Side quests zijn een belangrijk element in role-playing games zoals The Witcher 3: Wild Hunt en Final Fantasy XV . Deze spellen gebruiken zijmissies om het spel in te vullen, ze vormen het grootste deel van de inhoud en geven de wereld meer leven buiten de hoofdpersonages en het plot.
Maar tussen deze twee games gebruikt de ene zijmissies om een levende, ademende wereld weer te geven die rijp is voor verkenning en ontdekking, terwijl de andere ze gebruikt voor opvulling. Dit komt omdat elk een andere benadering heeft van zijmissies en welk doel ze dienen voor het algehele spel.
Final Fantasy XV 's side quests zijn vaker wel dan niet gestructureerd op een zeer eenvoudige manier. Je zult een NPC tegenkomen, die je informeert over iets waarin ze geïnteresseerd zijn, en vervolgens een marker krijgt die naar de lokale tipster leidt. De tipgever markeert de nieuwe missielocatie op de kaart en de zoektocht begint. De speurtochten kunnen in wezen worden teruggebracht tot het doden van speurtochten of het ophalen van speurtochten, wat niet veel verschilt van de meeste nevenmissies in elk spel. Maar waar FFXV tegenkomt is dat de speurtochten allemaal heel eenvoudige missies zijn. Na een paar missies, ofwel doden, ophalen of (soms) verzamelen waar om wordt gevraagd, worden speurtochten repetitief en niet de gils of het nieuwe item waard dat je ontvangt door ze te voltooien.
speakeasy verbod ale
De Witcher 3 benadert zijn zijmissies anders. Elk van The Witcher 's side quests voelen enorm verschillend van elkaar, en hoewel ze ook kunnen worden teruggebracht tot een reeks van fetch, kill of delivery quests, worden ze als geheel iets veel meer. Een side-quest in The Witcher begint op dezelfde manier, waarbij de speler met een NPC praat en nieuwe informatie leert, maar in plaats van op een eenvoudige zoektocht te worden gestuurd, moeten ze wat onderzoek doen om erachter te komen wat er moet gebeuren. Spelers zullen het gebied moeten verkennen, meer informatie moeten verzamelen en met nieuwe NPC's moeten praten voordat ze voor een dilemma komen te staan en een keuze moeten maken.
Deze formule kan ophaal- of moordmissies bevatten, maar er is hier een samenhangend verhaal. Dit voorkomt dat side-quests repetitief worden, omdat ze allemaal anders en meer betrokken aanvoelen. Er zijn vaak itembeloningen voor het voltooien van side-quests, maar de echte beloning voor het voltooien ervan heeft te maken met het verhaal en de nieuwe ontwikkelingen die spelers zullen zien.
Dit is het fundamentele verschil tussen de side-quests in de twee games. Ten eerste zijn side-quests er alleen om spelers iets te doen te geven, zoals grinden voor XP. In de andere dragen deze missies bij aan het verhaal buiten de hoofdplot. FFXV de nevenmissies van Noctis voelen uiteindelijk als onbelangrijke boodschappen voor Noctis om te voltooien tussen plotgebeurtenissen, terwijl The Witcher 's voelt als een spel op zich en wordt een gedenkwaardige gebeurtenis op Geralts reis naar zijn belangrijkste bestemmingen.
abv lagunitas ipa
Dit is waarom The Witcher 3 's wereld voelt zo levend en echt in tegenstelling tot FFXV is een leeg gevoel. De nevenmissies dragen actief bij aan de kennis en wereldopbouw van de dorpen en steden die Geralt bezoekt, geven leven aan de NPC's en laten het voelen als een plek die verder gaat dan wat de speler ziet. Veel zijmissies breiden ook het personage van Geralt uit en geven de speler context die bijdraagt aan het hoofdverhaal. Deze extra taken staan niet los van de rest van het spel, alsof ze alleen zijn ingevoerd om de speler iets te doen te geven. De keuzes die je maakt in nevenmissies hebben tastbare en blijvende gevolgen, waardoor ze als consequent worden ervaren en meer zijn dan alleen een methode om XP te verdienen.
In Final Fantasy XV , hebben keuzes zelden gevolgen of maken ze een verschil in verhaaluitkomsten. Het heeft een grote, levendige en mooie wereld, maar diezelfde wereld is behoorlijk hol zonder enige bijverhalen om er leven aan toe te voegen door middel van overlevering of wereldopbouw. Een simpel ding, zoals een zoektocht om een muur te repareren om te voorkomen dat monsters een stad binnenkomen, zou een grote bijdrage hebben geleverd aan het maken van de wereld echt en meeslepend.
In werkelijkheid hebben de meeste steden van het spel niet eens muren, ondanks de gevaarlijke monsters die buiten rondzwerven. Kleine dingen zoals deze, die de verkenning in het spel enorm hadden kunnen verbeteren, worden vervangen door boodschappen die Noctis helpen om betere uitrusting te krijgen of het volgende niveau te bereiken. Het hoofdverhaal zelf is belast met het dragen van het hele plot zonder enige opbouw of context om te helpen. Verschillende belangrijke plotdetails zijn zelfs gedegradeerd tot betaalde DLC, een spin-off anime-serie en een speelfilm los van het hoofdspel.
Die inhoud had in het spel kunnen worden opgenomen en de enorme wereld van Eos verder kunnen uitwerken, maar in plaats daarvan maakte Square Enix het optioneel en uitgesloten van het hoofdspel. Zonder het, Final Fantasy XV faalt in het bieden van een open wereld die het ontdekken waard is. Toekomstige Final Fantasy-titels, en open-wereldgames in het algemeen, zouden wat lessen moeten trekken uit The Witcher 3 over hoe je side-quests goed kunt krijgen.
