Avatar: The Last Airbender staat bekend om het populariseren van de westerse anime-stijl. Gemaakt en gerund door Burbank, de show is een enorm eerbetoon in kunststijl en verhalen vertellen aan populaire anime. Maar kan het eigenlijk als een anime worden beschouwd?
De grootste bepalende factor van westerse animatie versus anime is het gebied van herkomst. Maar met de populariteit van overzeese animatie in het midden van de jaren 80, de open toegankelijkheid van Japanse anime-titels en Japanse anime die meer westerse animatiestijlen verkent, worden de lijnen vager dan ooit.
Dit zijn onze redenen waarom: Avatar: The Last Airbender is een anime.
Update 22 mei 2020 door Louis Kemner: Nu de originele Avatar: the Last Airbender-serie weer op Netflix staat, is het terug in de tijdgeest van de popcultuur en kunnen veel nieuwe fans aan boord worden gehaald wanneer ze het streamen. Deze serie heeft enige overlap met Japanse anime, die meer mainstream en populairder is dan ooit, en het is de moeite waard om nog een paar redenen op te merken waarom Avatar: the Last Airbender een nauwe neef is van die stijl van animatie. Iedereen die van anime houdt, zal Avatar waarschijnlijk ook leuk vinden.
vijftienTsundere Toph
Wat is een tsundere? Deze term beschrijft iedereen die eerst afstandelijk, streng of teruggetrokken is, maar zich later openstelt en warmer wordt. Het is gebruikelijk om tsundere-personages (vaak meisjes) te hebben in levens- en dramaseries.
'Tsun-tsun' beschrijft iemand die koud en schurend is, en 'dere-dere' beschrijft een zeer liefhebbend persoon. Dus een personage als Toph, die van stoer naar kwetsbaar en vriendelijk ging, gaat van koud naar warm.
14Een Toernooi Sequentie
Strikt genomen was het De legende van Korra die een goede toernooiverhaallijn had, maar Avatar: The Last Airbender heb er ook een gooi naar gedaan. Tijdens seizoen 2 was Aang op jacht naar een leraar aardesturen, en hij kwam toevallig een gevechtsring van de aardestuurder tegen.
Daarbinnen vochten kleurrijke en opzichtige aardstuurders om de gewaardeerde gordel, en Toph, verreweg de kleinste aardstuurder daar, klom naar de top. Aang kwam tussenbeide en versloeg haar met luchtsturen, maar wat hij eigenlijk wilde was gewoon met haar praten.
13Middelbare school
Veel anime-series spelen zich af op de middelbare school , aangezien de beoogde kijkers waarschijnlijk zelf schoolgaande leeftijd hebben, van Toradora! naar Nisekoi naar Azumanga Daioh! . Er is een klein eerbetoon aan dit idee in seizoen 3, wanneer Aang op een school in de Vuurnatie belandt.
Aang had immers een schooluniform gestolen en werd naar de klas gestuurd. Hij leerde wat onjuiste geschiedenis, sloot zich aan bij de schoolband en kreeg zelfs een (bloedloos) gevecht met de plaatselijke populaire jock. Allemaal in een werkdag, academische stijl.
12Excentrieke schurken
Creatieve en ongebruikelijke schurken zijn nauwelijks uniek voor Japanse anime (Amerikaanse strips hebben er ook genoeg), maar sommige anime-schurken zijn niet alleen vreemd; ze verschijnen uit het niets en sterven bijna net zo snel, en ze worden geaccepteerd als een normaal onderdeel van het universum.
Deze karakters vallen op bij de kijker, maar niet zozeer aan de karakters, en Combustion Man is Avatar zijn versie daarvan. Hij is een telekinetische vuurstuurder die op afstand explosies kan veroorzaken, en heeft een metalen arm en been zoals Edward Elric van Fullmetal Alchemist roem. Waar kwam hij vandaan? Hoe kan hij vuur zo buigen? Er worden geen antwoorden gegeven. Hij heeft net... is .
elfOngelijke technologische niveaus
Dit is een subtiel en terugkerend thema in een aantal anime-series, en Avatar heb er zeker het beste van gemaakt. Veel anime-shows hebben vrij gewone instellingen, maar sommige organisaties of landen in die shows hebben op onverklaarbare wijze geavanceerde technologie voor zichzelf, meestal voor visuele aantrekkingskracht of als een handig hulpmiddel om uit te leggen hoe het plan van een schurk werkt.
Yu-Gi-Oh! is hier een voorbeeld van: het speelt zich af in de jaren 2000 of zo, maar op de een of andere manier kunnen mensen deze hologrammen maken voor hun kaartspel en allerlei geavanceerde technologie gebruiken met dank aan Maximilian Pegasus. In Avatar , gebruikt de Waterstam praktisch stokken en stenen, terwijl de Vuurnatie technologie heeft die meer lijkt op de Eerste Wereldoorlog.
10De samenvatting aflevering
Toegegeven, dit is een vrij standaard televisietechniek, maar elke anime heeft op een bepaald moment een clip-aflevering om op het budget te besparen. Het is altijd volkomen zinloos en bedoeld om de seizoensopstelling in te vullen, maar ze worden meestal op enigszins grappige manieren gedaan. Net als in een sport-anime, kan het team worden geïnterviewd en kunnen de betrokken personages grappig geklets maken.
Avatar doet dit op de grappigste manier mogelijk: door een derde partij de gebeurtenissen van de bende te laten samenvatten terwijl ze parodiëren wat de bemanning dacht dat gebreken in de show waren. Ja, de vroege Katara was erg prekerig over hoop en we mogen daar allemaal om lachen terwijl Katara er zelf over nadenkt. En Toph moest oorspronkelijk een echte buff zijn. Zo kwamen we onderweg ook nog wat leuke weetjes tegen. Toegegeven, dat gebeurt niet echt in anime-recaps, vooral omdat zoveel gebaseerd zijn op reeds bestaande manga.
9De algemene stijl
Het is duidelijk dat de kunststijl zich leent voor anime-tropen. Avatar had verreweg de meest realistische menselijke ontwerpen voor Nickelodeon. Dat is niet om andere stijlen van 2D-animatie buiten beschouwing te laten, maar westerse animatie heeft meestal vereenvoudigde ontwerpen die complexe animaties gemakkelijker te realiseren maken met een standaardbudget.
De grote ogen en overdreven gezichtsuitdrukkingen, een hoofdbestanddeel van anime, haalden de show. En trouw aan anime, dienden ze om komedie toe te voegen aan een toch al hilarische scène.
8De lipflappen
Lipflappen zijn in feite wat je mondanimatie noemt wanneer personages praten. En het is de vloek van het bestaan van elke gelokaliseerde dub, vooral als je van talen als Japans naar Engels gaat. De romantische talen (zoals Frans en Spaans) zijn veel gemakkelijker te dubben omdat veel woorden dezelfde wortels hebben en de klinkervormen en grammatica vergelijkbaar zijn.
Terwijl Avatar hadden dit probleem niet in een Engelssprekend land, hun lipflappen lijken meer op die van anime, geanimeerd in een snel, meer op en neer patroon dat typerend is voor anime. Je merkt het meer als de show door een langere praatscène gaat.
7De camerabewegingen
Om te helpen besparen op het budget vanwege de complexere karakterontwerpen (en al dat geld te besparen voor de epische vechtscènes), zullen veel anime-series lange scènes hebben van praten met een camera die over een stilstaand beeld beweegt. Avatar doet dit vaak en om een goede reden die verder gaat dan budgettaire beperkingen. Avatar heeft veel achtergrondverhaal dat het snel en efficiënt op je afkomt. Door de bewegende camera te hebben, worden we voor de gek gehouden door te denken dat er actie gaande is, dus het helpt ons om onze aandacht bij de show te houden.
6The Character Tropes
Nogmaals, dit kan worden toegepast op elk medium voor het vertellen van verhalen, maar Avatar raakt thuis op de gemeenschappelijke anime karakter tropen. Zuko is bijvoorbeeld de ultieme edgelord en borderline tsundere. Aang is de optimistische, naïeve held waar we allemaal naar streven. Sokka valt in een sidekick-rol met een paar onzekerheden over zijn waarde in het team omdat hij een niet-buiger is.
Degenen die de meer traditionele anime-rollen doorbreken zijn Katara en Toph. Dat wil niet zeggen dat veel populaire anime-titels niet de stoere meidentrope hebben (denk aan Olivier Armstrong van Fullmetal Alchemist ), maar ze hebben ze meestal niet in een centrale rol.
5De wezens
Schattig, pluizig en soms angstaanjagend, de meeste anime bevatten een knuffelige mascotte voor hun helden. In Avatar , je krijgt er twee.
Zowel Appa als Momo hebben genoeg karakter (en gevoel) dat afleveringen die om hen heen draaien boeiend zijn en soms een verademing. Echt, Appa vindt zijn weg terug naar Aang en breekt onze harten onderweg... zag iemand dat aankomen?
4De strandaflevering
Het is een langlopende grap onder anime-fans... maar Avatar heeft het waargemaakt. Hoewel de GAang niet de trope-waardige strandtijd kregen die ze verdienen, kregen Zuko en zijn Vuurnatievrienden dat wel.
Hoewel deze zeker in de trant van filler-afleveringen loopt, is het emotioneel impactvol en biedt het een belangrijke voorafschaduwing van Zuko's beslissing later in het seizoen. We krijgen ook meer inzicht in alle andere betrokken personages, waardoor ze mensen worden in plaats van de schurken.
Maar ze speelden ook volleybal. Wat is dit, Haikyu ?
3De muziek
Je zou liegen als je religieus keek Avatar elke week en kon niet minstens één van de nummers neuriën. De soundtrack, gecomponeerd door Jeremy Zuckerman en Benjamin Wynn, doet denken aan de klanken van traditionele Oost-Aziatische muziek en verbetert de beleving van de show alleen maar. Terwijl alle componisten hun kunst met zorg maken, Avatar voelde alsof er een speciale inspanning in was gestoken die meestal alleen in film te zien is.
Anime-soundtracks hebben de neiging om dezelfde liefde en zorg in zich op te nemen, met een flair voor het dramatische. Hoewel de meeste (anime of andere) televisiemuziek wordt gecomponeerd met digitale middelen, is er af en toe een show die zo speciaal is dat een live orkest moet worden opgenomen. Het muziekteam was in staat om dit te doen voor de finale, wat ongehoord is voor kinderanimatie. Hoewel hetzelfde kan worden gezegd voor anime, leunen instrumentals zwaar op de geluiden van een live orkest, meer dan westerse animatie gewoonlijk doet.
tweeDe vechtscènes
Oh god, de vechtscènes. Nauwkeurig voor hun respectieve vechtsportstijlen, trekken buiggevechten geen stops. Vooral de camerahoeken doen denken aan anime-gevechten, met close-ups op vuisten en het bijbehorende geschreeuw. Weet je, wanneer iemand een bijzonder wrede klap uitdeelt en AAAAAAAH gaat!
super cluster ipa
Gevechten duren echter niet belachelijk lang en de grote die meer dan één aflevering in beslag nam, was tussen Aang en Firelord Ozai, dus de extra tijd was gerechtvaardigd. En zelfs als we alles bij elkaar optellen, duurde het maar een dag.
1Avatar Staat YIP YIP!
Dit. De Avatar-staat. Dit is het meest anime-ding ooit . Je kunt ook helemaal zien uit welke inspiratie het team kwam Fullmetal Alchemist in de 2003-versie. De Avatar State wordt gebruikt als een soort buigende troef, waardoor de Avatar gebruik kan maken van de kennis van eerdere Avatars en die energie kan kanaliseren in krachtige aanvallen. Het put de energie van de Avatar uit en ondanks de kracht die gepaard gaat met de Avatar State, maakt het de Avatar behoorlijk kwetsbaar.
Maar de gloeiende ogen en de resulterende zet? Helemaal anime. In de aanloop naar dat punt heeft geen enkele andere geanimeerde show dit element geïmplementeerd. Zelfs in superheldenshows is er niets dat vergelijkbaar is met wat de Avatar State kan doen.
![High School Musical: The Series stelt [SPOILER] in als eerste schurk](https://nobleorderbrewing.com/img/tv/27/high-school-musical-series-sets-up.jpg)
