Shows op basis van populaire anime-, manga- en videogamefranchises zijn heel gewoon in Japan. Elke franchise die groot genoeg wordt, krijgt een toneelstuk dat ofwel het kernverhaal opnieuw vertelt of, in het geval van... franchises zoals Sailor Moon , vertelt een uniek verhaal dat zich afspeelt binnen de continuïteit van de franchise. De Persoon franchise is hier geen onbekende voor, en de aankondiging van een nieuwe show, Persona 5 het podium #3, bewijst dat er geen teken is dat deze shows binnenkort stoppen.
Zoals de naam al doet vermoeden, Persona 5 het podium #3, is de derde show gebaseerd op Persoon 5 . De eerste Persoon 5 Speel, Persona 5 het podium, werd uitgevoerd in december 2019, met het vervolg Persona 5 het podium #2, debuteert in december 2020. Net als de vorige twee shows, Fase #3 wordt geschreven en geregisseerd door Hideyuki Nishimori, de persoon achter de Danganronpa en Mijn Held Academia toneelvoorstellingen. De Persoon 5 shows vertellen gewijzigde versies van het verhaal van de game, vaak met elementen uit de anime-aanpassing. Dit leidt tot een unieke performance die gebaseerd is op de games maar ook een op zichzelf staande ervaring is.
Echter, Persoon 5 is niet de eerste Persoon spel om de showbehandeling te krijgen. Persoon 3 ontving vijf verschillende podiumshows (hoewel de laatste twee als een dubbele functie liepen) onder de collectieve titel van Persona 3: de rare maskerade. Deze musicals naverteld Persoon 3 als toneelmusical. Deze musical had ook een cool metaconcept, omdat, omdat je in de game het geslacht van de hoofdpersoon kunt kiezen, er twee versies van de show tegelijk werden uitgevoerd, één met een vrouwelijke hoofdrol, de andere met een mannelijke hoofdrol.
Deze shows stellen het formaat later in Persoon toneelshows zouden volgen, van de op rock geïnspireerde muzieknummers, de sterk gechoreografeerde dansnummers en toneelgevechten. De uitvoeringen maken ook gebruik van grote videoschermen in plaats van fysieke sets, waardoor de shows de vreemde dimensie die in de games wordt gezien, opnieuw kunnen creëren. Dit alles wordt gecombineerd met poppen en kostuums die sterk putten uit traditioneel Japans theater, waaronder Bunraku-poppentheater en klassieke Kabuki-toneelstukken.
Persoon 4 , had ook twee musicals, genaamd Persona 4 Visueel en Visuele evolutie. Geschreven door de productieve scenarioschrijver Shintar Shin Asanuma, vertelt deze show een verkorte versie van de Persoon 4 verhaal. visueel, net als Vreemde maskerade , gebruikte een combinatie van schermen en poppenspel om de omgevingen van het spel na te bootsen. Echter, zoals Persoon 4 heeft een vast hoofdrolspelersgeslacht, deze show stelde het publiek in plaats daarvan in staat om de naam van de held te kiezen door fans de mogelijkheid te geven hun eigen naam in te dienen voordat de show begon.
Elke avond werd willekeurig een van deze namen getrokken als de naam voor de hoofdrolspeler, als weerspiegeling van het vermogen van spelers om hun naam in het spel te kiezen - een concept dat de Persoon 5 toon nog steeds gebruikt. Visueel verbeterd op de schermen die worden gebruikt in de Persoon 3 shows door verschillende kleinere bewegende schermen toe te voegen die verschillende effecten konden creëren en het gemakkelijker maakten om personages over te laten gaan van een marionet naar gamebeelden en weer terug.
Daar bovenop, Persona 4 Arena kreeg een toneelproductie nagesynchroniseerd Persona 4 The Ultimate in Mayonaka Arena Stage Project. Deze uitvoeringen gebruikten een soortgelijke opzet als de Persoon 4 shows, maar ook met een bewegend, gekanteld podium dat een aantal vrij unieke choreografieën en visuele effecten mogelijk maakte. Dit werd gevolgd door een vervolg genaamd Persona 4: De Ultimax Ultra Suplex Hold Stageplay, gebaseerd op Arena's vervolg Persona 4 Arena Ultimax. Deze shows zijn verbluffend vanwege het grote aantal personages dat op het podium vecht, vooral wanneer de choreografie de spotlight-tijd van de cast-handel heeft.
Hoewel deze shows wel krijgen uitgebracht op dvd en blu-ray , kunnen ze nogal moeilijk te vinden zijn, vooral voor internationale fans die afhankelijk zijn van importdiensten. Dit is jammer, want ze zijn visueel verbluffend en erg leuk om naar te kijken. Hoewel ze vergelijkbaar zijn met de anime-versies vanwege hun gedeelde bronmateriaal, biedt hun formaat een unieke kijk op het verhaal die een andere kijk op de wereld en de personages erin geeft. Hopelijk worden deze shows in de toekomst behoorlijk in het Engels uitgebracht, zodat iedereen kan genieten van hun unieke verhalen en enscenering.
