Er zijn talloze soorten horror die het publiek bang maken en verrukken, maar zombies hebben een renaissance ondergaan waardoor ze een vaste waarde zijn geworden in de 21e-eeuwse kijk op het horrorgenre. Zombies zijn een rijk concept dat kan fungeren als angstaanjagende bedreigingen en als meeslepende metaforen voor grotere sociale kwalen en daarom is het subgenre zo'n klassiek onderdeel van horror .
Het publiek is behoorlijk onderlegd geworden met betrekking tot horror, wat het genre ertoe heeft aangezet om harder te werken echte angst creëren . Sommige moderne films zijn gewoon niet te vergelijken met de klassiekers, maar er zijn enkele zeer bevredigende huidige horrorfilms die niet over het hoofd mogen worden gezien.
10Overlord is een spannende ode aan de klassieke B-Horror-bioscoop
Aanvankelijk werd gedacht dat ze mogelijk connecties hadden met de groeiende Klaver veld universum, de J.J. Abrams-geproduceerd Opperheer is een zeer verrassende kijk op het zombiegenre dat ook een belangrijke terugkeer is naar klassieke horror. Opperheer is een stilistisch meesterwerk dat zich afspeelt tijdens de tumultueuze tijden van de Tweede Wereldoorlog. Het gebruikt dit conflict en genetische experimenten als de perfecte achtergrond voor een onconventionele kijk op gekke wetenschap en ondode monsters. Opperheer zit vol met klassieke zombie-nietjes, maar ook:omarmt liefdevol de oorlogssfeerom verwachtingen te trotseren en nog meer drama in het scenario te injecteren.
lagunitas 12e van nooit beoordelen
9#Alive pakt sociale media en gaming aan door middel van een claustrofobische zombie-aanval
Zuid-Korea vindt horror voortdurend opnieuw uit op spannende manieren en #Alive is een zombiefilm uit 2020 die een zeer moderne draai geeft aan een invasie van ondoden. #Alive draait om een teruggetrokken videogame-streamer die gedwongen wordt in zijn claustrofobische appartement te blijven nadat hij zich uiteindelijk realiseert dat er buiten een zombie-uitbraak broeit. #Alive speelt slim met zijn beperkte ruimte en gebruikde sociale media hoekom wat nieuwe dingen te zeggen met het zombiegenre die ook ongelooflijk vooruitziend en belangrijk aanvoelen. Het balanceert op indrukwekkende wijze zijn horror en komedie, zodat het ene uiterste het andere nooit volledig overschaduwt.
8Dawn Of The Dead-remake uit 2004 laat zombies wegrennen van hun verleden
Origineel van George A. Romero Dageraad van de Doden uit 1978 is waarschijnlijk de sterkste van zijn klassieke zombiefilms, maar de herinterpretatie van Zack Snyder uit 2004 wordt de perfecte destillatie van de obsessie van de 21e eeuw met het remixen van zombiestapels.
De regie van Snyder en het script van James Gunn geven Romero's originele nieuwe leven, een bittere donkere humor en enkele angstaanjagende wendingen zoals de komst van snelle zombies.2004's Dageraad van de Doden laat zien dat niets te heilig is en dat cinema op belangrijke manieren mag rotzooien met zombie-nietjes.
7Dode sneeuw is de meest belachelijke mix van extremen
Horror is een van de weinige genres waar een groeiende hoeveelheid absurditeit soms in het voordeel van de film kan werken. Zombies zijn zo'n archetype dat het vaak een populair idee is om deze monsters te combineren met andere radicale ideeën. In het geval van de Noorse film uit 2009: Dode sneeuw , het kiest ervoor om zombies te combineren met een besneeuwd terrein envastberaden ondode nazi's. Dode sneeuw is overdreven in elke afdeling en de overdreven dreiging van nazi-zombies werkt op de een of andere manier. Er zijn ook niet genoeg horrorfilms die profiteren van besneeuwde omgevingen, wat: Dode sneeuw vol vertrouwen volbrengt.
6Anna And The Apocalypse verandert een zombie-uitbraak in een muzikaal extravaganza
Horror is zo'n platgetreden genre geworden dat het vaak op ambitieuze manieren wordt gedeconstrueerd. Hybrides van horror en komedie zijn niets nieuws, maar de Britse film Anna en de Apocalyps schiet naar de maan met een zombiefilm dat is ook een musical . De nevenschikking tussen deze contrasterende stijlen zou een ramp kunnen zijn, maar het blijft de landing. Anna en de Apocalyps zal niet veel mensen schrikken, maar de nummers zijn pakkend en de choreografie is vermakelijk. Ella Hunt giet alles in de Anna-rol en de film is een passend voorbeeld van hoe je iets anders met het genre kunt doen.
5Shaun Of The Dead wordt beschouwd als de formatieve Zom-Com
Edgar Wright is een van de meest opwindende en ambitieuze filmmakers die momenteel in de industrie werkt. Elk van Wrights films toont een meesterschap over het genre en zijn debuutfilm, Shaun van de Doden, neemt liefdevol de obsessie van horror met zombies over.
wat is er met gideon gebeurd in criminele geesten?
Shaun van de Doden beschikt over tal van krachtige zombie-aanvallen, maar het zit ook vol met geestige dialogen en plotwendingen die nog meer bijten hebben dan de zombies. Humoristische kijk op zombies is niet voor iedereen, maar het is moeilijk te overtreffen wat er is bereikt in Shaun van de Doden.
4One Cut Of The Dead is een metameesterwerk van filmmaken
Er gaat niets boven wanneer een sterk concept een briljante uitvoering ontmoet en de Japanse horrorfilm, Een snee van de doden , is daar een opmerkelijk voorbeeld van. De film kijkt naar een team van ragtag onafhankelijke filmmakers die hun bescheiden zombiefilm laten onderbreken door een echte zombie-uitbraak. De juxtapositie tussen hun slordige product en de daadwerkelijke invasie is verbluffend, maar het echte hoogtepunt van de film is hoe het allemaal in één ononderbroken opname is opgenomen. Het is een technisch meesterwerk dat filmmakers zal verbazen die niet eens geïnteresseerd zijn in het zombiegenre.
3Train To Busan is een angstaanjagende en oprechte film waar toekomstige zombiefilms naar zouden moeten streven
Trein naar Busan is een zombiefilm uit Zuid-Korea die lijkt op Sneeuwpiercer vermengd met Nacht van de levende doden . De doodsbange passagiers van een hogesnelheidstrein ontdekken dat een zombie-invasie zich buiten het voertuig verzamelt. Wat volgt is een verbazingwekkende kijk op zombies en wijdverbreide paniek, maar er is een echte emotionele kern die de rampenfilm de nodige pathos bezorgt. Dehet recente vervolg van de film, Schiereiland , herovert niet dezelfde magie, maar het is weer een zeer vooruitstrevend en vermakelijk onderzoek naar zombies en sociale strijd.
oprichters havermout stout nitro
twee[REC] Combineert zombies met horror voor gevonden beelden voor verbluffende resultaten
Found footage-horror heeft een beetje een slechte reputatie gegenereerd vanwege het feit dat het stilistische apparaat lui is misbruikt na succesvolle pogingen zoals Het Blair Witch-project en Paranormale activiteit. [OPNAME] is nog steeds een formatieve found footage-filmen een bewijs van wat de filmstijl kan bereiken. De film onderzoekt een appartementencomplex in lockdown, dat geleidelijk meer geteisterd wordt door de invasieve en vraatzuchtige dreiging. [OPNAME] brengt een hele reeks films voort en het tweede deel maakt duidelijk dat deze monsters niet echt zombies zijn, maar de originele film verbrijzelt deze illusie niet.
128 dagen later kronieken een wereld in vrije val met verbluffend nihilisme
28 dagen later is Danny Boyle's uitstapje naar zombie-horror en hij toont de vernietiging en isolatie van de wereld met een onwankelbare somberheid. 28 dagen later creëert een voelbaar gevoel van hopeloosheid dat zoveel zombiefilms missen, of het nu door het woedevirus is, de isolerende beelden van de film of de onbetrouwbare versie van de overheid. Het vervolg van de film, 28 weken later, is een even angstaanjagende onderneming, waar sommigen zelfs de voorkeur aan geven. Er is nog steeds een gestage discussie overeen derde item in de serie, wat het het perfecte moment maakt om het origineel opnieuw te bekijken of het voor de eerste keer te bekijken.
