Jager x Jager is een van de meest populaire, Shounen-franchises vaak gevierd door zijn gemeenschap vanwege zijn cerebrale verhaal, uitzonderlijke actie en subversieve schrijven. En hoewel verschillende bogen in de serie op zichzelf al ongelooflijk waren, valt één boog op als bijna een non-sequitur in vergelijking met wat is vastgesteld met de rest van de wereld.
Dat zou de tonale en esthetisch dissonante wereld van Greed Island zijn, het beruchte spel voor Hunters en een van de meest opwindende maar ongelooflijk vreemde verhalen van de serie. Hoewel er zeker genoeg leuke en gedenkwaardige momenten waren over de hele boog, bleef veel van de inhoud en bedoeling achter met een zeer minimale uitleg. Bij het ontleden van het Hunter-spel zijn hier 10 dingen die nog steeds niet kloppen over Greed Island.
10Ging's vrienden zijn een beetje achtergelaten
Greed Island is een enorm passieproject van Ging en enkele van zijn beste vrienden. De game zelf zou niet mogelijk zijn zonder enkele van zijn persoonlijke vrienden die de game beheren, bepalen wie er in en uit gaat en het eiland verdedigen.
En hoewel het ontroerend is om zo'n toewijding in het spel te zien gaan, is het toch vreemd dat sommige van zijn vrienden schijnbaar de rest van hun leven zouden wijden aan het spel waarvan de gedeeltelijke functie is om Ging's zoon te vermaken en te trainen. Wilden deze mensen niets anders doen? Ze zijn in staat om met hun eigen krachten een functionerend, realistisch eiland en samenleving te creëren. Waarom wordt dat niet gebruikt voor iets constructiever dan een spel?
9Het spel verkopen
Hoewel de prijs een obstakel was tijdens de vroege stadia van de boog, wordt nog steeds vaak onderschat dat Greed Island, het spel van jagers dat mensen doodt, een consumentenproduct is. Behalve de veiling van oude exemplaren in de moderne tijd, werd Greed Island ooit als een echt product verkocht door het bedrijf Marilyn, Inc. waarvan mensen het vooraf bestelden.
Aangezien het een echte plaats is, waarom moest Greed Island dan een product zijn? Wie krijgt het geld van de eerste aankopen en de winkels van de in-game wereld? Is Greed Island als product/bedrijf ook aansprakelijk voor de verschillende sterfgevallen als gevolg van het spel? Hoewel doden legaal is voor jagers (wat op zichzelf al verbijsterend is), waarom is het dan legaal om een volledig veiligheidsrisico voor mensen op de markt te brengen?
8Er een spel van maken
Hoewel profiteren van de game al een onnodig detail lijkt voor de wereld, is het meest vreemde aan het uitgangspunt en de bedoeling nog steeds het feit dat het een hele game is die bedoeld is voor de lol. Het is een niche-ervaring die tonnen middelen, arbeid en tijd gebruikt die alleen wordt gewaardeerd en genoten door een select aantal of, in het geval van het verhaal, het enige team dat het daadwerkelijk heeft gewonnen.
Heeft Greed Island, nadat het zo lang heeft volgehouden als het heeft, daadwerkelijk iets bijgedragen aan de samenleving of iemand vermaakt? Waarom was het niet gewoon een beruchte test voor Hunters waar ze naartoe konden reizen in plaats van een excuus om een oude gameconsole te verhuren?
7Een test zijn voor Gon
Zoals eerder vermeld, was een onderliggende factor bij de oprichting en het onderhoud van Greed Island het feit dat het op een dag als een test voor Gon zou gelden zodra hij aan zijn reis om een jager te worden begon. En om eerlijk te zijn, Greed Island bood een scala aan uitdagingen en ervaringen die Gon hielpen om zijn Hunter-training te verbeteren. Het was echter een ongelooflijk ingewikkelde en gevaarlijke manier om het aan te pakken.
Naast het potentieel om het kind te kunnen doden, zijn de regels en cultuur van Greed Island niet bepaald 1-op-1 met hoe Hunters werken en functioneren in een echte samenleving, met veel van zijn wezens en de regels van Book and Gain nooit weer een verschijning in de serie. De enige echte waarde die Gon eruit haalde, was in ieder geval zijn training bij Biscuit Krueger en interactie met Razor, mensen die hem vanaf het begin hadden kunnen trainen.
6Het spel is verschrikkelijk in het ontmoedigen van valsspelen
Een enorm element binnen de Greed Island Arc was het feit dat het spel zo lang had geduurd dat Hunters eigenlijk wanhopig begonnen te worden en elkaar begonnen te vermoorden voor kaarten. In de lichtste bewoordingen wordt dit gezien als een verraad aan de geest van het spel. Dit wordt het beste geïllustreerd in het eindspel van Greed Island, een quiz die daadwerkelijk test of spelers de hele wereld hebben meegemaakt.
Hoe interessant dit ook is als een methode om valsspelers te straffen, waarom werd deze regel of het eindspel in het begin niet flagrant gemaakt? Als het punt was dat mensen het eiland gewoon zouden verkennen, waarom zou je dat dan niet begrijpen in plaats van het risico te lopen dat mensen elkaar stelen en vermoorden voor kaarten? Het lijkt erop dat ze begrepen dat dit een mogelijkheid was, maar niets deden om het daadwerkelijk te repareren.
5Het gebruikt een echt eiland
Naarmate de boog vordert, wordt het voor sommige personages duidelijk dat Greed Island in feite geen isekai-achtige gesimuleerde wereld is, maar een echt eiland in de wereld dat eenvoudig is uitgerust met op Nen gebaseerde simulaties. Dus als iemand sterft in het spel, gaat hij eigenlijk gewoon dood in het echte leven.
Afgezien van de vreemde semantiek, is het echter vreemd dat Ging en co. gebruikten een heel, echt eiland om hun project te hosten. Ze hadden deze ervaringen en uitdagingen niet zomaar kunnen stroomlijnen in Heaven's Arena of andere gebouwen en mekka's in de wereld. Ze moesten een heel eiland en zijn hulpbronnen gebruiken.
4Zijn enige verdediging is één man
Wanneer de Phantom Troupe de kusten van het eiland probeert binnen te vallen, komt Razor, een van de oprichters van het spel, binnen en vernietigt hun boot. Terugkijkend lijkt dit soort flauw en zelfs inefficiënt als verdediging voor een zogenaamd mysterie-eiland.
Dit bewees dat 1) Er is niets dat de locatie van Greed Island verbergt voor mensen met een basiskennis van geografie. 2) Mensen kunnen er fysiek, misschien zelfs per ongeluk, dichtbij komen. en 3) De enige verdediging is één man en niet een heel beveiligingssysteem of leger. Hoe is deze plek zo lang geheim gebleven?
3Het spel voor jagers bevat een datingsim
Hoewel Greed Island berucht is als een spel voor jagers, is een van de vreemdste en meest dissonante gebieden een verdwaalde, daterende simstad. Daarin volgen allerlei datingsimtropen, bijna willekeurig en zonder enige organisatie, en de speler hoeft alleen maar lang te spelen.
Geen echte vaardigheid dan alleen ervaring met andere dating-sims lijkt hier in het spel te zijn. Het is er in wezen alleen om de videogame-tropen van de boog af te ronden.
tweeEen van de laatste uitdagingen maakt gebruik van gewone gevangenen
Wanneer Gon en vrienden een van de laatste tests van het eiland bereiken, een stad die wordt geplunderd door piraten, ontdekken ze dat hun laatste tegenstanders eigenlijk bestaan uit echte, ter dood veroordeelde gevangenen. En hoewel dit voor sommigen misschien intimiderend is, komt dit eigenlijk een beetje teleurstellend uit in de serie.
Zelfs binnen het Hunter-examen kregen terdoodveroordeelden een behoorlijk slechte omslag omdat ze zwak waren in vergelijking met alle anderen en nogal wat binnen de Razor-groep leken zelfs Nen-vaardigheden te missen. Voor een spel dat bedoeld is om de vaardigheden van Hunter te testen, waarom kreeg het een groep mensen net iets moeilijker dan degene die werd gebruikt in het Hunter-examen?
1Het is een Collectoton
Toen Gon en Killua voor het eerst Greed Island betraden, kwamen ze erachter dat het belangrijkste doel was om als eerste alle 100 kaarten in het spel te verzamelen. En hoewel dit een interessant mechanisme is voor een gewoon videogame, lijkt het een beetje raar als een manier om de progressiviteit van een Hunter te meten, vooral gezien het feit dat de eindspelquiz niet eens vereist dat spelers elke kaart hebben.
Als het punt was om mensen gewoon te testen en ze een ervaring te geven, waarom zou het laatste eindspel dan niet een geheime locatie of baas in de wereld zijn, iets dat zowel de moeilijkste als de meest complete spelers van nature naar het einde leidt? Hoewel de kaarten een integraal onderdeel waren om spelers aan het einde een prijs te geven, had er waarschijnlijk een andere manier kunnen zijn om dat te doen of mensen te belonen, naast het beperken van een hele ervaring tot slechts een verzameling die meer laffe en kwaadaardige spelers vaak misbruikten.
mama's shiner bock
