Junji Ito is de beroemde horrormanga-artiest achter populaire werken zoals Uzumaki en Tom , en was een medewerker van de geannuleerde Stille heuvels . Hij wordt beschouwd als de meester van de horror met zijn grote aantal korte verhalen en werkvolumes. Junji Ito neemt heel normale situaties en ideeën en overdrijft ze vervolgens. Nemen Uzumaki bijvoorbeeld . Het verhaal concentreert zich op een stad die langzaam wordt geteisterd door spiralen, vergelijkbaar met een invasieve soort.
De horror van Junji Ito is iets dat lezers nog nooit eerder hebben gezien; het is nooit zomaar een spookverhaal of een loslopende slasher-moordenaar. In plaats daarvan is zijn gruwel onverklaarbaar, voor ons en de personages in zijn verhalen. Hoewel al zijn werk zeker gelezen moet worden, zijn hier vijf korte verhalen die je moet lezen om je Junji-spiraal te beginnen en vijf om over te slaan (tot later).
hondshaai hoofd 60 minuten ipa ibu
10Skip - The Back Alley
De Achtersteeg is helaas zeer teleurstellend. Het verhaal gaat over een jonge man die naar een pension verhuist. Het begint echter mis te lopen in zijn eerste nacht als hij een groep kinderen hoort spelen aan de andere kant van de muur van zijn slaapkamer, in een afgesloten steegje. De steeg heeft aan alle kanten hoge muren en prikkeldraad, waardoor het zicht volledig wordt afgeschermd.
Het mysterie van wat zich in de steeg bevindt, doemt op in het hoofd van de jongen voordat hij uiteindelijk besluit erin te klimmen. De reden dat dit verhaal moet worden overgeslagen, is vanwege de hoeveelheid opbouw zonder beloning. De laatste pagina van dit verhaal voelt alsof het het begin zou moeten zijn, waardoor lezers meer dan nieuwsgierig zijn naar wat er daarna gebeurt.
9Moet lezen - De hangende ballonnen (hangende luchtballon)
De hangende ballonnen (of Hangende luchtballonnen in de Amerikaanse herdruk) is een van Junji Ito's klassiekers. In dit verhaal wordt de wereld geplaagd door gigantische ballonnen met lussen aan het uiteinde ervan. De ballonnen komen echter op de een of andere manier bekend voor. Mensen beginnen te beseffen dat iedereen in de wereld een ballonversie van zichzelf heeft.
De ballonnen jagen op hun levende tegenhangers en proberen de lussen om hun nek te krijgen. Dit zorgt overal voor paniek als mensen een poging beginnen om ze te elimineren. Ze ontdekken echter al snel dat de pogingen zinloos zijn. De ballonnen zijn direct gerelateerd aan hun mensen, dus alles wat met de ballon wordt gedaan (zoals leeglopen) wordt ook met hun persoon gedaan. Wat dit verhaal zo angstaanjagend maakt, is het mysterie waar de ballonnen vandaan kwamen.
8Overslaan - Terugkeer van de hangende ballonnen
Terugkeer van de hangende ballon is een kort vervolg op Hangende ballonnen dat informeert de lezers over hoe de 'ballonpest' is veranderd, maar voegt niet veel toe aan het origineel. Het vertelt lezers dat na de eerste pandemie de ballonnen langzaam vervaagden. Nu is er een maand verstreken en beginnen mensen de leeggelopen ballonnen rond hun steden te zien. In dit korte verhaal staat de ontdekking centraal dat de ballonnen, net als gewone ballonnen, van nylon zijn gemaakt. De belangrijkste wending is dat de menselijke tegenhangers ook veranderen in nylon, net zoals alle ballonnen terugkeren voor een tweede golf.
7Must Read- Mountain Of Gods: Precipice Of The Unknown
Berg der Goden: Afgrond van het Onbekende is een iets minder bekend verhaal van Junji Ito, maar desalniettemin verbazingwekkend en beklijvend. Berg der Goden doet denken aan verhalen die rond een kampvuur worden verteld, alleen hebben alle verhalen met elkaar te maken. Het korte verhaal concentreert zich op vier mannen in een herberg op een bergpad. Drie van de mannen waren wandelaars en de vierde was de manager van de herberg. De mannen deelden verhalen over hun ervaringen en verhalen die ze op de berg hadden gehoord. Elk verhaal vertelde over dezelfde man met een sinistere glimlach, of liever een grijns, die rechtstreeks naar de wandelaars loopt. Deze one-shot is eenvoudig, maar toch door en door angstaanjagend.
6Overslaan - Sneeuwwitje
Junji Ito's Sneeuwwitje is een gruwelijke hervertelling van het sprookje. Net als het origineel hoort de Boze Koningin stemmen uit een spiegel die haar vertellen dat ze de mooiste vrouw ter wereld is. Tot ze de tweede beste wordt. De koningin werd zo jaloers op Sneeuwwitje's schoonheid, dat ze haar tot de kerkers veroordeelde en haar op brute wijze liet vermoorden.
De geest van Sneeuwwitje spookte door de kerker en liet haar geest nog mooier achter dan de koningin. Uiteindelijk besloot de koningin het lichaam van Sneeuwwitje te verbranden, maar werd in plaats daarvan levend verbrand. Het lijk van Sneeuwwitje bleef perfect. Er is niet veel aan dit verhaal en het heeft niet zoveel van Junji's typische flair.
kostritzer zwart bier
5Moet lezen - De likkende vrouw
De likkende vrouw is ronduit walgelijk en verontrustend. Een gek uitziende vrouw dwaalt 's nachts door de straten op zoek naar de lokale bevolking om ze te likken. Haar tong is weerzinwekkend en al snel beginnen mensen te beseffen dat het net zo gevaarlijk is. De hoofdpersoon in dit verhaal heet Miku, en nadat haar verloofde overlijdt door gif van de tong van de likkende vrouw, begint ze op de vrouw te jagen. Na meer doden in de buurt, sluit Miku zich aan bij de buurtwacht. Dit verhaal wordt vreemder en vreemder naarmate het vordert, maar voelt als de belichaming van Junji's werk.
4Overslaan - Fluisterende Vrouw
Terwijl fluisterende vrouw heeft een paar iconische panelen van Junji Ito, het verhaal zelf is een beetje flauw. Dit verhaal draait om Mayumi, een jong meisje dat zo'n intense angst heeft dat ze geen enkele beslissing voor zichzelf kan nemen. Haar vader huurt een vrouw, Mitsu, in om het meisje te helpen. Uiteindelijk worden de twee afhankelijk van elkaar en het verbale advies dat Mitsu gaf, veranderde in slechts gefluister, terwijl het ook extreem zwak werd. Later wordt onthuld dat de vriend van de vrouw de vrouw heeft aangevallen en misbruikt en haar daarbij heeft vermoord. Mayumi's vader realiseert zich dat ze nog steeds gelooft en handelt alsof Mitsu bij haar is, dankbaar dat als Mitsu een geest is, ze nog steeds zijn dochter begeleidt en helpt. Dat wil zeggen, tot het einde van de twist. Dit verhaal is visueel griezelig, maar zodra lezers meer over Mitsu leren, verliest haar spookachtige uiterlijk zijn aanraking.
3Moet lezen - Enigma Of Amigara Fault
Na een aardbeving werd een grote breuk gevonden in de buurt van Amigara Mountain. Bij de fout begonnen vreemde dingen te gebeuren en veel wandelaars van overal kwamen op onderzoek uit om met eigen ogen te zien. Overal langs de wanden van de breuk waren gaten ter grootte van mensen. Deze gaten leken heel diep de berg in te gaan, omdat er geen licht uit de openingen te zien was.
Uiteindelijk begonnen mensen zich aangetrokken te voelen tot specifieke gaten, gaten die er bekend uitzagen. Deze gaten waren voor hen bedoeld. Dit verhaal wordt hierna nog duisterder en is een iconisch Junji Ito-verhaal geworden.
tweeOverslaan - De rilling (rilling)
Als een lezer met trypofobie (de angst voor gaten) zou lezen De kou (of Rilling ), het zou waarschijnlijk de moeilijkste paar pagina's zijn om door te komen en het engste verhaal. Maar voor alle anderen is dit verhaal vrij flauw. De kou bevat een paar personages die deze huidziekte oplopen met gaten over hun hele lichaam. De gaten worden beschreven alsof ze ademen, wat een rilling in de persoon veroorzaakt. Het verhaal ontvouwt zich dat deze ziekte eigenlijk een vloek is, gebaseerd op een artefact van een groene jade. Wie de jade vasthield, zou gaten in zijn lichaam hebben. Hoewel de trypophibia zwaar is in dit verhaal en erg verontrustend, waren er gewoon te veel plotgaten en onbevredigende verklaringen.
1Moet lezen - Lagen van angst
Lagen van angst centreert op een vervloekte schedel die werd gevonden tijdens een archeologische opgraving. De vader van de hoofdpersonen is degene die het artefact heeft ontdekt, en hierdoor werden zijn beide dochters vervloekt. Dit zorgde ervoor dat de jongere zus, Reimi, elk jaar dat ze leefde een nieuwe huidlaag kreeg. Vanwege een litteken op Reimi's gezicht en de obsessie van haar moeder voor haar, besloot de moeder de bovenste huidlaag af te pellen om een nieuwe huid te onthullen. Alsof dat nog niet wild genoeg was, hoort de moeder de stem van een tweejarige Reimi en besluit ze weg te pellen totdat ze de tweejarige weer bereikt. De hoeveelheid lichaamshorror in dit verhaal is op de beste manieren zeker ineenkrimpend.
