Met Disney's vervolg op het fenomeen van 2013 Bevroren om de hoek zorgt White Snake, mede geregisseerd door Ji Zhao en Amp Wong, voor voldoende concurrentie in de geanimeerde fantasy-inzet. Ook op het gebied van verhaal- en personageontwerp zijn er tal van overeenkomsten: witte slang heeft zijn eigen magisch-aangedreven heldin in Blanca (Zhang Zhe), een vrouw die, net als koningin Elsa, op zoek is naar een identiteit in een vijandige wereld, terwijl de personages van de film de schotel-eyed, anime-achtige gelaatstrekken die zijn geworden gestandaardiseerd in Disney's CG-films.
Dit is echter echt waar de vergelijking eindigt, zoals waar de eerste Bevroren film scheert slechts de oppervlakte van zijn sprookjesachtige oorsprong, witte slang is rijk aan tovenarij en buitenaardse verschrikkingen. De film dient als een prequel-verhaal voor het Chinese folklore-verhaal waarop het is gebaseerd, 'The Legend of the White Snake' of 'Madame White Snake', dat al meerdere keren eerder is aangepast en opnieuw vormgegeven. Hier stelt schrijver Da Mao ons voor aan Xu Xuan (Yang Tianxiang), een jonge man met grenzeloze nieuwsgierigheid die wordt beperkt door de grenzen van zijn kleine, bergachtige dorp, en de eerder genoemde Blanca, een mooie vrouw die letterlijk in zijn leven valt zonder geheugen van wie ze is. De enige aanwijzing die Blanca heeft is een magische jade haarspeld, een die we haar met dodelijke precisie zien gebruiken tijdens de openingsactiescène van de film - en voordat haar hoofd helemaal wazig wordt - om te proberen een donkere tovenaar-generaal (Zhang Yaohan) te vermoorden die heeft een wurggreep op het land.
Net als de sheriff van Nottingham heeft hij een lakei, Little General (Zhang Boheng), die de hoge belastingen int die worden opgelegd aan gemeenschappen zoals Xuan's, dat bekend staat als Snake Catcher-dorp dankzij een ongewoon hoge populatie van de glibberige wezens. Gelukkig voor de stedelingen daar, verdubbelen slangen als betaalmiddel om de tol te betalen; Niet zo gelukkig voor Blanca, die nogal wat alarmerende kenmerken deelt met de wezens, evenals met de Medusa-achtige demonen die op de loer liggen in het kreupelhout. Maar dit stoort de openhartige en ruimdenkende Xuan niet, die de bouwstenen creëert voor een klassieker Romeo en Julia opstelling van geliefden tragisch verdeeld door geboorte, omstandigheid en doel. Of, nog nadrukkelijker, een gender-omgekeerde De vorm van water .
Xuan zweert Blanca te helpen haar herinneringen terug te krijgen en stuurt ze een weelderig schilderachtige reis door een wereld waar de sluier tussen natuurlijk wonder en bovennatuurlijke duisternis poreus is. Vertegenwoordiger van dit idee is het opvallende karakter van de hele film: een half-vrouw, half-vos magische wapensmid gecrediteerd als 'Foxy Boss' (Zhang Lei). Haar hoofd schommelt constant tussen een menselijke en die van een witte vos, een bedrieger-strepen logenstraffend. Ze rookt constant een lange, jade pijp en wordt begeleid door een soort Tweedle-Dee en Tweedle-Dumb paar griezelige minions, en de interdimensionale workshop waar ze een verbijsterde Xuan en Blanca naar toe leidt op hun zoektocht die gemakkelijk had kunnen uitgroeien tot een klassieker 'Welcome To My Lair' muzikaal nummer. Dit is eigenlijk een van de gebieden waarop de film valt - niet in zijn gebrek aan muzikaliteit, maar in theatraliteit. Er is een beetje hiervan te vinden in Duduo (Zhang He) -- wie houdt er niet van een pratende hond? -- maar de dialoog had zeker wat meer pit mogen hebben. Als resultaat, witte slang 's karakters zijn sympathiek genoeg, maar niet helemaal vertederend.
witte slang ziet eruit als een film die is gemaakt om indruk te maken: alles, visueel, wordt op 11 gezet, van de kleurverzadiging tot de snelheid en energie van de wuxia-vechtscènes. Light Chaser, de studio erachter, produceerde de film samen met Warner Bros., en nadat ze al de ronde hebben gedaan op het internationale festivalcircuit, is het duidelijk dat beide bedrijven hoge verwachtingen hebben dat de film wereldwijd nieuwe wegen inslaat voor dit soort Chinese cinema . Als je dit in overweging neemt, is het indrukwekkend dat het verhaal de dingen niet zo veilig speelt als andere gezinsvriendelijke functies vaak doen. In het begin lijkt een gelukkig, sprookjesachtig einde verzekerd. Tegen het einde beginnen de dingen er echter minder romantische fantasie uit te zien en meer Godzilla terwijl Blanca gedwongen wordt om haar meer magnifieke monsterlijke kant verder te omarmen, een pad van vernietiging van vuur en zwavel door het feodale China banend. Er is ook een bevredigende soulvolle beloning voor de verhoogde inzet waar het de centrale romantiek betreft, waardoor de dingen op een intrigerende, tijdveranderende toon blijven die duidelijk is ontworpen om de deur zo wijd mogelijk te laten voor toekomstige voortzettingen.
Hoewel onmiskenbaar prachtig om naar te kijken, is er nog steeds een licht gevoel van gewichtloosheid in witte slang waar 3D CG vaak last van heeft. De karakteriseringen voelen op dezelfde manier een beetje te dun getekend en onduidelijk aan, wat, nogmaals, meer luchtige momenten zouden hebben geholpen. Ondanks deze kleine minpuntjes zullen anime- en vechtsportfans ongetwijfeld genieten van de bekende snelle vechtchoreografie en power-ups, terwijl het meeslepende gevoel voor romantiek en mystiek van de film net zo goed zal werken voor iedereen - vooral als slangen zijn werkelijk jouw ding.
Geregisseerd door Amp Wong en Ji Zhao, brengt GKIDS witte slang naar L.A's Nuart Theatre op 15 november en geselecteerde theaters op 29 november.
