Het eeuwenoude argument 'wie doet het beter' is al jaren aan de gang. Die-hard anime-fans zijn ervan overtuigd dat Japanse anime de superieure kunstvorm is, terwijl degenen die de voorkeur geven aan westerse animatie anders zijn. Deze animatiestijlen bevinden zich aan zulke verschillende uiteinden van het spectrum dat het versus-argument overbodig is - ze zijn gewoon te verschillend voor een definitief antwoord.
Elke stijl heeft zijn sterke punten en fouten, en laat het over aan persoonlijke voorkeur. Dat gezegd hebbende, de sterke punten en fouten zijn wat deze lijst behandelt. De volgende punten zorgen ervoor dat iemands voorkeuren naar de ene of de andere kant worden verschoven.
10Doet het beter: Volume
Het enorme aantal afleveringen van Japanse anime overtreft de westerse animatie over de hele linie. Met soms honderden afleveringen waardoor een verhaal door talloze verhaallijnen kan vorderen, is er meer om naar te kijken, wat in dit tijdperk van binge-watching en streaming een solide voordeel is.
Door gebruik te maken van de beperkte animatiestijl, is Japanse anime sneller en goedkoper voor studio's om te maken, waardoor ze de vrijheid hebben om afleveringen met een verbazingwekkende snelheid uit te pompen. Bijvoorbeeld, Sprookje , een extreem populaire anime, heeft negen seizoenen met een gecombineerd aantal afleveringen van driehonderd-achtentwintig, en dat is exclusief het aantal voor het huidige seizoen, Fairy Tail 100 jaar zoektocht .
montejo bier calorieën
9Doet erger: framesnelheid Frame
Hoewel Japanse anime's beperkte animatiestijl het mogelijk maakt om afleveringen zo snel te produceren en zulke complexe karakterontwerpen mogelijk maakt, heeft het enkele nadelen, zoals de lage framesnelheid.
Dit resulteert in lange scènes zonder veel beweging, afgezien van een bewegende mond als een personage spreekt, en misschien af en toe met de ogen knipperen. Daarnaast zijn er bevroren actiefoto's met audio om de lege plekken in te vullen, en ongelooflijk mooie en gedetailleerde maar toch stille achtergronden.
8Doet het beter: middenweg
Westerse animatie houdt zich meestal aan twee categorieën: voor kinderen en voor volwassenen. Het stigma dat tekenfilms voor kinderen zijn, begint te doorbreken door de inspanningen van Dreamworks , Disney en Pixar met hun familiefilms, maar wat televisie betreft, is er nog steeds een dramatisch leeftijdsverschil in wat mensen kijken. De shows voor volwassenen zijn typisch grove komedies, terwijl de kinderprogramma's licht, avontuurlijk zijn en taboe-onderwerpen zoals dood en oorlog vermijden - met opmerkelijke uitzonderingen, zoals Avatar: The Last Airbender en Steven Universum .
Japanse animatie opereert in een middenweg, met ingewikkelde, mooie verhalen die de realiteit niet schuwen. Fullmetal Alchemist: Brotherhood is een anime die dit buitengewoon goed doet, en zowel door volwassenen als door een jonger publiek wordt genoten.
7Doet erger: lipsynchronisatie
Een ander neveneffect van beperkte animatie is slechte lipsynchronisatie. Om kosten en tijd te besparen, hebben studio's de neiging om animatiereeksen te herhalen en opnieuw te gebruiken, met name de mondbeweging. De animatie is voltooid voordat de dialoog wordt opgenomen, wat resulteert in een geanimeerde mond die niet overeenkomt met de woorden die eruit komen.
Hoewel fans van anime hebben geleerd dit over het hoofd te zien, kan het een serieuze afleiding worden van het verhaal en de dialoog, waardoor de onderdompeling voor het publiek mogelijk wordt verbroken. Nagesynchroniseerde anime heeft meestal een betere lipsynchronisatie dan het origineel omdat de dialoogvertaling is gewijzigd om de beweging van de mond van de personages te evenaren.
6Doet het beter: genrevariatie
Het enorme scala aan variatie in Japanse anime is veel groter dan dat van westerse animatie. Japanse anime heeft voor elk wat wils en verlegt constant de grenzen van het genre, met shows die gericht zijn op veel demografieën, inclusief die waar westerse animatie gewoon niet voor op de markt is, zoals Seinen anime, die specifiek gericht is op 15-24 jaar.
bud light ratebier
Van cyberpunk space-western Cowboy Bebop naar donkere fantasie psychologische thriller Madoka Magica , alle doelgroepen zijn gedekt. Bepaalde Japanse animes, bijvoorbeeld de hitshow Yuri op het ijs , bevatten LGBT-romans, een genre dat vrijwel afwezig is in westerse animatie.
5Doet erger: vrouwelijke vertegenwoordiging
Veel Japanse anime maakt hun vrouwelijke karakters overseksualiseerd, vaak via een methode die fanservice wordt genoemd, waarbij de studio's stukjes animatie bevatten puur om het publiek blij te maken - dit resulteert meestal in een moment van grote, stuiterende borsten met een ruwe geluidseffect of een briesje dat de rok van een meisje optilt, waardoor geregen ondergoed wordt onthuld.
oprichters van ontbijt stout
Zelfs de machtigste vrouwen in anime worden hier het slachtoffer van. Als we kijken naar Sprookje 's Erza Scarlet, we zullen de sterkste vrouw in het gilde zien, maar we zullen langs enkele van haar schrale outfits moeten kijken om dat te doen.
4Doet het beter: Character Design
Vanwege de beperkte animatiestijl kan Japanse anime het zich veroorloven om meer gedetailleerde karakterontwerpen te hebben, terwijl westerse animatie de dingen eenvoudig houdt, waarbij hun karakters vaak gebaseerd zijn op vormen.
Vergelijk populaire westernseries Tijd voor avontuur naar een anime uit een soortgelijk genre zoals Jager X Jager –de mate van detail ligt op een ander niveau. Fans vinden anime-personages bijzonder aantrekkelijk voor fanart en cosplays.
3Doet Erger: Expositie
Misschien als gevolg van de lange scènes met weinig beweging in de animatie, of misschien gewoon verschillen in schrijfstijl, kan de expositie in anime slepen. Personages praten te veel en gaan veel dieper in het uiten van meningen en moraal dan een echte persoon in een normaal gesprek gewoon is.
Meiscènes zijn gewijd aan uitleg en discussie, waardoor het publiek zich verveeld en rusteloos kan voelen. Westerse animatieschrijvers leren specifieke technieken om dit te vermijden, waaronder 'Tsjechov's Gun', waarbij elk element van een verhaal dat niet nodig is, moet worden weggelaten. Als een pistool wordt genoemd, moet het worden afgevuurd, anders had het nooit zin om het in de eerste plaats te hebben.
tweeDoet het beter: karakterontwikkeling
De meeste westerse animatiescripts hebben de neiging om een formaat te volgen: aan het einde van een aflevering keren de personages terug naar de status-quo. Dit kan worden toegeschreven aan het feit dat Networks herhalingen wil kunnen uitzenden zonder zich bewust te zijn van de volgorde van afleveringen, of dat sommige shows gewoon niet geïnteresseerd zijn in het bijhouden van de continuïteit; hoe dan ook, het is een trope geworden dat de status-quo stagneert tot misschien de laatste aflevering.
verschil tussen minecraft java en gesteente
Anime-personages ontwikkelen en veranderen, en de veranderingen zijn vaak permanent. Ze leren en groeien, wat het publiek een veel boeiender verhaal oplevert dan wanneer alles gewoon hetzelfde zou blijven. De karakters van Fruitmand hebben een complexe, emotionele karakterontwikkeling, en hoewel de show pas in zijn tweede seizoen is, belooft de populaire manga dat er nog meer zal komen.
1Doet het nog erger: Art Style Variety
Anime heeft een aparte uitstraling. Het kan in één oogopslag worden herkend, en hoewel er een grote verscheidenheid aan kunststijlen is, ziet het er allemaal uit als: anime . Westerse animatie heeft een breder scala aan stijlen. Zet shows naast elkaar like Futurama , Boogschutter, Rick en Morty, en Trollenjagers, en ze zien er allemaal heel anders uit.
Als dat gebeurt met Japanse anime, zelfs degenen met drastisch verschillende stijlen zoals Jojo's Bizarre Avontuur en Een stuk , ze komen uit dezelfde artistieke wortels en hebben dezelfde kernconstructies. De manier waarop gezichten en lichamen zijn ontworpen, is grotendeels hetzelfde, wat resulteert in een universele look.
