De Bewakers van het Universum films zijn enkele van de meest geliefde in de MCU, bekend om hun rauwe humor en favoriete karakters van fans. Met de derde film aan de horizon en zijn verschijning in Thor: Bloed en donder, fans zijn weer gaan nadenken over het team, klaar voor hun favoriete team van kosmische buitenbeentjes om terug te keren en oplossingen te krijgen voor enkele van de onbeantwoorde vragen van de serie.
Hoewel de twee films erg op elkaar kunnen lijken, zijn er veel opvallende verschillen tussen de twee films, die misschien niet meteen duidelijk zijn voor fans, maar die hen onderscheiden en het verhaal van het team verrijken.
10Het is geen ophaalzoektocht
De eerste Bewakers van het Universum film was een leuke film, maar in de kern was het een vrij eenvoudig plot gebaseerd op een ophaalzoektocht, terwijl het team probeerde de Power Stone te halen en weg te houden van Ronan the Accuser, die hem probeerde terug te halen voor de Mad Titan Thanos. Het raakte de juiste beats van het verhaal en was een beetje voorspelbaar als het erop aankwam, met zijn humor die ervoor zorgde dat het niet te cliché werd.
De tweede film is een heel ander soort film, meer gericht op personages, met een rijker plot dan het nogal generieke verhaal van de eerste film.
9Het is niet zo gerelateerd aan het overkoepelende verhaal van de MCU
De eerste film was gebaseerd op een Infinity Stone-ophaalzoektocht, waardoor het een integraal onderdeel was van de opbouw naar Thanos als de ultieme schurk van de openingsfasen van de MCU. De tweede had nauwelijks betrekking op het verhaal van de Infinity Stones en vertelde een verhaal dat meer gericht was op het team en zijn avonturen dan op het verhaal van de MCU.
Hoewel de eerste film in staat was om wat karakterontwikkeling in te passen, waren er meestal slechts glimpen waarop later zou worden voortgebouwd of net genoeg om de personages te introduceren. De tweede film, met dat alles uit de weg en de populariteit van het hele ding gecementeerd, was in staat om zijn eigen weg te gaan en zijn eigen verhaal te vertellen.
8De muziek in de eerste film was belangrijker
De soundtrack van de eerste film was een groot deel van het succes. Mensen hadden helemaal niet verwacht dat de film rond de soundtrack zou worden gebouwd, en ze hadden ook niet verwacht dat de soundtrack zo geweldig zou zijn als hij was. Terwijl de tweede film zijn soundtrack in de plot verwerkte — met Brandy (Je bent een fijne meid) als een groot deel - het voelde niet zo belangrijk voor de film.
De verrassing hoeveel de soundtrack van belang was voor de eerste film was er niet in de tweede, omdat kijkers dat gewend waren als een plotpunt in de film. Gekregen films, plus de muziek in de eerste was iets beter.
7Yondu werd een veelzijdig personage
In de eerste film was Yondu een soort antagonist, die een tijdje tegen Star-Lord werkte voordat hij ermee instemde hem en het team te helpen tegen de Kree-troepen. De tweede film breidde het personage echt uit, transformeerde hem van een vrij eenvoudig personage naar een met een meer complexe persoonlijkheid en liet zien hoeveel hij gaf om Star-Lord .
De tweede film opende echt wie Yondu was en liet kijkers zien dat hij veel gecompliceerder was dan hij in de eerste film leek, in die mate dat zijn uiteindelijke lot een hartverscheurend, tranentrekkend moment was dat niemand die de eerste film had gezien zou hebben verwacht.
6Drax ging een beetje achteruit
In de eerste film was Drax' wrok tegen Ronan over de dood van zijn familie een belangrijk plotpunt, waardoor kijkers Drax konden zien als meer dan een zeer letterlijke buitenaardse krachtpatser. In de tweede film, zonder die wrok om hem meer emotionele complexiteit te geven, ging Drax een beetje achteruit. Hij was nog steeds erg vermakelijk, maar het ging meer om hem tegenwerken en knoeien met zijn teamgenoten dan enige emotionele complexiteit van het personage.
Dit was heel raar omdat, voor de meeste personages, de tweede film was waar ze veel glans kregen en meer driedimensionaal werden.
5Het voegde complexiteit toe aan de relatie tussen Gamora en Nebula
In de eerste film leek de relatie tussen Gamora en Nebula volledig te draaien om Nebula's jaloezie op Gamora's favoriete positie met hun adoptievader Thanos. Hoewel dit daar een groot deel van uitmaakte, voegde de tweede film zeker een andere dimensie toe aan het geheel door te onthullen hoe wanhopig op zoek naar acceptatie en liefde Nebula was.
Nebula wilde familieliefde van iemand en had een hekel aan Gamora om vele redenen, niet in de laatste plaats de manier waarop Gamora haar later in hun leven samen behandelde. Hun verzoening was behoorlijk hartverwarmend en voegde complexiteit toe aan hun relatie, waardoor het verder ging dan het stereotiepe subplot van jaloerse zussen.
4Het was niet zo afhankelijk van humor
De eerste film, hoewel goed, was in veel opzichten ook erg cliché. Wat echter niemand van de film verwachtte toen kijkers in de bioscoop gingen zitten, was hoe grappig de film zou zijn. De humor onderscheidt het echt, maakt het speciaal en speelt een grote rol in het succes ervan.
De tweede film, hoewel nog steeds humoristisch, was lang niet zo afhankelijk van humor als de eerste film. In plaats daarvan concentreerde het zich op het opbouwen van de personages en ze vollediger en multidimensionaal te maken. Dit onderscheidde het echt van de eerste film, terwijl het ook net bekend genoeg was om fans niet te schokken.
3Versterkt de relatie van Rocket met het team
In de eerste film waren Rocket en Groot goede vrienden, maar zijn relatie met de rest van het team was op zijn best zwak. Hij probeerde de stoere eenling te spelen, zijn teamgenoten te beledigen en afstandelijk te houden. Rocket was er zo aan gewend om alleen te zijn dat hij vocht om niet te veel lid van het team te worden.
De tweede film liet Rocket goed zien waarom lid zijn van het team het beste voor hem was, en leerde hem dat een eenzame wolf zijn niet de beste manier is om te zijn en dat leren met anderen samen te werken en om hen te geven het belangrijkste is. beste manier om te leven.
tweeToonde de pathologische behoefte van Star-Lord aan liefde
In de eerste film was Star-Lord, net als de meeste andere personages, een vrij eenvoudig personage - een opschepper die zijn opschepperij gebruikte om zijn onzekerheden en behoefte aan liefde en acceptatie te verbergen. De tweede film liet zien hoezeer die behoefte aan liefde zijn leven definieerde, omdat hij bereid was alles te geloven wat Ego zei, zodat hij door zijn vader kon worden geaccepteerd.
nugget nectar bier
Dit voegde veel toe aan zijn karakter, waardoor het publiek zich meer met hem kon inleven en meer om hem kon geven. Het heeft hem ook enorm vermenselijkt, hem meer facetten gegeven en hem opengesteld voor groei en verandering.
1De echte focus van de film was karaktergroei
Karaktergroei was een belangrijker onderdeel van de tweede film dan in de eerste. Hoewel dit heel logisch is - de eerste film moet dingen opzetten en een publiek vinden - was de drastische verandering in de formule heel anders voor MCU-films, die zich meestal meer richten op de storm en stress dan de personages.
Guardians Of The Galaxy Vol. 2 ging erom de personages vollediger te maken en er facetten aan toe te voegen. Dit was de ware focus van de film, omdat het de meeste personages uitgroeide tot iets heel anders dan vroeger.
