Niemand kan dat ontkennen Disney is de laatste jaren volop geëvolueerd. De karakters zijn complex geworden, de verhalen zijn dieper geworden en het heeft bepaalde overdreven stijlfiguren losgelaten. Tijdens deze poging heeft Disney echter ook veel aspecten van de films verwijderd die fans echt leuk vonden.
Hoewel Disney-fans bepaalde kenmerken van zijn evolutie waarderen, kan niemand ontkennen dat het voelt alsof Disney's magie aan het vervagen is. Dit is voor een groot deel te wijten aan het verdwijnen van bepaalde stijlfiguren. Als Disney een balans zou kunnen vinden tussen oudere stijlfiguren en de nieuwere, zou de animatiestudio nog betere films hebben.
10/10 Disney haalde vroeger inspiratie uit literatuurklassiekers
Veel eerder Disney-films zijn gebaseerd op klassieke literaire romans . Het is zelfs dankzij Disney dat veel van deze verhalen algemeen bekend zijn. Bijvoorbeeld, Alice in Wonderland is een boek van Lewis Carroll, De klokkenluider van de Notre Dame is een roman van Victor Hugo, en De Leeuwenkoning is een losse bewerking van Shakespeare's Gehucht .
Disney is echter meer gefocust op originele verhalen en de bewerking van sprookjes of volksverhalen. Er is echter iets met literatuuraanpassingen dat Disney de afgelopen jaren niet heeft kunnen evenaren. Er zijn tal van interessante verhalen die baat zouden kunnen hebben bij een Disney-aanpassing.
ballastpunt beoordeling
9/10 Romantiek hoeft niet het belangrijkste onderwerp te zijn om in een film te verschijnen
Romantiek stond jarenlang centraal in de meeste Disney-films. Dit veranderde onlangs tot het punt waarop de hoofdpersonages geen liefdesbelangen meer hebben, zoals Elsa van Bevroren of Vaiana. Aan de ene kant is het geweldig dat vrouwelijke personages niet meer bepaald worden door hun relaties, maar aan de andere kant heeft Disney de romantiek volledig achter zich gelaten.
Er is niets mis met een goed liefdesverhaal zolang het niet giftig wordt. Natuurlijk moet Disney niet teruggaan naar het maken van alleen romantische verhalen, maar het zou leuk zijn om wat afwisseling te krijgen. Momenteel richten alle Disney-films zich op familierelaties, maar het zou leuk zijn om meer onderwerpen te hebben.
8/10 Pratende dieren waren een nietje van Disney
Van De Leeuwenkoning tot Broeder Beer tot Finding Nemo , draaien enkele van de beroemdste Disney-films om het leven van pratende dieren. Deze films volgden de dieren en gaf ze bepaalde menselijke eigenschappen.
Deze Disney-films waren altijd een venster op een wereld die mensen gewoon niet konden zien. In de afgelopen decennia richt Disney zich echter meer op mensen en hun verhalen, waardoor dieren precies dat zijn. Het verlies van deze trope heeft een deel van de magie weggenomen die Disney in de jaren 90 en begin 2000 had.
7/10 Disney-schurken waren vroeger iconisch
Vooral in het laatste decennium heeft Disney zich gericht op het uitbeelden van conflicten die voortkomen uit interne trauma's of persoonlijke strijd. Zelfs als Bevroren heeft Hans als slechterik, draait het echte plot om Elsa's acceptatie van zichzelf. In zee, T'Fiti is geen schurk, maar een onbegrepen slachtoffer.
Hoewel het geweldig is dat Disney meer driedimensionale personages probeert te maken, waren schurken altijd enkele van de meest iconische karakters van Disney-films . Het zou interessant zijn om dit soort schurken in modernere Disney-scripts te zien.
6/10 Nieuwe Disney-films richten zich op kinderen en minder op volwassenen
Hoewel Disney films maakt voor alle leeftijden, zijn de meeste recente hoofdpersonages kinderen of soms tieners. Dit maakt deze films perfect voor kinderen, maar niet zo interessant voor een volwassen publiek. Hercules volgt het leven van de hoofdpersoon van adolescentie tot volwassenheid, terwijl De Leeuwenkoning ziet Simba van een welp in een volwassen leeuw veranderen.
Meer recente Disney-films geven geen volledige levensfasen weer. In plaats daarvan ligt de focus op het conflict van iemand in een bepaalde leeftijdscategorie. Disney's helden worden niet meer volwassen; in het beste geval blijven ze als tieners. Dit voorkomt dat de film meer volwassen onderwerpen behandelt.
5/10 Fans missen de absurde humor van Disney echt
Een van de meest opvallende veranderingen die Disney de afgelopen decennia heeft doorgemaakt, is de verschuiving in humor. De films van het bedrijf gingen van echt bizarre plots, vol kleurrijke personages, naar meer gegronde en verstandige onderwerpen. De meeste moderne Disney-films bevatten nog steeds veel hilarische grappen, maar ze bevatten niet zoveel absurde grappen.
Hier is niets mis mee, maar fans missen hoe eigenzinnig sommige Disney-personages vroeger waren. Het is alweer een tijdje geleden dat Disney de kijkers iconische karakters zoals Timon en Pumbaa of Yzma en Kronk gaf. Meer recente Disney-films gaan allemaal over metaforen, en hoewel het leuk is om over bepaalde onderwerpen na te denken, is het ook goed om films te hebben, alleen maar ter vermaak.
4/10 Fake Bloopers maakten de films nog grappiger
Voordat postcredescènes een rage waren na een film, hadden films vroeger bloopers. Hilarische clips met verkeerde opnames gaven het publiek inzicht in het filmmaakproces. Bloopers waren de kroon op het gebied van extra content, vooral op dvd.
chillwave grote meren
Hoewel Disney zijn films duidelijk niet filmde, deed het bedrijf toch zijn best om deel uit te maken van deze traditie. Veel Disney-films bevatten bloopers waardoor het leek alsof de personages in de films echte acteurs waren. Dit voegde alleen maar meer pit toe aan de Disney-magie. Helaas krijgen fans dit soort inhoud niet meer.
3/10 Zuursequenties zijn niet meer zo willekeurig
Een van de de meest bepalende Disney-scènes is de bizarre trippy reeks nadat Dumbo dronken werd Dombo , 'Roze olifanten op parade.' Deze scène, sterk geïnspireerd door de surrealistische kunst van Salvador Dalí, was een waar animatiemeesterwerk, ook al is de film zelf ongelooflijk problematisch.
Het is veilig om te zeggen dat Disney dit soort sequenties niet meer maakt. Bepaalde films hebben nog steeds zeer willekeurige muzieknummers, maar ze missen de artisticiteit van eerdere films. Nu is het esthetisch, maar voorheen was het absurd en trok het echt de aandacht van het publiek.
2/10 Disney had niet moeten stoppen met 2D-animatie
Na ruim 70 jaar stopte Disney met het maken van 2D-animatiefilms De prinses en de Kikker . Hierna ging de studio voorgoed over op 3D-animatie. Dit slaat ergens op; CGI is sneller, goedkoper en visueel indrukwekkender. Het heeft Disney er echter toe aangezet om wat generieker te worden.
Er gaan geruchten dat Disney zal terugkeren naar dit soort animatie voor zijn bewerking van het Franse volksverhaal Blauwbaard, maar er is nog niets bevestigd. In de tussentijd zullen fans terug moeten gaan naar eerdere films om deze unieke textuur uit hun Disney-films te halen.
1/10 Moderne Disney-omgevingen zijn niet zo magisch
Een van de belangrijkste dingen die 3D-animatie uit eerdere films wegnam, was de oneirische sfeer. Of het nu was omdat met de hand getekende kunst niet veel details toestond of omdat oudere Disney-films zich afspeelden in vreemdere ruimtes (de zee, een ver koninkrijk of het bos), deze films voelden niet zo realistisch aan.
Toen computergestuurde beelden een vlucht namen, kregen Disney-films details, zoals meer realistische perspectieven, die een meer nuchtere omgeving creëren. Dit zijn aspecten die fans als vanzelfsprekend beschouwden. Terwijl Disney streeft naar verstandigere scenario's, verliest het ook wat van zijn visuele charme.
