In In de ban van de Ring , verliet de Fellowship Rivendell met de simpele taak om Sauron's Ring te vernietigen in de Fires of Mount Doom. Dat was natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Nadat ze het Huis van Elrond hadden verlaten en een grote afstand hadden afgelegd, achtten ze het onveilig om door de Gap of Rohan te reizen. Dus moest de groep een alternatieve route kiezen: de Pas van Caradhras of de Mijnen van Moria.
costa rica bier
Na lang discussiëren koos Frodo ervoor om door de mijnen te gaan. Daar kwamen ze erachter Koning Dain was een dwaas geweest om Balin te laten proberen het oude Dwergenkoninkrijk te herkoloniseren. Balin was dood, samen met al zijn metgezellen. Zelfs nog, er was geen weg terug voor de Fellowship. Dus gingen ze door en ze waren er bijna uit toen de Balrog aanviel en Gandalf in de schaduw nam. Toen dat gebeurde, zouden velen de hoop hebben opgegeven omdat Gandalf hun de facto leider was. De leider die de groep echt nodig had, was echter Aragorn. In feite was Aragorn de leider die heel Midden-aarde nodig had.
Hoe Aragorn aanspraak maakte op de troon van Gondor
Toen Elendil de Lange Númenor verliet, ging hij naar Midden-aarde en stichtte twee rijken in ballingschap: Arnor en Gondor. Dus hij was de hoge koning van beide koninkrijken totdat hij stierf tijdens de slag om Dagorlad. Toen nam zijn zoon Isildur de titel van Hoge Koning over. Aragorn was een afstammeling van Isildur, dus hij had een duidelijke aanspraak op de troon.
Tijdens de evenementen van In de ban van de Ring, Aragorn werd koning van Gondor. Hij was inderdaad de verenigende koning die Midden-aarde nodig had, maar dat roept een interessant punt op: waarom claimde Aragorn de troon niet van Gondors Denethor ? Hij was tenslotte 87 jaar oud tijdens LOTR, en Aragorn wilde wel koning worden . Overigens hadden alle voorouders van Aragorn hetzelfde recht op de troon van Gondor. Waarom heeft geen van hen de troon opgeëist? Blijkt dat er een paar goede redenen waren.
Waarom Aragorn (en zijn voorouders) wachtten om de troon van Gondor op te eisen
De eerste reden dat Aragorn de troon niet had opgeëist, was een kwestie van semantiek. Isildur regeerde Arnor, terwijl zijn broer, Anárion , regeerde Gondor. Dus technisch gezien liep Gondor's lijn van koningen niet door Isildur. Natuurlijk was Isildur de Hoge Koning over zowel Arnor als Gondor, wat betekende dat de claim van Aragorn legitiem was - maar het zou moeilijker zijn geweest om de trotse mensen van Gondor ervan te overtuigen dat hij het recht had om over hen te regeren.
x-men blauw team jaren 90
Een van de voorouders van Aragon probeerde de troon van Gondor over te nemen. Toen Gondor iets meer dan duizend jaar eerder geen koning meer had LOTR kwam een man genaamd Arvedui tussenbeide. Hij was de laatste koning van Arthedain, een ondergraafschap van Arnor dat op dat moment in puin lag. Hij had dezelfde geldige aanspraak op de troon als Aragorn, maar Gondor wilde Arvedui niet als koning hebben. Arthedain lag in puin en had waarschijnlijk de hulp van Gondor nodig. Dus als hij koning zou worden, zou hij waarschijnlijk middelen hebben omgeleid naar zijn eigen koninkrijk.
Als de leiders van Gondor Arvedui (die wel zijn eigen koninkrijk had) niet hadden toegestaan de troon op te eisen, dan zouden ze Aragorn (die slechts een zwervende Dúnedain was) ook niet hebben toegestaan de troon op te eisen. Een potentiële koning zou dus iets aan Gondor moeten aanbieden als bewijs van waardigheid - en dat is wat Aragorn deed. Hij won de Slag om het Pelennor-veld met het Leger van de Doden, en hij nam het op tegen de troepen van Sauron bij de Zwarte Poort. Maar zelfs aan het einde claimde Aragorn de troon van Gondor niet. Hij werd geprezen als koning. Dat toonde aan hoe hij de mensen van Gondor voor zich had gewonnen, in plaats van te proberen zichzelf als hun heerser te verdringen.
