De laatste van ons was een absolute triomf voor het vertellen van verhalen in videogames. Hoewel Naughty Dog al had bewezen met Uncharted 2 dat de grens tussen videogames en film zou kunnen vervagen, De laatste van ons liet zien dat spelers videogames complexe en emotionele verhalen konden vertellen.
speciale export abv
De laatste van ons blijft een van de beste verhalende games die er zijn, en daaropvolgende playthroughs kunnen spelers een diepere waardering voor het verhaal geven. Spelers die het spel voor een tweede of derde keer willen ervaren, zullen echter geconfronteerd worden met een aantal harde realiteiten die ze de eerste keer misschien hebben genegeerd.
10 De lange intro opnieuw moeten spelen
De eerste keer dat spelers de opening van . meemaken De laatste van ons , het blijkt gespannen, opwindend en tragisch. Zodra spelers echter weten wat er in het verhaal gaat gebeuren, verliest de opening van het spel zijn spannende intensiteit en wordt het een beetje vervelend.
De laatste van ons biedt tal van geweldige gameplay-momenten, zoals het hoofdstuk Lakeside Resort of het besluipen van de sluipschutter in Suburbs. Wanneer de speler staat te popelen om in het eigenlijke spel te duiken, kan het wachten op de lange opening van de titel inderdaad een moeilijke taak maken.
9 Zonder het verhaal is het niet het beste spel
Het verhaal is De laatste van ons ' echte ster. Het spel presenteert een post-apocalyptische wereld die behoorlijk gevaarlijk aanvoelt en melancholisch. Als het echter om de daadwerkelijke gameplay gaat, doen verschillende games vergelijkbare dingen beter. De onteerd en Metal Gear series bieden beide een betere kijk op stealth-actie.
niet in kaart gebracht heeft meer bombastische actiescènes, en Oorlogswapens biedt betere opnamen door derden. Als spelers niet in het verhaal zijn verwikkeld zoals tijdens hun eerste playthrough, kunnen ze hun interesse in De laatste van ons ' repetitieve en soms teleurstellende gameplay.
8 Er is geen gevoel van ontdekking
Er is een reden waarom de giraffe-reeks in De laatste van ons zo beroemd is geworden. Na door grimmige omgevingen te hebben gesjouwd, geeft het vinden van een wijd open landschap bevolkt door de nu wilde dieren van een stadsdierentuin spelers het gevoel iets geweldigs te ontdekken. Dit gevoel van ontdekking speelt zich op kleine manieren af tijdens de eerste playthrough van de gamer. Bij moeilijkere moeilijkheden kan het ontdekken van een gezondheidskit net zo lonend zijn.
Na afwerking De laatste van ons en door vertrouwd te raken met de kaarten van het spel, vervaagt dit gevoel. In plaats daarvan onthouden spelers eenvoudig waar de gezondheidskits van eerdere games waren en gaan ze rechtstreeks naar de juiste kast. Hoewel het vervelend kan zijn om elke lade in een huis te openen, wordt het ontdekken van nuttige items des te spannender.
7 Het gebrek aan spanning is merkbaar
Er zijn verschillende spannende momenten bij het doorspelen De laatste van ons Voor de eerste keer. Dit kunnen verhalende momenten zijn, zoals denken dat Joel dood is en Ellie er alleen voor staat. Het kunnen gameplay-momenten zijn, zoals proberen te ontsnappen aan het gepantserde voertuig dat Joel, Ellie, Sam en Henry achtervolgt.
Hoewel deze gespannen reeksen spelers hun controllers bij hun eerste playthrough kunnen laten knokken, verliezen ze hun punch de tweede keer. Weten wat er daarna komt, verpest niet De laatste van ons . Het verhaal is nog steeds de moeite waard om een tweede keer te beleven, maar het zal niet zo spannend of gevaarlijk aanvoelen als de eerste keer.
nationaal bohemien bier abv
6 De zwakke punten in het verhaal opmerken
Verhalende games liggen vaak op de grens tussen wat zorgt voor een goed verhaal en wat zorgt voor een goede gameplay. Sinds De laatste van ons focust op een sterk verhaal, zullen spelers de eerste keer waarschijnlijk niet kritisch zijn. Nadat spelers echter meer vertrouwd zijn geraakt met het verhaal en het spel, kunnen ze enkele scheuren in de muren opmerken. Het niveau 'Tommy's Dam' bevat enkele grote emotionele momenten in het verhaal.
dode man bier
Nog aan het navigeren het trauma van het verlies van zijn dochter , Joel is van plan Ellie met Tommy te verlaten. De spanning culmineert wanneer Joel boos tegen Ellie zegt: 'Jij bent mijn dochter niet, en ik ben verdomme je vader niet.' Deze scène levert een zware emotionele stoot op, maar wordt onderbroken door aanvallen van een willekeurige groep bandieten die geen grote rol spelen in het verhaal. Hoewel een videogame wat gameplay moet bevatten, merken spelers hoe misplaatst sommige elementen aanvoelen wanneer ze de game opnieuw spelen.
5 Het midden van het spel kan slepen
Helemaal doorspelen De laatste van ons duurt ongeveer 14 uur , en dat omvat niet het proberen om alle verzamelobjecten te vinden of de tijd nemen om te genieten van de gedetailleerde omgevingen van het spel. Terwijl nieuwe spelers waarschijnlijk niet zo veel downtime opmerken, zullen terugkerende spelers de langzamere delen van het spel herkennen.
De laatste van ons heeft niet de meest diverse selectie van vijanden. Dit kan ervoor zorgen dat de daadwerkelijke gameplay een beetje stagneert, zelfs als het verhaal fantastisch is. Zodra spelers het verhaal kennen, zorgt deze repetitieve gameplay er echter voor dat het midden van het spel slepend wordt. Het ontbreken van emotionele beats voor lange delen van het spel draagt bij aan het langzamere gevoel van het midden.
4 Spelers weten al wat ze moeten doen
Vroeg in De laatste van ons , komen spelers een groep clickers tegen in een oude metroterminal. Spelers die voor het eerst spelen, moeten door deze onbekende fase kruipen, enkele van de taaiste vijanden die ze zijn tegengekomen ontwijken en proberen een uitgang te vinden. Ze zullen waarschijnlijk hetzelfde gevoel van gevaar voelen als de personages zelf.
Na het doorspelen De laatste van ons , verdwijnt een groot deel van de spanning van het spel op momenten als deze. Spelers zullen zich waarschijnlijk herinneren waar ze heen moeten en hoe lang een level ongeveer duurt. Weg is de spanning van het voor het eerst verkennen van gevaarlijke en onbekende gebieden. Hierdoor voelen volgende playthroughs een beetje holler aan dan de eerste.
3 Ontbrekende goede functies van het vervolg
Wanneer een game een vervolg krijgt, is het gebruikelijk dat de nieuwe aflevering bijgewerkte gameplay-elementen introduceert om problemen uit de eerste game aan te pakken of te stroomlijnen. The Last of Us: Part II introduceert nieuwe mobiliteitsfuncties en een veel uitgebreider upgradesysteem dan het originele spel.
guinness bier ipa
Spelers die terugkomen De laatste van ons na gespeeld te hebben Deel II kunnen het gevoel hebben dat er iets ontbreekt zodra ze beginnen te spelen. Sprinten voelt een beetje langzamer aan, spelers kunnen niet naar voren komen en upgrades naar vaardigheden zijn steeds minder. Sommige spelers missen ook het meer open gevoel van de kaart van de tweede game, of kleine elementen zoals Ellie's gitaar spelen.
twee Het einde is een domper
Doorspelen De laatste van ons , moeten spelers behoorlijk brute momenten in het verhaal doorstaan. Sarah's dood tijdens de intro, Tess' opoffering en het verschrikkelijke lot dat Sam en Henry ondergaan, wegen allemaal zwaar op de spelers die proberen Ellie naar de Fireflies te krijgen.
Deze momenten blijken de eerste keer tragisch, maar spelers zetten door, in de hoop dat Joel en Ellie kunnen helpen bij het vinden van een remedie voor de uitbraak. Maar voor spelers die al weten dat er geen happy end is, weegt elk verlies zwaarder, zich ervan bewust dat elke opoffering weinig doet in het grote geheel van dingen.
1 Het lot van Joel in het vervolg kennen
Niemand zou beschrijven De laatste van ons als feelgoodverhaal. Een gevoel van verlies hangt over elk moment, of het nu zo intens persoonlijk is als Joel die zijn dochter verliest of omgeving zoals de lege slaapzalen die spelers later in het spel verkennen. Joel's dood in The Last of Us: Part II versterkt dit zware gevoel. Doorspelen De laatste van ons, wetende dat het alleen maar erger wordt voor Joel en Ellie, voegt een geheel nieuwe dimensie toe aan het spel.
De kennis van wat er met Joel gebeurt, kan spelers verdrietig maken, maar het versterkt ook de thema's van het spel. De laatste van ons voelt nu als een wereld die spelers zich alleen kunnen herinneren maar nooit echt naar terug kunnen keren, vergelijkbaar met de post-apocalyptische wereld die in de game zelf te zien is. Hoewel veel spelers de beslissing om Joel te vermoorden niet leuk vinden, is de harde realiteit dat zijn dood de eerste game misschien heeft verhoogd.
