Ant-Man en de Wasp: Quantumania heeft opengesteld voor gemengde recensies van critici, die de uitvoeringen en het spektakel prijzen, maar de pro forma plot van de film afkeuren. Het is net zo zorgwekkend voor het begin van fase vijf als voor een op zichzelf staande film, en hoewel de film zelf goed werkt als entertainment, valt hij ook terug op verschillende slechte gewoonten die hem geen goed doen. De resultaten voelen meer aan als Phase One - en de fout waarvan de franchise schijnbaar heeft geleerd - dan het begin van een opwindend nieuw hoofdstuk.
Dat komt niet in de laatste plaats door het lot van zijn schurken, die worden afgebroken ondanks hun aanzienlijke potentieel voor toekomstige optredens. En terwijl Kang de Veroveraar is slechts een van een schijnbaar onbeperkt aantal varianten, zowel hij als zijn handlanger MODOK verdienen meer dan ze hier krijgen. Quantum De terloopse verwijdering van hen voelt vergelijkbaar met Phase One's behandeling van zijn schurken op de verkeerde manier.
Fase 1 van de MCU zet een slechte traditie voort voor superschurken
Stripboekfilms ontdeden zich regelmatig van hun schurken. De galerij van een echte schurk zou altijd een andere slechterik kunnen produceren voor de sequels, en het meer dan eens terugbrengen van dezelfde slechterik zou snel kunnen lijken op onnodige herhaling. De praktijk ging terug naar Joker van Jack Nicholson kelderen naar zijn ondergang in 1989 Batman en ging tientallen jaren door gedurende de Batman-cyclus: inclusief de dood van Ra's al Ghul, Two-Face en Bane in Christopher Nolan's Donkere ridder trilogie. De eerste twee van Sam Raimi Spider Man films eindigden elk ook met de dood van een grote aartsvijand, zoals velen X-Mannen films tijdens de lange looptijd van die franchise.
Phase One van de MCU bewees zichzelf een slechte dienst door de praktijk voort te zetten, en hoewel het niet altijd resulteerde in de dood van de schurken - The Red Skull, bijvoorbeeld, lijdt een uniek lot - waren ze ook niet in staat om terugkeer voor toekomstige opdrachten. Dat zorgde ervoor dat Loki veel gewicht in de schaal legde voor de franchise, en toen fase één naar fase twee ging, had de MCU plotseling een tekort aan betrouwbare tegenstanders. Wanneer De slechteriken van Phase One terugkeerden, deden ze dat vaak met zichzelf wegcijferende cameo's - zoals Emil Blonsky's aankomst in She-Hulk: advocaat - of in ondersteunende posities waardoor ze zich onderbenut voelden.
Quantumania stuurt zijn schurken veel te gemakkelijk weg
Dat was een essentieel onderdeel van de leercurve die de MCU doormaakte toen deze zich ontwikkelde tot een volledig geïntegreerd universum dat meerdere superheldentitels combineerde. Schurken zouden een veel substantiëlere rol kunnen spelen op zo'n canvas, zoals bijvoorbeeld Loki en Thanos uiteindelijk bewezen. Toch bleek de gewoonte om schurken te doden of in de steek te laten moeilijk te doorbreken - fase twee en drie verwijderden hun tegenstanders vaak ook na één schot - en hoewel Marvel genoeg slechteriken over heeft, betekent dat niet de lijst met meeslepende is eindeloos.
Quantum voegt eraan toe, met Kang uiteindelijk in de vergetelheid gezogen tijdens de climax van de film en zijn handlanger MODOK vernietigd nadat hij zich tegen zijn voormalige meester had gekeerd. Beide personages verdienen meer. Vooral de MODOK van de film is een leuke en intrigerende riff op het reusachtige Marvel-hoofdbestanddeel, en hoewel zijn dood in de film gedenkwaardig is, snijdt het toekomstige optredens af in projecten waarvoor hij buitengewoon goed zou kunnen werken. Ook Kang wordt te snel uitgezonden, en terwijl zijn talrijke varianten zich voorbereiden om terug te keren, is het een plichtmatige manier om te gaan voor een personage dat wordt aangekondigd als de volgende Thanos. Het optreden van Jonathan Majors als Kang is een van de onbetwiste hoogtepunten van de film, en deze specifieke versie van het personage verdient meer.
Quantum fungeert als een voorbode voor fase vijf, en aangezien fase vier grotendeels bestaat uit het bouwen van een wereld en het opzetten van concepten, moet het met een knal beginnen. De film speelt met enkele wilde concepten, die MODOK en Kang beide weerspiegelen bewonderenswaardig, en die een belangrijk onderdeel van de franchise moeten zijn voor de volgende twee fasen. Maar door hen zulke dodelijke slachtoffers te geven, toont het een verlegenheid van de ideeën die het met kracht zou moeten omarmen. Het suggereert dat Phase Five mogelijk dezelfde lessen opnieuw moet leren als Phase One, wat hem of de MCU helemaal niet goed zal dienen.
Ant-Man and the Wasp: Quantumania draait nu in de bioscoop.
