die van Netflix De zandman is over de hele linie met de meeste bijval ontvangen. Nu seizoen twee zich opmaakt om op de een of andere manier terug te keren naar Netflix, zullen velen zeker de stripboekgebeurtenissen overspoelen die volgen waar de show voor het laatst was gebleven. Maar voor een show die vaak bekend staat om zijn nauwkeurigheid ten opzichte van het bronmateriaal, kan een van de grootste aangebrachte wijzigingen het vrijwel onmogelijk maken om een bepaald nummer uit de originele serie aan te passen.
SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
Hoewel in sommige opzichten teleurstellend maar verhalend begrijpelijk, Netflix's De zandman maakt een einde aan superhelden. Selecteer karakters zoals John Dee en Lyta Hall blijven, maar zonder hun superkrachtige aliassen en banden een belangrijke dynamiek van het vertellen van verhalen die ooit in de strips aanwezig was, bestaat niet meer. Hierdoor blijft er weinig tot geen ruimte over De zandman #20, 'Façade' (door Neil Gaiman, Colleen Doran, Malcolm Jones III, Steve Oliff en Todd Klein), die de fatale wanhoop onderzoekt van een misvormde vrouw voor wie de superheldenwereld niet werkte.
De geschiedenis van Urania Blackwell en hoe ze haar krachten kreeg
Als CIA-agent op een expeditie in Egypte zocht Urania Blackwell de 'Orb of Ra' die verantwoordelijk was voor het op magische wijze verschaffen van de held Metamorfose met zijn transformerende krachten. Traditioneel manifesteert dit zich visueel als groen of paars haar (indien aanwezig), een plakkerig wit gezicht en a fragmentarische, vierkleurige kleuring en textuur van de huid . Het komt ook met de mogelijkheid om iemands lichaam in bijna elke gewenste vorm te veranderen en in een breed scala aan periodieke elementen.
Vroege strips, die de naam Element Girl aannamen, beelden Urania uit als een man die kort aan de zijde van Metamorpho heeft gevochten in zijn titelloze serie uit 1965 vanaf nummer 10 (door Bob Haney, Sal Trapani en Charles Paris). Neil Gaiman deed zelfs nog een serie waarin de twee op zoek waren naar een ander onschatbaar artefact in de 'Metamorpho'. hoofdstukken van woensdag strips (door Gaiman, Mike Allred, Laura Allred en Nate Piekos van Blambot). Helaas, of haar vroegste komische avonturen nu wel of niet in de canon bleven, onthult Sandman # 20 dat de superheldenlevensstijl nam niet voor haar.
Het ontvangen van superkrachten deed Urania meer kwaad dan goed
Urania woont alleen in een appartement dat is ingericht met afgedankte maskers van haar oude gezicht die ze nu als asbak gebruikt. Haar lichaam in echt vlees veranderen om haar misvorming te verbergen, resulteert in rottend vlees, waarvan de geur wekenlang blijft hangen. Ze is ernstig onzeker en werkloos en leeft van een arbeidsongeschiktheidspensioen. De enige met wie ze daardoor kan praten, is een man van het pensioenbureau die ze nog nooit persoonlijk heeft ontmoet. En zelfs op zoveel manieren als ze heeft geprobeerd zelfmoord te plegen, maar er niet in is geslaagd, rookt ze elke dag en hoopt ze dat het haar op de een of andere manier zal helpen sterven.
Ook al wordt het niet vaak afgebeeld, de situatie van Urania is dat zeker wel een door velen ervaren in de wereld van superheldenstrips. Het karakter Beak van Marvel's X-Mannen vertegenwoordigde in het kort de mogelijkheid dat een mutatie soms gewoon een mutatie wordt zonder enig cool aspect of presenterende krachten. In de tussentijd, Ultieme X-Men #41 (door Brian Michael Bendis, David Finch, Art Thibert, Frank D'Armata en Chris Eliopoulos) volgt een dag uit het leven van een tiener die voor schooltijd wakker wordt met de kracht om ongecontroleerd al het organische materiaal binnen een bepaalde straal te verdampen . Net als bij Urania Blackwell inspireert ook dit tot een gewillig einde.
Niet iedereen krijgt een kostuum. Niet iedereen zou eens weten wat te doen met de vaardigheden die hen zijn gegeven, laat staan hoe ze te gebruiken. Het is zeker dat niet iedereen in staat zou zijn om de levensveranderende transformaties psychologisch aan te pakken die soms met deze krachten komen. En het is hoogst onwaarschijnlijk dat de meesten in staat zouden zijn om ofwel te functioneren in of geaccepteerd te worden door de algemene samenleving, terwijl ze de lichamelijke mutatie 'bezitten' die hen anders verhinderde om in de toekomst een relatief normaal leven te leiden.
Façade zorgde voor een geweldig karaktermoment voor de dood
Opgemerkt moet worden dat het verhaal van 'Façade' niet alleen maar kommer en kwel is. Een steunpilaar van het Sandman Universum, Death verschijnt, volgt het geluid van Urania's huilen en vraagt haar of ze wil praten. Het probleem gaat verder door Death een van haar meest iconische regels in de serie te geven en geeft haar nog meer vorm in het proces. “Toen het eerste levende wezen bestond, stond ik daar te wachten. Als het laatste levende wezen sterft, is mijn werk gedaan. Ik zal de stoelen op de tafels zetten, het licht uitdoen en het universum achter me op slot doen als ik wegga.”
Deze ontspannen machtsverklaring wordt alleen maar aangevuld door haar uitleg dat ze Urania niet de dood kan schenken. Omdat de krachten van Urania door Ra zijn verleend, kan alleen Ra ze terugnemen. Het lijdt geen twijfel dat de dood persoonlijk zou kunnen ingrijpen als ze dat zou willen. Maar aangezien mythologieën gedeeltelijk in dromen voorkomen, suggereert het lezen tussen de regels dat ze haar domein zou overschrijden. Al met al nam ze de tijd om Urania te troosten, terwijl ze dergelijke sterfelijke plichten onder de hoede van hun respectieve goden liet blijven spreekt enorm tot de goedheid van de dood zelfs als het samengaat met haar onwankelbare plichtsbesef.
Het verhaal van Façade bestaat niet in een wereld zonder helden
Gezien het genre-karakter van Netflix's De zandman , zou een transmutatie veroorzaakt door een magisch artefact niet uit de pas lopen. In het eerste seizoen zijn mensen ontploft vanwege een amulet, getuige geweest van een exorcisme en erin geslaagd om de personificatie van dromen op te roepen. In de realiteit van de show is er alle ruimte voor het verhaal van een vrouw die getroffen is door een missie die vreselijk mis is gegaan, dodelijk depressief is en leeft van een pensioen. Maar dat alleen doet geen recht aan het verhaal dat in dit nummer wordt gepresenteerd.
Gevel gaat over een vrouw die op zoek is naar krachten in een superkrachtige wereld waar de sjabloon voor haar succes zowel voor als naast haar bestaat. Het gaat over het mislukken van dat streven en hoe iemand zich gemakkelijk in een plaats van fatale moedeloosheid in de burgerwereld kan bevinden via dezelfde eigenschappen die hem in de gekostumeerde zouden hebben voortgedreven. Het gaat over de vriendelijkheid van een almachtige entiteit en het respect dat ze hoe dan ook uitstraalt naar de omringende overlevering en mythologie. En vanwege dat alles is het een verhaal dat waarschijnlijk voor altijd een exclusief onderdeel van het stripboekuniversum zal blijven.
