In de ban van de Ring is een enorme franchise met legendarische krijgers, herkenbare personages en een extreem gecompliceerde geschiedenis. Dat soort kwaliteit en aandacht voor detail is een van de redenen waarom LOTR betekent zoveel voor zoveel fans. Dat gezegd hebbende, fans moeten wel een beetje realiteit onder ogen zien. Terwijl J.R.R. Tolkien heeft onvoorstelbaar veel moeite gestoken in de consistentie van het verhaal en de personages, er zaten nog steeds genoeg fouten in In de ban van de Ring.
Sommige bronnen zeggen dat de twee Blauwe Tovenaars in het Tweede Tijdperk zijn aangekomen, terwijl anderen zeggen dat het paar in het Derde Tijdperk is aangekomen met Gandalf, Saruman en Radagast . Evenzo zijn er tegenstrijdige berichten over wie de oudste figuur van Midden-aarde was: Boombaard of Tom Bombadil. Hoewel er tal van kleine inconsistenties zijn, hebben ze zelden invloed op het algemene verhaal. Er was echter een geval waarin een van Tolkiens fouten resulteerde in de creatie van een superkrachtige Elf.
Er waren twee elfen genaamd Glorfindel
Een Elf genaamd Glorfindel verscheen voor het eerst in De Silmarillion . Hij leefde tijdens het Eerste Tijdperk van Midden-aarde en was Heer van het Huis van de Gouden Bloem. Glorfindel woonde in het verborgen koninkrijk Gondolin, het laatste elfenkoninkrijk dat de opmars van Morgoth kon weerstaan. Het viel echter nadat Maeglin zijn locatie had verraden de Heer van het Duister en zijn dienaren . De val van Gondolin was een vreselijke strijd, maar een paar belangrijke figuren ontsnapten, waaronder Eärendil, Idril en Tuor. Toch ontsnapten ze alleen vanwege de heldendaden van Glorfindel. De Elfenheer vocht en doodde een achtervolgende Balrog, hoewel hij tijdens de confrontatie ook viel.
Een andere Elf genaamd Glorfindel leefde tijdens het Derde Tijdperk. Hij maakte deel uit van het Huis van Elrond en speelde een belangrijke rol in Het gezelschap van de Ring . In de films van Peter Jackson redde Arwen Frodo van de Nazgûl, maar in het materiaal van Tolkien was het eigenlijk Glorfindel die Frodo redde nadat de Heksenkoning hem had neergestoken. Later was er een moment waarop de Raad van Elrond overwoog om Glorfindel aan de Fellowship toe te voegen, maar hij werd als een te sterke strijdmacht beschouwd en zou te veel aandacht vestigen op de geheime missie van het bedrijf.
Hoe Glorfindel uit de dood werd opgewekt
Hoewel het hebben van twee verschillende Glorfindels geen groot probleem lijkt, was het eigenlijk omdat Tolkien er een punt van had gemaakt om Elf-namen nooit te herhalen. Het was een manier voor de huidige Elfen om hun voorouders te eren door hun namen nooit opnieuw te gebruiken. Dus toen Tolkien ontdekte dat hij twee Elfen met dezelfde naam had gemaakt, moest hij de fout rechtzetten. Om dit te doen, stampte hij de personages tot één.
De uitleg van Tolkien was vrij eenvoudig. Toen de eerste Glorfindel stierf, ging zijn geest naar de Halls of Mandos, en na een tijdje reïncarneerde hij en mocht hij Valinor opnieuw betreden. Zoveel was normaal voor Elfen. Tolkien liet echter Manwë, de koning van de Valar, Glorfindel terugsturen naar Midden-aarde als afgezant van de Valar (net zoals Gandalf terugkeerde ). Toen Glorfindel terugkeerde, had hij krachten die bijna net zo groot waren als die van een Maiar. Hij gebruikte die krachten om de Heer van de Nazgûl te confronteren in de Slag bij Fornost, en hij was het die profeteerde dat geen man zou de heksenkoning doden . Dus uiteindelijk creëerde de fout van Tolkien het enige personage van Glorfindel die uit de dood werd opgewekt, zodat hij Frodo kon redden van de Nazgûl.
