In de afgelopen jaren heeft Netflix zijn selectie van true-crime-gerelateerde inhoud exponentieel uitgebreid. Nu de bibliotheek elke dag groter wordt, is het moeilijk om te weten wat het bekijken waard is. Hier zijn acht van de beste true-crime-series die beschikbaar zijn om op het platform te streamen om de last te verlichten.
De Hoeders (2017)
In Netflix's de bewaarders , onderzoekt regisseur Ryan White de onopgeloste moord op zuster Cathy, een non uit Baltimore. Door middel van interviews duikt de serie diep in misbruik, verkrachting, moord en de rol van de katholieke kerk daarin. Door de relatie die de kerk en de regering met elkaar hebben te ontleden, werpt de documentaire licht op de mazen en dubbelzinnige wetten die misbruikers openlijk beschermen in plaats van slachtoffers.
Afgezien van de prijzenswaardige verhaalstructuur, wat maakt? de bewaarders zo impactvol is het dat het afwijkt van het ware misdaadarchetype dat het meeste publiek is gaan verwachten. Niet alleen geeft White het slachtoffer, naast tal van andere overlevenden, een stem, maar elke vrouw is echt in staat om hun eigen verhaal te vertellen. Terwijl de bewaarders classificeert als een moordmysterie, belangrijker nog, het is een verhaal van triomf, moed en de betekenis van opkomen tegen onrecht.
Wanneer ze ons zien (2019)
Ava DuVernay's Als ze ons zien beschrijft een zaak uit 1989 waarbij een groep ten onrechte veroordeelde zwarte en latino-adolescenten betrokken was. De re-enactment toont de gebeurtenissen in de aanloop naar het incident en de verontrustende nasleep van de veroordeling. Terwijl een deel van wat tijdens de serie wordt getoond, wordt behandeld in de documentaire van Ken Burns, Sarah Burns en David McMahon Het centrale park vijf, DuVernay gaat nog verder door de kinderen te laten zien hoe ze opgroeien tot volwassenen.
Als ze ons zien toont vakkundig de catastrofale gevolgen van racisme, in combinatie met een zeer gebrekkig rechtssysteem, op deze vijf mannen. Terwijl de serie de zaak vertelt vanuit het perspectief van degenen die zo vaak worden vergeten, toont DuVernay op aangrijpende wijze de hartverscheurende realiteit van hoe gebroken het Amerikaanse strafrechtsysteem is, vooral als het gaat om zaken waarbij mensen van kleur betrokken zijn.
natuurlijk licht bier
De Apotheker (2020)
de apotheker richt zijn aandacht op Dan Schneider, een rouwende vader die op zoek is naar antwoorden op de onopgeloste moord op zijn zoon. Terwijl Schneider wanhopig probeert de zaak van zijn zoon op te lossen, stuit hij op iets groters. Op dat moment schakelt de documentaire over en onderzoekt de opkomst van de opioïde-epidemie en de relatie met het monster dat Big Pharma is. Het gruwelijke rimpeleffect dat incompetente wetshandhavers, farmaceutische bedrijven, hebzuchtige artsen en een zeer zelfgenoegzame overheid op elkaar hebben, wordt op de voorgrond gekocht.
Hoewel het meer dan ontmoedigend is om te zien hoeveel mensen betrokken waren/zijn bij de opioïde-epidemie, is het ongelooflijk inspirerend om te zien hoe Schneider zijn verdriet in iets buitengewoons veranderde. de apotheker biedt het publiek het bewijs dat gewone mensen absoluut helden kunnen zijn. Door de vastberadenheid, onbaatzuchtigheid en empathie van één man wordt fraude ontdekt, wat het broodnodige bewustzijn geeft van een crisis die nog steeds aan de gang is.
De beproevingen van Gabriel Fernandez (2020)
De beproevingen van Gabriel Fernandez is misschien wel de meest hartverscheurende true-crime-serie die Netflix te bieden heeft, omdat het het misbruik en de uiteindelijke moord op de achtjarige Gabriel Fernandez onderzoekt. Door middel van officiële documenten, interviews en talloze ooggetuigenverslagen zet regisseur Brian Knappenberger de ernstige mishandeling van Gabriels zaak op scherp en legt hij uit op welke talloze manieren het systeem er niet in slaagde een onschuldig kind te beschermen.
Hoewel Gabriels moeder en haar vriend fysiek verantwoordelijk zijn voor de moord, trekt de serie geen klappen als ze terecht de Kinderbescherming (CPS) en de maatschappelijk werkers die bij de zaak betrokken zijn, de schuld geeft. Zoals te zien is in elke aflevering van de serie, doen een duizelingwekkend aantal van degenen die voor CPS werken gewoon hun werk niet, of het nu komt door een gebrek aan financiering of toegang tot de benodigde middelen. Daardoor blijven kinderen, net als Gabriël, door de mazen van het net glippen.
Fear City: New York versus de maffia (2020)
Sam Hobkinson's Fear City: New York versus de maffia is een rechttoe rechtaan documentaire die perfect geschikt is voor geschiedenisliefhebbers en fans van het gangstergenre. Terwijl Angst Stad is een true-crime-serie, het is aanzienlijk minder intens dan wat doorgaans in de categorie valt. De serie concentreert zich op de vijf maffiafamilies die in de jaren 70 en 80 de georganiseerde misdaad in New York domineerden en legt ook uit hoe verschillende FBI-agenten ze uiteindelijk konden uitschakelen. Compleet met interviews, zowel van federale agenten als van een handvol maffialeden, Angst Stad is een snelle en verfrissende kijk op een verhaal dat al honderd verschillende keren, honderd verschillende manieren is verteld.
Hoewel het een stijlfiguur is geworden in gangsterfilms om de slechteriken af te schilderen als goden onder de mensen, Angst Stad verdoezelt of verheerlijkt geen misstanden. In plaats daarvan roept het hen op en houdt degenen die het verdienen verantwoordelijk te zijn voor hun misdaden. Fear City: New York versus de maffia is niet in alle opzichten perfect, maar het is zeker een gemakkelijk en waardevol horloge.
Alsem (2017)
Qua uitvoering en stijl is Errol Morris' Alsem is zo goed als maar kan. Het draait om de mysterieuze dood van Frank Olsen, een voormalige CIA-medewerker, en volgt zijn zoon terwijl hij de raadselachtige omstandigheden rond de zaak van zijn vader opnieuw onderzoekt. Door de serie heen worden gedramatiseerde re-enactment-sequenties gecombineerd met uitgebreide interviews, processen en getuigenissen. Soms volgen de re-enactments de gesproken woorden. Op andere momenten slaan ze een andere richting in, waardoor kijkers de kans krijgen om zich af te vragen wat feit en wat fictie is.
bells cream stout
Natuurlijk is dit specifieke gestileerde formaat niet helemaal nieuw, maar de mix van inhoud, hoogwaardige uitvoeringen en verhalen vertellen is een terrein dat voorheen onontgonnen was. Het meest indrukwekkende van alles is dat de re-enactments niet huiveringwekkend zijn. Ze verweven met elkaar op een manier die een algeheel gevoel van griezeligheid toevoegt en tegelijkertijd het verhaal verheft.
hop hasj bier
The People v. O. J. Simpson: American Crime Story (2016)
The People v. O.J. Simpson is een hervertelling van O.J. Simpsons beruchte moordzaak. Terwijl kijkers meer dan waarschijnlijk het einde van deze misdaad kennen, gaat de tiendelige serie dieper in op de fijne kneepjes van de zaak en welke factoren het controversiële vonnis bepaalden. De focus verleggen van de eigenlijke zin, of het ontbreken daarvan, The People v. O.J. Simpson neemt het publiek zowel binnen als buiten de rechtszaal mee en deelt een meeslepend verhaal over grof onrecht.
De uitvoeringen en het schrijven zijn wat de serie uiteindelijk verkoopt. Het is vermakelijk zonder eenzijdig te zijn, feitelijk zonder saai te zijn, informatief zonder uitbuitend te zijn. Een proefperiode van negen maanden in tien uur verpakken is een verheven missie, maar in dit geval slaagt de serie op bijna elk niveau.
American Vandal, Seizoen 1 (2017)
Amerikaanse vandaal is misschien geen typische true-crime-serie, maar het is het vermelden waard. Gebaseerd op echte incidenten , de mockumentary neemt een satirische benadering in zijn verhalen. Met een cast vol onbekende acteurs richt de serie zich op Dylan Maxwell (Jimmy Tatro), een middelbare scholier die de schuld krijgt van een reeks grappen. Terwijl Dylan zijn onschuld opeist, neemt medestudent Sam Ecklund (Griffin Gluck) het op zich om Dylans naam te zuiveren. Interessant genoeg, hoewel Amerikaanse vandaal komt over als niets meer dan een dwaze komische onderneming, het is besprenkeld met precies de juiste hoeveelheid emotionele diepgang om het publiek te boeien en zelfs aan hun hart te trekken.
Kortom, seizoen 1 van Amerikaanse vandaal is satire goed gedaan. Ja, het uitgangspunt is belachelijk, maar tegelijkertijd is de serie luchtig, slim uitgevoerd en, eerlijk gezegd, behoorlijk hilarisch. Penis- en balhaargrappen zijn misschien niet ieders kopje thee, maar voor wat het waard is, het is echt een geweldige serie om een paar uur binge-watching door te brengen.
