Spider Man films hebben veel geweldige scènes die kijkers enthousiast kunnen maken of laten lachen. Echter, Spider Man films hebben ook veel horror die mensen nachtmerries kan bezorgen. Van Spider Man tot Spider-Man: Geen weg naar huis , bevat de filmfranchise van Spider-Man een verscheidenheid aan scènes waarin horror en terreur worden gebruikt.
Veel schurken en sequenties schrikken of bouwen angst op, waarbij ze de instinctieve angsten van het publiek gebruiken om ze te choqueren. Veel horrorelementen in de franchise zijn net zo iconisch geworden als de heroïsche delen, en fans merken nog steeds op hoe eng Spider Man films kunnen zijn.
10 The Green Goblin was een moorddadig monster (Spider-Man)
Veel mensen verwerpen het kostuum van de Green Goblin in Spider Man . Sam Raimi's geschiedenis van het mengen van dwaasheid en horror heeft er echter toe bijgedragen dat de Green Goblin een angstaanjagende schurk werd. Het Green Goblin-kostuum ziet er misschien gek uit, maar Spider-Man's regie en cinematografie benadrukten de enge eigenschappen van de Green Goblin, zoals zijn ' vreselijke gele ogen .'
Kijkers kregen ook meer te zien van het menselijke gezicht van de Green Goblin in Spider-Man: Geen weg naar huis , de volle omvang van de wreedheid en de verwrongen glimlach van de schurk zien. De Groene Kobold had veel plezier in het doden mensen, angstaanjagend veel kijkers die zich niet konden voorstellen wat zijn moorddadige grenzen werkelijk waren.
9 De ziekenhuisscène is gruwelijk en iconisch (Spider-Man 2)
In de strips had dokter Octopus de volledige controle over zijn mechanische armen. In de Raimi-trilogie kregen de armen echter hun eigen dodelijke persoonlijkheden, gemarkeerd in Spider-Man 2's iconische ziekenhuisscène.
In Spider-Man 2 , kwamen de tentakels van Otto Octavius tot leven en begonnen de verpleegsters en artsen op brute wijze te vermoorden. De scène speelt als een echte horrorfilm, compleet met Sam Raimi's expertise op het gebied van horrorregie. Met shots die doen denken aan horrorfilms zoals Evil Dead , beschouwen veel fans het bloedbad in het ziekenhuis als de engste scène in een Spider Man film.
vleugels van armageddon
8 The Lizard had Spider-Man bijna onder water (The Amazing Spider-Man)
Hoewel De geweldige Spider Man franchise heeft niet hetzelfde horrorgevoel als de Raimi Trilogy, Marc Webb en het creatieve team hebben geweldig werk geleverd door van de Lizard een geduchte tegenstander te maken. Verschillende scènes tonen de verslechterende geest en de steeds bedreigender wordende aard van Doctor Connors.
Zelfs toen dokter Connors momenteel niet de hagedis was, namen zijn dierlijke instincten de overhand. Dokter Connors werd onrustig en zelfs zijn vriend, Peter Parker, werd bang voor hem. De film zette ook de enorme kracht en grootte van de Lizard in de schijnwerpers, en liet zien hoe in staat was om iemand te doden of mogelijk op te eten.
7 De Venom Symbiont kroop naar Peter terwijl hij sliep (Spider-Man 3)
Slapen is een van de meest kwetsbare toestanden waarin iemand zich kan bevinden Spider-Man 3 sliep Peter Parker toen de monsterlijke Venom-symbiont hem begon te besluipen.
Dankzij Spider-Man 3's creatief team, benadrukte de film het verontrustende karakter van de symbiont. Sam Raimi en de animators gebruikten schaduwen en vormveranderingen om de symbiont eruit te laten zien als een nachtmonster dat klaar staat om zijn prooi te verorberen. De symbiont kan iemands huid doen kruipen en kinderen doen nadenken of er een monster op de loer ligt in hun kamer.
6 Flint Marko schreeuwde terwijl zijn lichaam in zand veranderde (Spider-Man 3)
Hoewel mensen de trieste scène prijzen van de Sandman die eerst probeert een menselijke vorm aan te nemen, is er een enger scène die over het hoofd wordt gezien. De scène waarin Flint Marko in de Sandman verandert, is een goed voorbeeld van body-horror.
Nadat Flint in de superbotser was gevallen, voerden de wetenschappers een experiment uit waarbij het DNA van Flint werd samengevoegd met de zandkorrels om hem heen. Het publiek zag de binnenkant van zijn lichaam veranderen in zand, waarbij Flints lichaam door de lucht werd gezogen. Maar de echte horror is wanneer Flint begint te schreeuwen; zijn pijnlijke geschreeuw gaat door de oren van de kijkers, maar niemand in de echte wereld kan hem horen.
5 Vulture realiseerde zich dat Peter Spider-Man was toen ze naar zijn school gingen (Spider-Man: Homecoming)
De meest memorabele scène in Spider-Man: Thuiskomst is wanneer Peter Parker in een auto zit met... Adrian Toomes, zijn vijand, de Gier . De scène vertrouwt op subtekst en psychologische spanning om zorgen bij het publiek op te bouwen.
Peter probeerde het hoofd koel te houden en te voorkomen dat Adrian hints gaf dat hij Spider-Man was. Helaas was Adrian's dochter, Liz Allan, ook daar en bleef ze onbedoeld in de gaten houden dat Peter Spider-Man was. De scène bouwt angst op bij Peter en het publiek, en wanneer Vulture eindelijk Peter's geheim ontdekt, spelen enge mogelijkheden in de hoofden van de kijkers. Gier zei het het beste duidelijk: ' Ik vermoord jou en iedereen van wie je houdt. '
4 De dood van Gwen Stacy achtervolgt Peter Parker (The Amazing Spider-Man 2)
The Amazing Spider-Man 2 losjes aangepast 'De nacht dat Gwen Stacy stierf,' Gwen Stacy van Emma Stone vermoorden. Spider-Man slaagde er niet in haar te redden, waardoor haar hoofd met hoge snelheid bruut op de grond sloeg.
Gwen's dood in The Amazing Spider-Man 2 gebruikte de natuurlijke hoogtevrees van mensen om zich in te leven in het gevaar waarin Gwen zich bevond. De dood van Gwen liet een beklijvende sfeer achter in zowel Peter Parker als het publiek. Spider-Man: Geen weg naar huis . De dood van Gwen had een griezelig gevoel van realisme en tragedie, die waarschijnlijk dicht bij huis kwam voor veel mensen die hun dierbaren verloren bij tragische ongelukken.
3 Mysterio liet Peter naar het lijk van Tony Stark kijken (Spider-Man: Far From Home)
In Spider-Man: Ver van huis , Peter Parker had te maken met zelftwijfel en schuldgevoelens over de dood van Tony Stark. Mysterio gebruikte Peters angsten tegen hem, waardoor Peter zijn diepste onzekerheden onder ogen zag.
Mysterio gebruikte zijn illusietechnologie om desoriënterende beelden te construeren en Spider-Man te laten omgaan met de ondergang van Iron Man. Mysterio bleef Peter's 'onvermogen' om een echte held te zijn inwrijven, en legde Peter de schuld voor de dood van Tony Stark. Het engste moment is wanneer Mysterio Peter dwingt om Tony's zombified lijk te zien, wat echt een gevoel van onheil geeft omdat het iedereen eraan herinnert dat Spider-Man er alleen voor staat.
twee Venom was de zwaarste tegenstander van Spider-Man (Spider-Man 3)
Hoewel Venom's blik in Spider-Man 3 stelde veel fans teleur, het personage was nog steeds beangstigend. Zijn uiterlijk was een verwrongen, monsterlijke versie van Spider-Man die iedereen goed kon laten schrikken. Spider-Man 3's versies van Eddie Brock en de symbiont creëerden nog een enge versie van Venom, een die het grote scherm waardig is.
gif in Spider-Man 3 was de gevaarlijkste tegenstander van de Web-Head; hij had alle krachten van Spider-Man, kende zijn geheime identiteit en was immuun voor zijn spinnenzintuig. Naast het dreigingsniveau van Eddie Brock, kon hij niet goed contact maken met anderen en weigerde hij verantwoordelijkheid te nemen voor zijn fouten. Met zijn hervonden kracht als Venom was het vreselijk om je voor te stellen hoe ver hij zou gaan met zijn wraakzuchtige persoonlijkheid tegen mensen.
1 Harry's transformatie was pure lichaamshorror (The Amazing Spider-Man 2)
Nog een geweldig voorbeeld van body horror in Spider Man films is Harry Osborn's transformatie in de Green Goblin in The Amazing Spider-Man 2 . De film, ooit de vriend van Peter Parker, toonde Harry's afdaling in wanhoop en schurkenstaten voordat hij hem uiteindelijk in een monster veranderde.
Gedurende The Amazing Spider-Man 2 , werd Harry geleidelijk losgeslagen toen zijn ziekte hem dichter bij de dood bracht. Harry nam uiteindelijk een gevaarlijk serum, wat hem een pijnlijke transformatie gaf in de Green Goblin. De cinematografie van de scène accentueert Harry's pijn en verwrongen zelf; de opnamen zijn onscherp en Harry's lichaam verwringt onnatuurlijk. Gedurende dit alles schreeuwde Harry en worstelde hij om in leven te blijven. Het is een gruwelijke scène die het einde van Harry Osborn en de geboorte van de Green Goblin illustreert.
