijn dieren in het wild te exploiteren voor winst, alleen voor Aquaman om op te duiken en zijn hebzuchtige operatie te ontmantelen. Dit soort elementen kwamen wel naar voren in de geliefde run van Peter David, en het idee dat klimaatverandering de zeespiegelstijging veroorzaakte, was een groot punt van zorg dat leidde tot de creatie van Sub-Diego in Will Pfeifer en Patrick Gleason's run op de titel. Helaas heeft de koning van Atlantis zich sindsdien buiten dergelijke zaken gehouden, ook al zouden ze gepast zijn.
Aquaman-strips zijn eigenlijk perfect voor sociaal commentaar op het milieu
Veel lezers zouden het gebruik van sociaal-politieke verhalen in de strips van vandaag afkeuren, met veel kritiek dat deze concepten slecht worden behandeld en vaak ongepast zijn voor het personage in kwestie. Hoewel deze zorgen enige geldigheid hebben, zou er niets mis zijn als Aquaman een actievere rol zou spelen bij het veilig houden van de zeeën. Van het bestrijden van piraten tot het redden van bedreigde diersoorten, tijdens zijn avonturen zou hij er alles aan moeten doen om zijn koninkrijk te beschermen tegen alles wat het bedreigt. Zoals gezegd, veroorzaakte dat veel van zijn rechtvaardige verontwaardiging tijdens Peter Davids tijd met het personage. Gewapend met een haakhand en zonder onzin van wie dan ook, gaf Aquaman afranselingen aan degenen die het leven van dolfijnen in gevaar hadden gebracht. Deze woede zou hem er zelfs toe brengen... ga de strijd aan met de Justice League .
Dat was zonder twijfel Aquaman's meest opmerkelijke tijd in de geschiedenis, en teruggaan naar die versie zou geen slecht idee zijn. Als dat hem inhoudt dat hij onderwerpen en problemen uit de echte wereld aanneemt die hem rechtstreeks raken, dan is dat des te beter. Natuurlijk moeten deze goed worden gedaan, anders komen ze weer in het parodiegebied terecht zoals Aquaman's portretten op shows zoals Familieman . Een gevoel van avontuur en spanning moet behouden blijven. Als dit evenwicht wordt bereikt, kan het Aquaman een status geven die vergelijkbaar is met de X-Men en hun minderheidsanalogie , waarin wordt getoond hoe fictieve personages kunnen worden gebruikt als allegorische verhalen voor problemen uit de echte wereld.
