'Star Trek: Deep Space Nine' is een beetje het zwarte schaap van 'Star Trek'. Een somber, misantropisch, pessimistisch schaap dat erop staat wat verdomd realisme in de 24e eeuw te brengen. DS9 streefde er altijd naar om Trek's idealistische karakter te behouden, maar erkende dat er harde realiteiten zouden zijn in de Federatie-samenleving, net als overal elders.
VERWANT: Star Heck: de 15 meest stuntelige Star Trek-schurken
Door zijn verhaal aan de rand van de Federatie-ruimte te plaatsen en vaak op gespannen voet met buren, bood DS9 eindeloze mogelijkheden om de donkere kant van de grens te verkennen. Hier zijn 15 van de donkerste feesten waarvoor DS9 ons ooit heeft uitgenodigd -- het is de verdienste van de show dat ze niet allemaal gebaseerd zijn op Dominion War of Cardassian Occupation. Verschillende zijn gewoon deprimerende AF-standalones. Pak iets om te knuffelen en op te zadelen.
vijftienMOEILIJKE TIJD
In een klap van extreem pech wordt Chief O'Brien ten onrechte veroordeeld voor spionage en veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf. In een handige en efficiënte draai implanteren de Argrathi eenvoudig 20 jaar aan gevangenisherinneringen in plaats van hem te dwingen om de werkelijke tijd te dienen. Maar O'Brien stuitert niet meteen terug - verre van zelfs.
De tijd die O'Brien doormaakt is volledig reëel voor hem, dus hij kan net zo goed 20 jaar in de gevangenis hebben doorgebracht. Denk aan de Mirror Universe-versie van TNG's 'Inner Light'. De herinneringen vervagen niet zoals een droom zou doen, en O'Brien moet het leven in de gevangenis met elkaar verzoenen, inclusief de moord op zijn celgenoot, voordat hij kan terugkeren naar een normaal leven. Hij slaagt erin om zijn demonen te overwinnen, maar de dingen worden erg donker en suïcidaal voordat hij dat doet. Begrijpelijk, aangezien hij een nachtmerrie heeft doorstaan die onontkoombaar echt aanvoelt en hij geen troost kan putten uit het feit dat hij wakker werd. Het is echter een behoorlijk slechte middelvinger voor de beruchte Trek Reset-knop.
duvel tripel hop
14...NOCH DE STRIJD NAAR DE STERKE
In deze aflevering reizen Bashir en Jake terug van een medische conferentie wanneer ze een noodoproep beantwoorden van een nabijgelegen buitenpost die wordt belegerd door Klingons. Jake wordt naïef opgewonden bij het vooruitzicht van het verhaal dat hij uit de ervaring zou kunnen halen, maar tot onze verbazing is de realiteit niet zoals hij had verwacht. Zijn illusies worden keer op keer verbrijzeld en het publiek krijgt een plaats op de eerste rij voor de schattige Jake Sisko om echt op te groeien.
Hij komt oog in oog te staan met niet alleen de verschrikkingen en verwoestingen van oorlog, maar ook met zijn eigen lafheid in het aangezicht van gevaar. Hij verlaat Bashir wanneer de twee worden aangevallen door Klingons, en de twee worden gescheiden. Jake komt een stervende soldaat tegen en onthult wat er is gebeurd. De soldaat veroordeelt Jake hard voordat hij sterft, en Sisko's zoon wordt geplaagd door schuldgevoelens. Bashir denkt niet twee keer na voordat hij Jake vergeeft, daarbij verwijzend naar het gebrek aan training van de jongen, maar het maakt niet veel uit. Aan het einde van de aflevering heeft Bashir Jake misschien vergeven, maar het is duidelijk dat het lang zal duren voordat Jake zichzelf vergeeft. Als hij dat ooit doet.
13DE TEGENSTANDER
Het begint al 'normaal' genoeg. Sisko wordt gepromoveerd tot kapitein en krijgt onmiddellijk de opdracht om de Defiant mee te nemen om een schijnbare staatsgreep op de Tzenkethi-thuiswereld te onderzoeken. Afhankelijk van de uitkomst kan de Federatie een oorlog met de Tzenkethi tegemoet zien, waardoor hun reserves dun worden verspreid. Onderweg horen verschillende bemanningsleden onverklaarbare geluiden en tegelijkertijd wordt duidelijk dat de situatie op de planeet niet is zoals het lijkt. Het blijkt dat er een wisselaar aan boord is die de bemanning vanaf het begin manipuleert.
Vanaf dat moment is de aflevering een kat-en-muisspel dat snel griezelig en huiveringwekkend wordt. De bemanning probeert op de gedaanteveranderaar te jagen, maar het duurt niet lang voordat ze elkaar gaan verdenken en het vertrouwen tussen hen verdampt. Wat deze aflevering zo donker maakt, is dat het in feite een kleinschalige weergave is van wat de Dominion in petto heeft voor de Federatie. Ze zullen de Federatie van binnenuit blijven infiltreren en destabiliseren, en klaarmaken voor een gemakkelijke overname. Als de vormverwisselaar uiteindelijk in het nauw wordt gedreven en vermoord, fluistert hij bijna vrolijk: 'We zijn overal.' Deze seizoensfinale is geen cliffhanger, het is een angstaanjagende glimp van de meest formidabele vijand die de Federatie heeft gezien sinds de Borg.
12DE DRAAD
Deze aflevering is even huiveringwekkend als hartverscheurend. Garak belandt in de ziekenboeg als gevolg van een defect implantaat in zijn hoofd. Blijkt dat het daar was geplaatst om endorfines in zijn hersenen vrij te geven als hij ooit gevangen was genomen en gemarteld terwijl hij een Obsidian Order-agent was. Maar Garak is zo ellendig in ballingschap aan boord van de DS9, hij gebruikt het implantaat 24/7 en is er nu aan verslaafd - vandaar de storing door overmatig gebruik. Hij gaat door extreme pijn en ongemak voordat Bashir het kan verwijderen en vertelt de dokter bitter over zijn verleden. Bashir en het publiek maken een verontrustende rondleiding door de geschiedenis van de Obsidian Order en ontmoeten zelfs Garaks oude baas die aartsvijand werd, Enabran Tain.
'The Wire' liet het publiek kennismaken met de Obsidian Order en het deed er niet toe. Als de schrijnende herinneringen van Garak niet genoeg waren, onthult het einde van de aflevering dat niets ervan waar was. Garak was zo diep en gelukkig verankerd in zijn leven als spion, hij is letterlijk niet in staat om de waarheid te vertellen - een feit dat ongelooflijk tragisch wordt als we ons realiseren hoe totaal en eenzaam zijn ballingschap werkelijk is.
elfDE VERSNELLING
Voor het geval iemand de indruk had dat er iets inwisselbaar was aan de heerschappij van de Dominion, vergeet dan niet hoeveel ze van biologische wapens houden. Bashir, Dax en Kira stuiten op een wereld die twee eeuwen heeft doorgebracht als slachtoffers van een virus dat hen is toegebracht door hun potentiële veroveraars. De ziekte staat bekend als de Blight, en zodra het 'versnelt', hebben de slachtoffers heel weinig tijd meer. Bashir is niet alleen geschokt door de moeite die de Dominion zal doen om hun vijanden te onderwerpen, maar ook door de praktijk van hulp bij zelfdoding die op de planeet bestaat ondanks echte medische behandeling.
The Blight is een vervelende zaak. Naar. DS9 deinst er niet voor terug om ons de verschrikkingen van biologische wapens te laten zien of een samenleving die genademoorden volledig omarmt. Op Teplan heeft niemand een echte toekomst en iedereen leeft zijn leven in een soort vagevuur, wachtend tot zijn doodvonnissen worden bespoedigd door de Quickening. Er is geen sociale vooruitgang, geen doelen stellen, geen echt leven. Bashir slaagt er wel in om een vaccin voor de ziekte te maken, maar daarmee blijft een hele generatie Teplan veroordeeld. De aflevering sluit af met zijn voortdurende, vergeefse pogingen om een remedie te vinden.
10DINGEN VERLEDEN
Odo, Sisko, Dax en Garak worden telepathisch verbonden en teruggevoerd naar een van Odo's herinneringen aan zijn tijd op het station tijdens de Cardassian bezetting. Ze worden al snel valselijk beschuldigd van het plannen van een terroristische daad en gevangen gezet. Terwijl de rest van de bemanning op DS9 probeert uit te vinden hoe ze de link kunnen verbreken, proberen de vier die erbij zijn in leven te blijven en uit te zoeken wat er is gebeurd. Het blijkt dat Odo verantwoordelijk was voor een grove gerechtelijke dwaling en pas als hij toegeeft dat de link is verbroken.
We zien zelden een verwarde en bange Odo. Hij is er trots op dat hij altijd de controle heeft. Hij is ook trots op zijn rechtvaardigheidsgevoel en toewijding aan grondig onderzoek. Als we hem zijn kalmte zien verliezen en toegeven dat hij de executie van drie onschuldige mensen goedkeurt, is het hartverscheurend. In de slotscène tussen Odo en Kira probeert de Bajoran te begrijpen hoe haar vriend zo'n daad heeft kunnen plegen. De twee besluiten gewoon om verder te gaan omdat er geen andere keuze is, maar de aflevering bewijst dat hoewel de bezetting voorbij is, het nog steeds erg aanwezig is.
9WALS
Wanneer Dukat en Sisko op een planeet zijn gestrand, hebben ze veel tijd om dingen uit te zoeken. Tijdens de scènes die volgen, zien we Dukat van mentaal evenwicht naar gebroken manie gaan en uiteindelijk de strijd met zichzelf verliezen. Wat Dukat altijd zo waakzaam maakte, was het vermogen tot verlossing dat net om de hoek leek te liggen. Maar na de dood van zijn dochter verteren zijn duisternis en woede hem, en 'Waltz' geeft ons een plaats op de eerste rij voor zijn transformatie.
Zodra Sisko beseft dat Dukat 100% niet gezond is, probeert hij de Cardassian lang genoeg aan het praten te houden zodat de Defiant arriveert. We kijken toe hoe Dukat zijn behandeling van de Bajorans probeert te rechtvaardigen en voelen zijn woede over hun voortdurende verzet en haat. Zijn wanhopige verlangen om bemind te worden en het verlies van Zial hebben hem voorbij het punt van verlossing geduwd. Net als Sisko kan het publiek niet anders dan een mengeling van angst en medelijden voelen terwijl ze de man zien breken met gezond verstand voor ons. Uiteindelijk laat hij Sisko op de planeet achter om te sterven, en als de deur naar de runabout sluit, zien we een glimp van zijn demonen -- verzinsels van Damar, Weyoun en Kira -- die hem omringen.
8DE TEERLING IS GEWORPEN
Dit is de tweede helft van een tweeluik rond de ambitieuze poging van Enabran Tain om de vernietiging van de Dominion-thuiswereld te coördineren in een gezamenlijke inspanning van de Obsidian Order en de Romulan Tal Sh'iar. Garak en Odo ontdekken zijn bedoelingen en als beloning (daarvoor en voor het overleven van een moordaanslag) wordt Garak weer welkom geheten in de kudde. Zijn eerste taak? Martel Odo voor informatie.
Hier wordt het ruw. Niet alleen heeft Garak al tekenen van aarzeling getoond om terug te keren naar Obsidian Order-niveau sadisme (Tain wil zijn vriendelijke huishoudster vermoorden en Garak gaat helemaal, 'Misschien slapen daar over?'), hij weet het en we weten dat Odo het al heeft opgegeven elk stukje informatie dat hij heeft over de Dominion. Geconfronteerd met het voortzetten van zijn ballingschap en het martelen van zijn vriend zonder enige reden, kiest Garak met tegenzin voor marteling. We kijken toe hoe Odo van ijzersterke agent naar hulpeloos kind gaat en hoe Garak van onverstoorbare agent naar zelfhaat gaat. Beiden komen er levend uit, maar elk heeft het ergste van de ander gezien.
7VOOR HET UNIFORM
Zoals kapiteins gaan, is Sisko een van de humeurigste van 'Star Trek', en 'For the Uniform' duwt hem verdomd dicht bij de rechte schurk. Deze aflevering zet eindelijk zijn rivaliteit met Maquis-leider, Michael Eddington, tot bedaren. Sisko heeft veel ruzie met deze man omdat Eddington een Maquis-agent was, recht onder Sisko's neus. Er wordt veel gezeurd van Sisko's kant over hoe Eddington Starfleet heeft verraden en zo, maar het is echt moeilijk te slikken dat dit niet grotendeels over Benjamins gekwetste trots gaat. Dat maakt de moeite die hij doet om Eddington te vangen niet een beetje opgeblazen.
De Maquis hebben een legitieme reden om terug te vechten -- de Federatie was voorzitter van de herverdeling van hun huizen en daar waren ze niet blij mee. In een poging om Eddington weg te spoelen, ontketent Sisko een spervuur van biogene wapens die de atmosfeer vernietigen van een planeet die wordt bewoond door een stel onschuldige mensen. Het plan werkt, maar Sisko gaat ver in de donkere kant en laat het publiek een enorm conflict voelen over het standpunt van de Federatie over de Maquis.
6FOUTEN DONKERDER DAN DOOD OF NACHT
In misschien wel een van de ziekste nachtelijke telefoontjes in heel Trek, belt Gul Dukat Kira op de avond van haar moeders verjaardag om de majoor te vertellen dat hij haar moeder sloeg. Oh, en het is helemaal waar. Kira gebruikt de Orb of Time om te onderzoeken wat er is gebeurd, en ontdekt dat terwijl haar moeder aanvankelijk werd gedwongen om een troostmeisje te worden, ze na een tijdje echt begon te genieten van het hele 'niet verhongeren'-ding dat gepaard ging met het zijn van Dukats minnares.
Arme Kira. Dit zou zijn alsof je moeder een langdurige relatie had met je baas die je later seksueel lastig viel. Het is meer dan walgelijk dat Kira moet leven met het feit dat een lid van haar eigen familie de minnaar van Dukat was, en het is nog meer - als je je herinnert dat Dukat Kira zo, zo veel heeft aangevallen. Dit alles om nog maar te zwijgen van het feit dat Kira haar moeder eindelijk persoonlijk ontmoet, alleen om de vrouw elke illusie die Kira over haar heeft gehad te laten vernietigen. Het is zes jaar nadat de bezetting is geëindigd en Kira Nerys kan nog steeds niet ontsnappen.
5Tussen de wapenwetten
Deze cerebrale aflevering volgt Bashir terwijl hij door Section 31 wordt afgeluisterd om hen te helpen de Romulans (nu bondgenoten van de Federatie) te ondermijnen tijdens een gezamenlijke conferentie. Bashir probeert zijn integriteit te bewaren en verzet zich tegen het werken voor het malafide bureau, maar de samenzwering, waaronder moord, gaat veel hoger dan hij verwacht.
Als Bashir nog enig idealisme had, is hij het hier kwijtgeraakt. Verdorie, als het publiek nog wat over had, waren we het ook kwijt. Starfleet is erbij betrokken, tot hun ogen, en Bashir raakt in paniek dat zijn hele samenleving er helemaal vol van kan zijn. Het punt is dat ze dat een beetje zijn. De aflevering geeft het publiek precies nul garanties dat de Federatie geen gigantische schijnvertoning is op het hoogste niveau, maar in staat is vrijer te opereren omdat hun bevolking zich niet bewust is van wat er gaande is. Wat ons rest is de zekerheid dat er mensen in de Federatie zijn zoals Bashir -- mensen die op zijn minst zullen proberen de bevoegdheden die verantwoordelijk zijn te houden. Het operatieve woord is daar 'proberen'. Voel beter?
lagunitas bruine suiker
4IN HET BLEKE MAANLICHT
Tijdens deze aflevering onthult een reeks flashbacks hoe wanhopig Sisko bereid is te gaan om ervoor te zorgen dat de Romulans zich bij de Federatie aansluiten in de Dominion-oorlog. Die oorlog gaat niet goed en Sisko wordt ernstig depressief door de berichten over slachtoffers die hij elke week plaatst. Wanneer Betazed in de Jem'Hadar valt, is de olifant in Ops dat iedereen maar beter snel Dominionees kan leren omdat het einde nabij is. Sisko realiseert zich dat zijn enige hoop is om de Romulans te provoceren om hun niet-aanvalsverdrag met de Dominion te verbreken.
Dus werkt hij samen met Garak om bewijs te fabriceren van een Dominion-complot om het rijk aan te vallen. Maar het fabriceren van dergelijk bewijs is makkelijker gezegd dan gedaan. Beetje bij beetje compromitteert Sisko zijn integriteit voor het welzijn van de zaak, totdat hij medeplichtig is aan moord. De Romulans nemen deel aan de oorlog, maar de aflevering vraagt: 'Tegen welke prijs?' Als de Federatie haar kernprincipes moet opofferen om te overleven, is dat dan wel overleven? We krijgen geen eenvoudig antwoord en Sisko beëindigt de aflevering met de vraag of hij ooit met zichzelf zal kunnen leven. Waar TNG nooit de ultieme goedheid van de menselijke natuur in twijfel zou hebben getrokken, doet DS9 dat hier onverschrokken.
3ROTSEN EN SCHOLEN
De Defiant-bemanning, geleid door Sisko, stort neer op een planeet en bevindt zich in een bunker met een stel Jem'Hadar en hun gewonde Vorta. De Vorta heeft een dokter nodig en vraagt om een ontmoeting met Sisko en Dr. Bashir. Tijdens de ontmoeting onthult de Vorta dat er geen ketracel-wit meer is en dat ze binnenkort allemaal overgeleverd zullen zijn aan een stel berserker-soldaten die door de terugtrekking van verdovende middelen gaan. Dus de Vorta... verkoopt zijn eigen team en wordt krijgsgevangene, en vertelt Sisko waar en wanneer ze hun groep in een hinderlaag moeten lokken.
Dingen zijn, de Jem'Hadar weten dat dit het plan is en ze weten dat het duistere AF is. Maar ze hebben een code, dus als Sisko aanbiedt om een betere deal voor ze te maken in plaats van de ruwe deal die ze krijgen, weigeren ze. Ze houden vast aan waar ze in geloven, ook al betekent dat dat ze letterlijk in een hinderlaag zullen lopen. Ze worden afgeslacht tot een man, en als het allemaal voorbij is, stappen de Vorta behoedzaam over hun levenloze lichamen, gewoon dankbaar dat hij zijn eigen huid heeft. De vijanden van de Jem'Hadar waarderen hen meer dan hun eigen leiders.
tweeOVERWINNERS VAN AR-558
Dit is de 'war is Hell'-aflevering van DS9 en hij stelt niet teleur. Sisko en zijn compagnie ontdekken samen met Quark de in gevaar gebrachte AR-558-buitenpost tijdens een bevoorradingsvlucht. Ze ontdekken dat de buitenpost bewapend is en wordt aangevallen door Jem'Hadar, dus de Defiant-bemanning besluit te blijven en te helpen, ondanks het risico voor zichzelf.
Wat deze aflevering zo resonerend en huiveringwekkend maakt, zijn niet de soldaten aan het einde van hun touwen of zelfs de uitkomst van de strijd (de kansen zijn niet in het voordeel van Starfleet). Het is de harde blik op de mensheid door de ogen van... kwark . Doodsbang voor zijn neef Nog, die verliefd is op de Starfleet-officieren en de romantiek van heldendom. Quark vertelt hem dat mensen een ernstig verdorven kant hebben wanneer hun comfort wordt ontzegd. Het is niet verkeerd. Later, wanneer Nog ernstig gewond is en de bemanning alle kanten op trekt, neemt Quark Sisko onder de loep voor de twijfelachtige beslissing om in de eerste plaats in het beleg te springen. Deze aflevering dwingt het publiek zich af te vragen of de hooggestemde idealen van de Federatie soms niet zomaar mensen vermoorden.
1DUET
Dit was de eerste aflevering van DS9 die rechtstreeks ging over de gruwel van de Bajoran bezetting. De wreedheden begaan door de Cardassians worden onder een microscoop gelegd, evenals de blijvende gevolgen van deze wreedheden. Het is een briljant en schrijnend uur televisie dat beloofde dat DS9 niet zou zijn zoals elke Trek die we eerder hadden gezien. Kira ondervraagt een vermeende Cardassion-oorlogsmisdadiger: Gul Darheel, de leider van Gallitep, een berucht Bajoran werkkamp. Uiteindelijk wordt de Cardassian geprovoceerd om zijn identiteit toe te geven en geeft hij zo grafische details over wat er in het kamp is gebeurd. Hij doet dat met zo'n vrolijkheid dat je niet anders kunt dan ontsteld en eerlijk gezegd misselijk worden.
Net toen je dacht dat het niet erger kon, bleek dit allemaal een list te zijn. Darheel is helemaal geen Darheel, maar in plaats daarvan een dossierklerk bij Gallitep genaamd Amon Marritza. Marritza was zo schuldig over zijn eigen onvermogen om de gruwel te stoppen, dat hij zichzelf operatief liet veranderen om eruit te zien als Darheel in de hoop zich voor te doen als de Gul, zodat iemand zou toegeven en betalen voor Cardassia's misdaden. 'Duet' onthulde dat de tragedie van de bezetting verder ging dan zelfs de Barjorans wisten.
Zoals je kunt zien, kende DS9 heel weinig chill (tenzij je de huiveringwekkende thema's meetelt). Wat waren enkele van je favoriete schrijnende momenten?
