Er zijn maar weinig dingen die dat zijn in staat om Superman te stoppen in zijn sporen. Gewone criminelen, superschurken, rampen en meer zijn allemaal omvergeworpen door DC's Man of Steel. Maar er was eens een dreiging van buiten de sterren die zo krachtig was dat het niet alleen de aarde bedreigde, maar het volledig stal en de maan van ons sterrenstelsel. Nadat hij in een onbekend deel van de ruimte was geworpen, Superman kwam oog in oog te staan met een entiteit die klaar was om onze hele planeet te verslinden.
1988 Superman: de aardestelers (door John Byrne, Curt Swan, Jerry Ordway en Bill Wray) is een eenmalige strip waarin Superman het opneemt tegen een buitenaards ras dat nog nooit eerder is vertoond. Gevangen in een situatie waarin zelfs zijn krachten alleen de dag niet konden redden, kreeg Superman de taak om talloze planeten in het universum te redden. Het meest opvallende aan het verhaal is hoe de schurken een grote gelijkenis vertonen met een andere planeetverslindende entiteit uit een ander universum.
Superman vond zichzelf en de aarde verdwaalde in de ruimte
De dag begon zoals elke andere in de stad Metropolis totdat een vreemd, niet-geïdentificeerd object door de ruimte naar de aarde suisde. Terwijl Superman zich haastte om het object te onderzoeken, greep het de aarde en de maan vast en trok ze door hyperspace. Superman merkt dat hij verdwaald is in de ruimte en ontdekt dat de wezens die verantwoordelijk zijn voor de diefstal van de aarde een ras van kwaadaardige buitenaardse wezens waren. Hun ruimtevaartuig was een planetaire transporter. Hun missie was om hele planeten te vangen en ze te voeren naar een planeetbreker van onmogelijk formaat. Terwijl de planeten in de machine werden vernietigd, moest elke beschikbare grondstof van de planeet worden geoogst en opgeslagen. Superman begon niet alleen voor zichzelf, maar voor de hele aarde tegen de buitenaardse wezens te vechten.
Superman was in staat om de aliens van de transporter te dwingen waar ze hun lot ontmoetten. De buitenaardse wezens onthulden dat met de vernietiging van de transporter ook de planeetvernietiger zou stoppen, waardoor de buitenaardse wezens tot een langzame dood zouden worden veroordeeld. Het is een grimmige kijk, maar poëtisch gezien het feit dat ze zich totaal geen zorgen maakten over het beëindigen van een niet-kwantificeerbare hoeveelheid leven. Superman heeft gevochten tegen veel schurken op kosmisch niveau eerder, maar niemand heeft gewerkt aan zo'n catastrofaal enkelvoudig doel. Wezens zoals Darkseid, Mongul en Despero zijn in staat om zelf planeten te vernietigen, maar hun doel is om te veroveren en te controleren.
Superman vocht tegen DC's versie van Galactus
Het naamloze buitenaardse ras dat Superman dwarsboomt een identiek doel als Marvel's Galactus . Een wezen dat al sinds mensenheugenis bestaat, Galactus is een van de meeste machtige wezens in het Marvel-universum . Galactus consumeert planeten niet uit boosaardigheid, maar puur om te overleven. Een levensvorm van zijn omvang ziet de vernietiging van planeten als een natuurdaad. Hij koestert geen kwade wil tegen degenen die omkomen, alleen een plechtig gevoel van apathie. Superman: de aardestelers roept de vraag op wat er zou gebeuren als een wezen zoals Galactus in het DC Universum zou verschijnen. Kosmische bedreigingen zijn niets nieuws, maar een kosmische oerkracht als Galactus zou de natuurlijke orde van het universum verstoren.
Het is waarschijnlijk dat het Lantern Corps zou samenwerken om ertegen te vechten, net zoals Darkseid en de New Gods zouden proberen tot een wapenstilstand te komen en proberen het wezen te begrijpen. De grootste vraag is wat de JLA zou doen en of ze een dergelijke strijdmacht zouden kunnen huisvesten. Als de buitenaardse wezens hadden geprobeerd te ruilen met Superman, dan zouden ze misschien nog in leven zijn. Superman vecht alleen als dat nodig is en probeert altijd een vreedzame oplossing voor elk probleem te vinden. Het zou voor hem het probleem van zijn leven zijn geweest om een manier te vinden om de buitenaardse wezens in leven te houden zonder planeten op te eten. Als de gebeurtenissen anders waren verlopen, bestaat de kans dat ze een eigen heraut zouden hebben genomen, iemand om geschikte planeten voor hen te zoeken. De mogelijkheden zijn eindeloos over hoe het verhaal anders had kunnen eindigen. Er is echter altijd de kans dat er een andere kracht uit de diepten van de ruimte tevoorschijn komt, een onverzadigbare honger die aan zijn maag knaagt.
