Arme She-Hulk. Ze kan niet langer dan een paar jaar een soloserie volhouden, ondanks dat ze een van de meer herkenbare vrouwelijke personages in het Marvel-universum is. Omdat er geen huidige serie is, heeft Marvel haar 'She-Hulk Sensational' gedienstig gegeven, een eenmalige opname op tijd voor haar 30-jarig jubileum. Of tenminste, dat is het verkooppraatje. De realiteit? Nou, dat is een ander verhaal.
Het hoofdverhaal van Peter David en Jonboy Meyers is eigenlijk het enige dat met het jubileum te maken heeft. David heeft er veel plezier mee, van het bespotten van de oude tijd van She-Hulk die de 'vierde muur' doorbrak met de lezer in de tijd van John Byrne, tot het slepen van een protesterende She-Hulk door een verhaal met 'Christmas Carol'-thema, zelfs terwijl ze er steeds op wijst dat ze de grap al begrijpt en dat het nu alsjeblieft stopt. Het is ook een scherpe blik op de talloze pogingen om het personage commercieel succesvol te maken, evenals het algemene gebrek aan originaliteit in strips en hoe alles altijd terugkeert naar iets dat de laatste keer een hit was. Voor mensen die gewoon willen lachen, zullen ze natuurlijk bijschriften waarderen als: 'Dit verhaal speelt zich af na de laatste strip die je leest en net voor de volgende.' Meyers tekent de strip met licht overdreven trekken, met scherpe randen en bolle bollen. Het grenst aan de grens tussen 'supervervormde' en normale anatomie, en het is een interessante kijk op de personages. Soms werkt het op betere plekken dan op andere. Ik kan niet zeggen dat ik bijvoorbeeld dol was op wat leek op twee ballonnen die in She-Hulk's topje waren geduwd, maar haar borst leek veel normaler als ze verkleed was als advocaat.
Aan de andere kant voelt het verhaal van Brian Reed en Iban Coello meer aan als een inventarisatie 'Ms. Marvel'-script dat werd afgestoft omdat het ook samen met She-Hulk speelde. (Het feit dat er een voetnoot nodig was om het enkele jaren geleden voor 'Secret Invasion' te plaatsen, doet me denken dat dit vrijwel zeker het geval is.) Het is een vrij saai verhaal waarin HYDRA banken moet beroven, een plot dat zinkt als een leiden ballon, ondanks zijn pogingen om zo te handelen, is logisch. Coello's kunst is in orde, hoewel dit een She-Hulk-special is, is het moeilijk te negeren dat Coelle misschien een grote groene vrouw tekent, maar ze lijkt eigenlijk helemaal niet op She-Hulk.
De special wordt afgerond met een herdruk van Byrne's 'Sensational She-Hulk' #40, waarvan ik me kan voorstellen dat het werd gekozen vanwege de beruchte eerste vijf pagina's met She-Hulk touwtjespringen naakt met alleen de wazige lijnen om haar fatsoen te beschermen. Het punt is, het is geen moment om trots op te zijn, met het boek dat duidelijk op de automatische piloot is gegaan terwijl Byrne hele pagina's vulde met steeds duidelijkere vertragingstactieken in plaats van een verhaal te vertellen. Aangezien dit ook het eerste deel is van een meerdelig verhaal (en die andere delen worden hier natuurlijk niet herdrukt), geeft het de lezer de indruk dat iemand aan het einde van de publicatie niet eens de moeite nam om naar het einde te gaan en zorg ervoor dat het een bevredigende leeservaring zou zijn. Ik kan begrijpen dat ik Byrne's run in de special wil hebben, maar waarom niet een van zijn nummers gebruiken die een compleet verhaal vertellen?
'She-Hulk Sensational' is helaas niet eens in de verste verte sensationeel. Voor vijf dollar is het krijgen van een oud inventarisverhaal en een onvolledige herdruk die 60 van de 80 pagina's van deze strip beslaat een belediging, puur en eenvoudig. Ik waardeer dat David en Meyers alles hebben gegeven, maar het is een grote teleurstelling om in een 80 pagina's tellend verhaal te worden opgenomen. Hun verhaal op zichzelf zou een hogere rating hebben gekregen, maar het is onmogelijk om het bedrijf te negeren.
