Rurouni Kenshin debuteerde voor het eerst als een anime-serie in 1996. Er is veel veranderd sinds het op televisie verscheen, zowel in de wereld als in anime zelf.
Hoewel de serie als een klassieker wordt beschouwd en voor velen een van de eerste anime was die we ons als kinderen herinneren op Toonami. Nu de show bijna 25 jaar oud is, is het begrijpelijk dat er elementen van de serie zijn die vandaag niet zo goed lezen als toen de show oorspronkelijk debuteerde. Hier bij 10 dingen over Rurouni Kenshin die niet goed oud zijn geworden.
10Kaoru was nutteloos
Kaoru is het vrouwelijke hoofdpersonage van de serie, en zij en Kenshin ontmoeten elkaar omdat Kenshin een meester-zwaardvechter is en Kaoru een dojo runt die zwaardvechten leert. Ondanks dat Kaoru de baas is over haar eigen dojo, is ze regelmatig niet in staat zichzelf te verdedigen. Vaker wel dan niet, moet Kaoru op Kenshin vertrouwen om de dag te redden. Het roept de vraag op of haar leringen echt waardevol zijn en of iemand die van haar leert, daadwerkelijk weg kan lopen met praktische kennis van het gebruik van een zwaard.
9Slordige animatie
Anime uit de jaren 90 kan vaak twee kanten op gaan met betrekking tot de kwaliteit van de animatie. Het was ofwel zorgvuldig gemaakt, met veel aandacht voor hoe elk frame eruit zou gaan zien, of zo goedkoop mogelijk.
Rurouni Kenshin valt in de laatste categorie, met veel hergebruikte animatieframes en snelkoppelingen om te voorkomen dat je moeilijke vechtscènes moet animeren. Het is jammer voor een serie die zich richt op een hoofdpersoon wiens hele identiteit is gebaseerd op het feit dat hij een uitstekende zwaardvechter is. Zeer zelden krijgen we dat zwaardvechten in de praktijk te zien.
8Filler verhaalbogen Arc
Zoals veel shonen anime uit de jaren 90 en 00, Rurouni Kenshin begon als een manga die wekelijks werd geschreven Shonen Jump als de anime begon te luchten. Dit betekende dat, omdat de anime het verhaal veel sneller besloeg dan de wekelijkse manga, de show vaak de manga inhaalde, waardoor de serie zonder meer verhaalgrond achterbleef. Dus de latere seizoenen van de show zijn bijna volledig opvulbogen. Deze verhalen hebben een echte tonale verschuiving van de vroege afleveringen, waar Kenshin probeert een leven zonder geweld te leiden met het nieuwe gezin dat hij heeft opgebouwd. In plaats daarvan richten ze zich op epische avonturenverhalen die aanvoelen alsof ze helemaal uit een andere show komen.
7Ultra jaren 90 haar
Anime of niet, de meeste mode uit de jaren 90 is niet goed verouderd en het haar is in Rurouni Kenshin is niet anders. Het was een stilistische trend in anime uit de jaren 90 voor alle personages om een gigantische pony te hebben, wat bijna elk personage in Kenshin doet, maar er zijn ook een aantal platte harders, enorme gevederde 'dos' en slanke paardenstaarten die nu bijna een cliché zijn voor karakters van het yakuza-type.
Deze neiging slaagt er op de een of andere manier in om de serie te verouderen en laat het anachronistisch aanvoelen, aangezien geen van de personages eruitziet alsof ze in het Japan van het Meiji-tijdperk zouden leven.
6De dub is slecht
Het is moeilijk om niet te oordelen Kenshin gebaseerd op de dub sinds het werd uitgezonden op de Amerikaanse televisie in een tijd dat het veel moeilijker was om anime met ondertiteling te bekijken. Er zijn twee hoofddubs , en geen van beiden houdt stand. Afgezien van het feit dat het acteerwerk behoorlijk slecht is, hebben ze elk hun eigen problemen. In één worden alle namen van de personages verkeerd uitgesproken. Sanosuke werd bijvoorbeeld uitgesproken als San-oh-soo-kee. De andere dub bevatte een vreemd spraakpatroon voor Kenshin, waarin hij zijn zinnen afsloot met een zin als dat ik ben, of dat ze waren, in een poging een spraakpatroon uit het Japans te repliceren dat niet helemaal vertaald werd. Maar het effect werd uiteindelijk vreemd en afleidend.
5Alle personages hebben vergelijkbare persoonlijkheden
Een deel van de charme van Kenshin is zijn vermogen om agressieve of onvriendelijke mensen voor zich te winnen met zijn lieve persoonlijkheid en vriendelijkheid, soms nadat hij ze in een zwaardgevecht heeft verslagen. Het probleem is dat na een tijdje, als het schrijven niet voorzichtig is, alle personages waarmee hij bevriend raakt, hetzelfde lijken. Kaoru, Sanosuke en Yahiko zijn allemaal geneigd om tegen elkaar (en tegen Kenshin) te schreeuwen, kunnen met niemand opschieten en zijn een beetje in zichzelf gekeerd.
Het doet veel om te benadrukken hoe geduldig en goedgehumeurd Kenshin is, maar het laat ook veel zien hoe irritant zijn vrienden zijn, waardoor we ons afvragen waarom hij de moeite zou nemen om met hen om te gaan.
4Megumi's karaktermotivaties zijn niet logisch
Megumi is een personage dat zich tijdens het tweede seizoen bij de cast voegt. Een arts die door een yakuza-groep wordt gedwongen om opium te produceren, wordt gered door Kenshin en zijn vrienden, die haar ontvoerders verslaan. In de tijd die nodig is om haar uit hun klauwen te bevrijden, praat Megumi vaak over hoe ze graag terug zou willen keren naar Aizu om te vinden wat er over is van haar familie zodra ze daartoe in staat is. Maar als ze eenmaal is vrijgelaten, verlaat ze Tokio niet meer en blijft ze een belangrijk lid van de cast, waar ze Kenshin en zijn vrienden helpt met haar medische expertise. Het feit dat haar toewijding aan haar familie zo'n groot deel van haar karakter uitmaakte, is verwarrend als ze haar plannen om ze te vinden bijna zodra ze vrij is lijkt te vergeten.
3Democratie versus imperialisme?
Het Meiji-tijdperk herstelde de keizerlijke macht in Japan en ontbond het vorige feodale systeem, en de serie gaat vrij direct over wat dat betekende voor Japanse burgers. Maar de feitelijke houding van de show over politiek kan slap zijn.
Kenshin voelt duidelijk berouw voor zijn aandeel in de oorlog, maar lijkt ook te geloven dat imperialisme het beste is voor het land. Maar hij vecht ook vaak tegen wetshandhavers omdat hij vindt dat ze hun macht misbruiken. Sanosuke vocht in het keizerlijke leger, in een eenheid die als zondebok werd geëxecuteerd toen de imperialen zich niet wilden houden aan een belofte om de belastingen voor de burgers te verlagen. Maar democratie-activisten zijn agressieve dronkaards die het niet eens met elkaar eens kunnen zijn en zijn algemene onruststokers. De serie lijkt iets te willen zeggen over politiek en oorlog, maar weigert ook een standpunt in te nemen.
tweeIs het zwaardvechten van Kenshin magisch?
Rurouni Kenshin lijkt geen serie te zijn waarin de personages magie gebruiken, en toch zijn er enkele dingen die lijken alsof ze dat wel kunnen worden magie. In alle anime is er een beetje ruimte voor opschorting van ongeloof. Personages doen ongelooflijke dingen met hun lichaam die mensen in het echte leven niet kunnen. Maar er is ook iets dat onverklaard blijft over hoe de vaardigheden van Kenshin werken. Soms, voordat hij een zet doet, kondigt hij het aan, zoals een magisch meisje zou doen, en dan lijkt er een buitenaardse kracht achter zijn slagen te zitten bovenop de daadwerkelijke slag die hij met zijn zwaard heeft gemaakt. Andere personages hebben vergelijkbare vaardigheden, en het is nooit helemaal duidelijk genoeg of er meer aan hun zwaardvechten is dan alleen fysieke vaardigheid.
1Nobuhiro Watsuki
Nobuhiro Watsuki is de maker van Rurouni Kenshin en schrijft en tekent de manga al meer dan 25 jaar aan en uit. In 2017 werd Watsuki aangeklaagd en vervolgd voor de bezit van kinderporno , en de manga-serialisatie werd even in de wacht gezet terwijl hij de aanklachten afhandelde. Hoewel de manga sindsdien weer met de productie is begonnen, kleurt het feit dat Watsuki werd veroordeeld voor dit soort misdaad, het opnieuw kijken van de serie. Het is moeilijk als dit soort informatie over een maker naar buiten komt. Het is moeilijk om niet aan deze feiten te denken bij het opnieuw bekijken van dingen waar we van hebben genoten en om je af te vragen of het misschien tijd is om een serie op te schorten wanneer iemand die schadelijk is het heeft gemaakt.
