SPOILER WAARSCHUWING: Het volgende interview bevat enkele milde spoilers voor 'The Amazing Spider-Man 2.
In 'The Amazing Spider-Man 2' de inzet is hoger dan ooit. De reikwijdte wordt uitgebreid met talloze schurken en personages uit het 'Spider-Man'-universum. Peter Parker's eigen rol bij het ontstaan van chaotische nachtmerries wordt steeds duidelijker.
En toch is er iets kleiners aan de regisseur Marc Webb's vervolg op superhelden. Er is meer aandacht voor Peter's relatie met Gwen Stacy, terwijl ze worstelen over hun toekomst samen en hun momenteel uiteenlopende paden. Zelfs als hij het masker draagt, is er iets langzamer aan Peter. Hij besteedt niet al zijn tijd aan het achtervolgen van overvallers en het slaan van elektrisch versterkte halfgoden in het gezicht. Hij neemt de tijd in zijn drukke superheldenschema om een introverte outcast een peptalk te geven; hij helpt gepeste kinderen die uit een plaats net links van het midden komen. Zelfs als hij vecht voor de veiligheid van Manhattan, Spider Man probeert altijd de underdog te redden.
'Sinister Six'-producenten plagen 'Redemption' voor Spider-Villains
Peter's instinctieve behoefte om op de kleine man te letten, is inderdaad een van de Andrew Garfield's favoriete onderdelen over het spelen van het personage. Garfield, die op het punt stond zijn tweede film uit te brengen als de vriendelijke wall-crawler uit de buurt, sprak met Comic Book Resources over het kleinschalige superheldendom van de webslinger, de filmpresentatie van rolmodellen voor jonge mannen en vrouwen, hoe lang hij nog voor ogen had Peter Parker spelen, en waarom hij denkt dat de 'Spider-Man'-films nodig hebben Miles Morales .
CBR News: 'The Amazing Spider-Man 2' is een veel grotere film dan je eerste film als Spider-Man. De vorige keer hoefde Peter zich alleen maar zorgen te maken over de Hagedis. Deze keer neemt hij het een of twee keer op tegen Electro, de Green Goblin, zelfs Rhino. Maar voor mij zijn de beste delen van de film wanneer hij wegkijkt van die actie en Spider-Man in staat stelt te stoppen en een kind uit een pestsituatie te helpen, dat kind naar huis te brengen en hem te complimenteren met zijn wetenschapsproject. Of zelfs wanneer hij Max Dillon voor het eerst tegenkomt op straat, midden in een achtervolging, en stopt om Max' spullen op te halen en hem een beetje een ego-boost te geven. Vorig jaar kwam 'Man of Steel' onder vuur te liggen omdat hij Superman dit soort dingen niet liet doen -- omdat hij hem de katten die in de bomen vastzaten niet liet helpen, om zo te zeggen.
Andrew garfield: Het is zo grappig dat je dat zegt, en ik ben blij dat je je zo voelde. De jongen, de gepeste jongen, was geen personage in het originele script. Hij was eigenlijk een gedachte die ik had over het feit dat ik me als zevenjarige in de film wilde zien. Ik heb het aan Marc en de schrijvers verteld. Ik stelde voor dat we precies datgene zouden zien dat ik nodig had toen ik zeven was, om het te hebben gebeuren tegen een zevenjarige: Spider-Man komt opdagen om hem de kracht te geven om zijn eigen innerlijke kracht te vinden, ook al is hij deze ongelooflijk magere zevenjarige. Daar ben ik echt trots op.
Dat is waar het bij Spider-Man om draait. Dat is voor mij een van de grote dingen waar Spider-Man altijd om draait. Hij is de underdog. Het gaat hem om de kleine momenten. Hij is de held van de arbeidersklasse. Hij is geen vreemdeling. Hij is absoluut van deze aarde. Wanneer hij kan, zal hij proberen de kleine man te helpen.
Ik had het idee dat Spider-Man, midden in een achtervolging, besluit om even uit de achtervolging te stappen als er een oude dame is die hulp nodig heeft bij het oversteken van de straat. En eigenlijk, daar was een scène die ik met de schrijvers had geschreven, en een bewegingsregisseur -- een fysieke komedieregisseur -- waar ik een kat uit een boom redde. Helaas hebben we er niet op kunnen schieten. Maar daar hou ik van. Daar gaat Spider-Man voor mij over. Hij gaat net zo goed over de kleine dingen als over de grote dingen. Vooral dat Jorge-personage, het gepeste personage; hij was enorm belangrijk voor mij.
Zelfs te midden van 'the big stuff' zie je die kant van Spider-Man. Bijvoorbeeld de Times Square-scène: Spider-Man's eerste gevecht met Electro. Hij probeert vreedzaam over de situatie te onderhandelen, voordat hij zijn toevlucht neemt tot nucleaire opties. Peter wil Max heel graag helpen. Hij herinnert zich misschien zijn naam niet, maar hij herinnert zich de ontmoeting, hij herinnert zich... Max op straat tegen het lijf lopen --
Het punt van die scène was, voor mij, dat er een massaal, op angst gebaseerd bewustzijn is dat op het punt stond iemand en iets onschuldigs te doden. Ik denk dat het verbazingwekkende aan wat Spider-Man Spider-Man maakt, eigenlijk Peter Parker is. Peter Parker is een wees en een underdog. Als hij Max voor het eerst ziet, kan hij zichzelf zien. Hij ziet zijn eigen gevoelens van niet goed genoeg zijn, van twijfel aan zichzelf, van gebrek aan eigenliefde. Dit zijn dingen die hij heeft meegemaakt en doormaakt. Als hij Max op Times Square ziet, kan hij zien dat dit een man is die gewoon een beetje liefde en een beetje aandacht nodig heeft. Ik vond het heerlijk om die connectie met hem te maken, al vroeg in de film. Ik vond het superbelangrijk. Want telkens wanneer Peter zijn medeleven en zijn menselijkheid kan gebruiken om een situatie te doorbreken, zal hij het doen. Hij zou veel liever niet vechten dan vechten. Ik denk dat het laatste redmiddel stoten en trappen en webben is.
Ik hou van het idee van het 'trickster'-archetype. Wat we zo leuk vinden aan de bedrieger is dat hij de neiging heeft om de zwakheden van zijn vijanden tegen zichzelf te gebruiken. Hij is een soort Chaplin-achtig, Bugs Bunny, Buster Keaton-type dat de slechterik zichzelf laat vastbinden. Ik vind het ook geweldig dat de menselijkheid van Peter Parker duidelijk is. Natuurlijk is het Peter in het pak, en hij zal er alles aan doen niet vechten, een pacifist zijn. Dat is mooi om te spelen, en ik denk dat het belangrijk is voor jonge kinderen om te zien, weet je?
Maar het is ook belangrijk voor jonge kinderen om te zien dat je, indien nodig, het vermogen hebt om voor jezelf op te komen en op te komen voor mensen voor wie ze moeten opkomen -- maar alleen als laatste redmiddel, als er geen onderhandelingen meer gevoerd hoeven te worden.
'Venom'-producenten plagen groot scherm face-off met Carnage
Zelfs als hij de voorkeur geeft aan pacifisme, houdt Peter van plezier maken. Hij geniet er duidelijk van om Spider-Man te zijn. Hij heeft het themalied als zijn beltoon. Ik weet niet of je er zo naar keek, maar ik interpreteerde het alsof hij eigenlijk een themalied voor zichzelf schreef!
Ja precies! [ lacht ] Ik denk dat dat klopt. En in termen van een rolmodel zijn, is er niets beters om jonge kinderen te laten zien dan iemand die van hun leven geniet, iemand die geniet van hun gaven en niet terugdeinst voor wie ze zijn. Peter Parker mag het in een masker doen, dus hij voelt zich veel vrijer om het symbool dat hij heeft gemaakt echt te bezitten, om echt te genieten van Spider-Man te zijn, om er echt van te genieten.
Ik denk dat wat ik me tegelijkertijd realiseer terwijl ik deze rol speel, is dat het eindig is. Ik zal niet altijd Spider-Man zijn en Spider-Man spelen. Ik ben dertig jaar oud; het wordt een beetje belachelijk. [ lacht ] Ik weet nu voor mezelf dat ik alleen maar kan genieten van elk grammetje en elk moment. Ik denk dat dat precies is wat Peter ook doet als Spider-Man. 'Ik heb deze kans gekregen.' Dat is wat we allemaal willen doen in ons eigen leven. We willen allemaal genieten van wie we zijn en de geschenken die we hebben gekregen, en ze royaal geven. En geef ze niet alleen royaal, maar, zoals je zegt, geniet er echt van en heb plezier en neem het allemaal niet zo serieus - want het is een geweldige rit.
Er is ook Gwen Stacy, die een zeer sterk rolmodel is voor jonge vrouwen. Ze plaatst zichzelf heel bewust in de vuurlinie in deze film. Ze zegt constant: 'Ik ben bij jou, ik zit hierin, en het is mijn keuze.' Ze is duidelijk briljant. Ze is de sleutel in het helpen van Spider-Man om erachter te komen hoe ze het tegen Electro kunnen opnemen. Je kunt stellen dat zij de co-superheld van deze film is.
Absoluut, ja. En haar gaven zijn duidelijk. Haar gaven zijn met wetenschap, met haar eigen mededogen, haar eigen menselijkheid. Ze wil de wereld veranderen en de wereld redden op haar eigen manier, door haar wetenschappelijke bezigheden, door naar Oxford te gaan, misschien door geneeskundestudent te worden, een onderzoeksbeurs te krijgen. Het is een mooi karakter. Het spreekt natuurlijk voor zich dat ze absoluut haar eigen persoon is. Zo vaak zie je in dit soort films de jonkvrouw in nood. Gwen Stacy is dat op geen enkele manier, vorm of vorm. Dat was heel belangrijk voor Emma en heel belangrijk voor de filmmakers, om ervoor te zorgen dat ze net zo goed op haar eigen pad was als Peter op het zijne. Het is een heel, heel mooi personage.
Je zei eerder dat er een tikkende klok is op je tijd als Spider-Man. Dat gezegd hebbende, deze film speelt zich af in het begin van Peter's carrière. Er is nog heel wat leven over voor het personage om te leven. In de strips is Gwen een vroeg deel van zijn leven, en hij eindigt een tijdje met Mary Jane. Zie je jezelf dit personage zo lang spelen om enkele van die grote levensgebeurtenissen te zien? Kun je jezelf zien? willen om Spider-Man zo ver te brengen?
Ik weet het niet. Alles wat ik weet is dat deze films groot zijn en dat het erg lang duurt om ze te maken. Ze kosten veel tijd en energie en passie en liefde - die ik zo vrij mogelijk en zo volledig mogelijk geef. Ik weet dat ik er alleen zeker van wil zijn dat dit een complete set is. Ik wil niet dat het dingen zijn als -- ik wil dat het aanvoelt als een cirkel. Ik wil dat de twee uiteinden op de een of andere manier samenkomen. Ik weet nog niet wat dat betekent. Ik weet niet wat dat betekent in termen van de hoeveelheid Spider-Man-films die ik doe. Maar ik weet dat ik niet bepaald een 40-jarige Spider-Man wil zijn. [ lacht ] Ik weet wel dat de tijd vluchtig is.
Je bent heel openhartig en on-the-record over je voorliefde voor Spider-Man en wat hij voor mensen betekent. Je hebt je openlijk afgevraagd over de seksualiteit van Spider-Man, je hebt het erover gehad of Spider-Man joods is. Je hebt duidelijk gemaakt dat je gelooft dat Spider-Man voor iedereen is. Op dit moment is Sony duidelijk geïnteresseerd in het uitbreiden van dit universum, met de aankondiging van 'Venom' en 'Sinister Six'. Wat vind je van het idee van 'Ultimate Spider-Man' als film, een film over Miles Morales? Is er een manier waarop dat personage kan samengaan met wat jullie doen in de 'Spider-Man'-films? Is dat iets waar je over hebt nagedacht?
stella artois proefnotities
Die gedachte heb ik gegeven. Ik denk dat een van de verbazingwekkende dingen van Spider-Man is dat je geen huidskleur ziet als hij in het pak zit. Je ziet geen religieuze overtuigingen. U ziet geen denominaties. Iedereen kan zichzelf in dat pak projecteren. Op die manier is het ongelooflijk krachtig. Dus natuurlijk denk ik dat het belangrijk is dat de openheid, de casting, in termen van wie Spider-Man zou kunnen zijn, absoluut iedereen zou kunnen zijn. Een held is een held, of je nu een man, vrouw, homo, lesbisch, hetero, zwart, wit of rood bent -- het maakt niet uit.
Miles Morales was een enorm moment in het stripboekleven van dit personage. En ik geloof echt dat we dat kunnen. Het is iets waar ik echt in geïnteresseerd ben om uit te zoeken; een welsprekende manier om naast elkaar te bestaan, of de fakkel door te geven. Ik heb geen antwoord, maar ik denk dat het eigenlijk een heel belangrijke zet is. Ik vind het een hele mooie en belangrijke zet.
Ik zeg alleen maar dat je Sony moet vertellen om een film met jou en Miles Morales te maken. Dat is alles.
[ lacht ] Ik zal het verzoek zeker indienen.
'The Amazing Spider-Man 2' draait vanaf 2 mei in de bioscoop.
