Marvel's Legioen van X volgt Kurt Wagner, ook bekend als Nightcrawler, terwijl hij op zoek gaat naar nieuwe concepten van gerechtigheid op het gemuteerde eiland Krakoa. Met de hulp van David Haller, ook bekend als Legion, construeert het paar The Altar: een zeepbel-realiteit in de dromende psyche van Legion en grenzend aan het astrale vlak. Nightcrawler heeft onderzoek gedaan naar een malafide body-hopping-mutant die Krakoa heeft verwoest. Tegelijkertijd heeft de Arakki-mutant Weaponless Zsen de taak gekregen om een voortvluchtige Arakki god . Geschreven door Si Spurrier met kunst door Jan Bazaldua, kleuren door Federico Blee, brieven door Clayton Cowles van VC en ontwerp door Tom Muller en Jay Bowen, Legioen van X #5 brengt een bitterzoet en klimatologisch einde aan de eerste boog van de serie.
Er zijn veel ontroerende stukken in dit verhaal, aangezien twee gevallen samenvloeien tot één, en grotere thema's van geloof, geloof in zichzelf en pleitbezorging voor verandering komen in beeld. Spurrier navigeert behendig elke aanwezige hoek en brengt doordacht commentaar op het onderwerp. Er is actie, intriges, romantiek en zelfs een handvol wendingen, maar het stroomt organisch. De stemmen die Spurrier aan elk personage geeft, klinken trouw aan hun eigen overtuigingen. Het natuurlijke conflict dat voortkomt uit de veelheid aan visies wordt goed onderzocht, en de oplossingen die uit dat conflict voortkomen, voelen verdiend en eerlijk aan de tekst.
Bazaldua's kunst is een belangrijk hoogtepunt van dit probleem, zoals het in de hele serie is geweest. Er is een breed scala aan krachten te zien en Bazaldua zorgt ervoor dat ze allemaal uniek aanvoelen. De kunst strekt zich uit tot een etherisch en bijna chaotisch gebied, maar blijft altijd leesbaar. Bazaldua maakt er goed gebruik van om sommige afbeeldingen helemaal tot aan de rand van de pagina te brengen en vervolgens andere momenten binnen de randen van het paneel te degraderen. Beslissingen als deze blijven consistent en laten grotere momenten toe met meer visuele impact.
De rijke en levendige tinten van Blee brengen het bovenaardse astrale vlak tot leven. Overmatige kracht wordt weergegeven met elke tint van de regenboog, waardoor de pagina's worden gevuld met een lust voor het oog. Hoewel er in het hele nummer talloze schakeringen zijn, voelt geen van hen zich overweldigd door een ander of vervaagd. Het astrale vlak , Krakoa en Arakko hebben allemaal een aparte sfeer. De verlichting, zowel op personages als voor scènes als geheel, is bijzonder goed uitgevoerd.
De belettering van Cowles is net zo meesterlijk als altijd. Standaard tekstballonnen worden, zoals gewoonlijk, geplaatst op een manier die de kunst complimenteert en nooit verduistert. Er staat nogal wat tekst in dit nummer, maar Cowles weet te voorkomen dat het overweldigend aanvoelt. Unieke tekstballonnen zorgen ervoor dat de dialogen van bepaalde personages zich onderscheiden van de massa, en gestileerde titelkaarten geven efficiënt aan waar elke scène zich afspeelt. Een van de meer persoonlijke toepassingen van belettering komt in de vorm van een handgeschreven brief van het ene personage naar het andere, wat diepte en intimiteit aan de dialoog toevoegt.
Er zijn ontmoedigende thema's in het spel in Legioen van X . Het idee van geloof, wat het betekent om te zoeken naar positieve verandering in jezelf en een gemeenschap, en kameraadschap, schijnen allemaal door. Bovenop deze thema's komen interpersoonlijk drama en een strijd tussen goed en kwaad die eindigt met een twist. Met Legioen van X #5, Spurrier en het hele creatieve team leveren een opvallende finale van een opmerkelijke eerste boog.
