Sybil Ramkin is geen gewone burger van Ankh-Morpork. Aan Het horloge , heeft de edelvrouw samengewerkt met kapitein Samuel Vimes en zijn team om gerechtigheid te brengen in de straten van haar geliefde stad. In de grote traditie van de Schijfwereld bevindt The Watch zich immers vaak in een of andere gekke situatie, dus ze zullen alle hulp nodig hebben die ze kunnen krijgen. Gelukkig voor hen is Sybil bij de zaak - en misschien leert ze onderweg iets over haar eigen geschiedenis.
In gesprek met het CBR, Het horloge ster Lara Rossi vertelde wat haar naar de 'bombastic', 'unapologetic' Sybil Ramkin trok en hoe haar onconventionele auditie haar hielp om de rol te krijgen. Ze legde haar persoonlijke reis met Terry Pratchett's Discworld-romans uit, evenals waarom de show werd bijgewerkt om onze tijd weer te geven. Ze legde ook uit hoe zij en Vimes-acteur Richard Dormer hun scènes perfectioneerden, het proces van filmen in een Zuid-Afrikaanse woestijn, waarom ze hoopt dat de show mensen bij elkaar zal brengen en meer.
CBR: Vertel me iets over hoe je aan de rol bent gekomen. Hoe ben je Sybil Ramkin geworden?
Lara Rossi: Ik kreeg het script toegestuurd, en toen vroegen ze om een band, en ik deed een heel, heel rare en gekke band -- het soort dingen dat je nooit mag doen. Je wordt altijd geadviseerd geen rekwisieten te gebruiken, geen gekke gezichten te trekken en niet te schreeuwen, en dat heb ik allemaal gedaan! [ lacht ] Omdat ik dacht: 'Weet je wat? Ze is bombastisch! Ze is enorm! Ze is hilarisch en niet verontschuldigend, en waarom ga je er niet gewoon voor.' Ik vroeg mijn vriend destijds om het voor me te controleren, en hij zei dat het helemaal overdreven was, maar ik stuurde het toch. En nu zijn we hier! Soms werkt het!
Wat was uw bekendheid met Discworld voordat u zich bij het project aansloot?
Dus ik groeide op in Italië, dus ik kende ze niet tot -- nou ja, natuurlijk, tot ik in Londen aankwam toen ik ongeveer 13 was, maar ik las ze niet echt toen ik een kind was. Ik heb ze natuurlijk gelezen toen ik bij de show betrokken was, en het zijn ongelooflijke boeken. Terry Pratchett is een compleet genie, en hij heeft natuurlijk een aanhang, omdat hij een heel universum heeft gebouwd, dat een wereld heeft gemaakt waarin we alleen kunnen reageren. Dus ja, het is een zeer interessante serie boeken.
Hoe beïnvloedde die ervaring van het aanboren van de romans vlak voor het filmen je prestaties?
Veel, gewoon in termen van gewoon die wereld levendig in je verbeelding hebben. Natuurlijk vond ik het werk dat we hadden in termen van de set was gebouwd en alles is aanwezig, maar om dat leven en ademen te hebben, was de verbeelding van Terry Pratchett in mijn hoofd heel, heel nuttig, gewoon om te onthouden en om verankeren ons in die herinnering. Dus ja, het was erg nuttig.
Wat is één ding dat je kijkers wilt laten weten? Het horloge voordat ze er voor het eerst naar gaan kijken?
Ze moeten weten dat het een show is over weerstand en over hoop en dat er een aantal behoorlijk grote thema's zijn die we aanpakken, die ik - als een zeer Engelse cynicus - aanvankelijk op een bepaalde manier schokkend vond. Maar gezien wat er op dit moment in onze wereld aan de hand is, zijn het thema's waar we ons echt mee bezig moeten houden en bovendien ruimte maken voor elkaar en luisteren en nee zeggen, als we het allemaal samen moeten zeggen.
Wat heeft het voor jou, als zwarte vrouw, betekend om dit personage te updaten voor televisie?
twee oranje x'en
Het is dus 2020 in onze wereld, niet in de Schijfwereld, maar in onze wereld, en de casting is representatief voor die tijd. Ze gingen voor de essentie van de personages, in plaats van de esthetiek, en dus krijg je onvermijdelijk standaard een cast die representatief is voor de diversiteit en de verschillen die we nu allemaal hebben, in deze wereld, zoals in 2020. Dat was dus heel belangrijk.
Dan, natuurlijk, meer specifiek voor mij, ik ben, ja, een zwarte vrouw en het was erg belangrijk voor mij om dit te spelen -- ik denk dat het belangrijk is om deze rol te spelen, vooral nu. Het is op tijd. Ik denk -- ik zei dit laatst -- alsof je als zwarte acteur, jij als zwarte acteur en als zwarte vrouw een beetje moe wordt! [ lacht ] Je wordt een beetje moe van het soort rollen dat op je pad komt. Weet je, de zwarte vrouw is vaak sterk en draagt het onrecht van de wereld op haar schouders, zo vroom en wijs.
Het was, denk ik, belangrijk om iemand te spelen die recht heeft op, rommelig, bevoorrecht en het niets kan schelen, die de kwalen en wandaden van de wereld niet op zich neemt. Ze is op de een of andere manier gewoon een stier in een porseleinkast en het kan haar niets schelen, en ik denk dat het heel, heel belangrijk was voor een zwarte vrouw om die rol te spelen en zich met die kenmerken bezig te houden, omdat we er niet genoeg van zien . Voor mij, als artiest, was het buitengewoon bevrijdend, maar natuurlijk, om nooit te vergeten waar ik eigenlijk vandaan kom, en dus denk ik dat we een heel interessant evenwicht krijgen met Sybil. Ik hoop het in ieder geval!
Welk aspect van Sybils karakter spreekt jou het meeste aan en waarom?
Dus ik denk dat ik veel te maken heb met haar gevoel van onrecht en pijn en misschien de eenzaamheid die ze ervaart. Dat was waarschijnlijk het aspect dat me het meest aan mij herinnerde, zonder al te diep in te gaan op wat dan ook, maar het deed me op een bepaalde manier aan mijn kindertijd denken, dus ik maakte echt contact. Ik hield me daar echt aan vast en probeerde te graven in dit soort wervelwind -- of liever orkaan -- die ze is, om te proberen een idee te krijgen van haar, die rijk en menselijk is. Ik denk dat ik mezelf daar het meest voor haar heb gekocht, denk ik.
We hebben een paar glimpen opgevangen van Sybils verleden, maar hoe blijft de show dat onderzoeken?
Nou, je moet er gewoon naar kijken! Het doet, het doet. In termen van haar boog, haar karakterboog, zou ik zeggen dat ja, dat doet het. Ze begint te begrijpen, door Vimes, door hun connectie, en door de connectie van de rest van The Watch, dat er nog ruimte kan zijn voor familie. Ik denk dat ze dat lang, heel lang geleden in bed stopte en behoorlijk autonoom was geworden. Ik denk dat dat is hoe die verkenning doorgaat, is dat we zien dat er nog steeds ruimte is voor anderen en om van anderen te houden en die verbindingen te hebben. Ja, ik denk dat dat is hoe het personage vordert.
Wie heeft volgens jou de meest interessante dynamiek met Sybil en waarom?
Ik bedoel, het is moeilijk om geen Vimes te zeggen! Kapitein Vimes, duidelijk. Vanaf de eerste keer dat ze elkaar ontmoeten, zijn ze als een oud getrouwd stel. Je hebt zoiets van: 'Deze mensen zijn gewoon voorbestemd om voor altijd in elkaars leven te zijn in een of andere hoedanigheid.' [ lacht ]
En werken met Richard [Dormer] was een soort droom die uitkwam. Ik heb hem echt op het podium gezien toen ik jong was. Toen ik op de toneelschool zat, spaarde ik mijn geld om naar hem toe te gaan -- hij speelde Lucky in Wachten op Gadot , en hij was verbazingwekkend, en om tegen hem te spelen was, echt waar, een droom die uitkwam.
hoe je superkrachten voor kinderen kunt krijgen
Ik heb zoveel van hem geleerd. Hij is een natuurlijke clown, weet je? Dus ik denk ja, zowel voor mij als Lara en voor Sybil, ik denk dat die connectie waarschijnlijk degene is die het meest memorabel was. Ze beïnvloeden elkaar dan de meeste, zou ik zeggen.
Vertel me iets meer over het werken met Richard Dormer en hoe jullie twee de relatie tussen Vimes en Sybil hebben ontwikkeld.
We brachten veel tijd samen door, zowel op de set als daarbuiten. We hadden het geluk dat we net boven elkaar woonden, dus we werkten constant aan het script. We ontmoetten elkaar en aten samen en gingen dan zitten en bedachten beats, uitzoeken waar de punchlines waren, waar we punchlines konden toevoegen. We zouden het script ontleden en echt veel door het ritme van de scène gaan.
Ik denk dat we in ieder geval hebben geprobeerd het altijd met het hart en met de waarheid te benaderen, maar we hebben zeker veel gespeeld met het idee waar de komische momenten waren, en probeerden vervolgens de leemten op te vullen met alle waarheid in tussen. Maar ik zou zeggen dat hij nog steeds een van mijn beste vrienden is en ik hoop hem voor altijd te kennen. We hebben een heel, heel sterke band gesmeed. Vereerd om met hem samen te werken. Een ware legende zou ik zeggen!
Wat is iets aan de serie dat je schokte of verraste?
Dit is waarschijnlijk een vreselijk antwoord, maar toen we filmden in de woestijn -- we filmden in de woestijn in Zuid-Afrika -- dit is zo'n vreselijk antwoord, maar ik was erg geschokt omdat ik voor mijn leven nog nooit een woestijn was geweest! [ lacht ] Dus ik was erg geschokt en verrast door wat het eigenlijk betekent en hoe vreselijk ze zijn, vooral om in te filmen.
Ik bedoel, het zijn afschuwelijke -- gewoon afschuwelijke plaatsen. Alles is gewoon zo ver en moeilijk en je kunt nergens heen lopen en het is vermoeiend. Dus ik zou zeggen dat het schokkend en verrassend was... Het was het eerste dat in me opkwam!
moretti bier recensie
Wat is een van je favoriete herinneringen van de set?
Ik denk dat praten met de dood was -- elke keer als ik erover nadenk, krijg ik de rillingen. Er is iets -- ik bedoel, ik wist dat het onze geweldige stuntman was in dit ongelooflijke pak. Er is iets met het kostuum en deze ogen die zo waren -- je kijkt echt in deze kleine lichtjes. Ze leken op sterren. Het had iets heel theatraals, maar ik geloofde het volledig.
Ik weet dat het krankzinnig klinkt, maar het was heel buitenaards, en ik heb nog nooit met de Dood gesproken, in het echte leven of niet. [ lacht ] Het ging echt door me heen. Ik voelde me een kleine vierjarige, doodsbang voor het leven, en dat was waarschijnlijk het meest memorabele moment. Ik denk dat het me echt schokte! Ik voelde me kwetsbaar, en ik had het gevoel dat acteren eigenlijk niet nodig was. Ik was bang, maar zo geïntrigeerd en gehypnotiseerd. Het was een heel speciaal moment, alleen voor mijn eigen verhaal, denk ik.
Wat hoop je dat kijkers meekrijgen van seizoen 1?
Het is misschien een beetje ambitieus, maar ik hoop echt dat er iets in beweging komt -- we leven gewoon in zulke vreemde tijden, en ik denk dat het thema van verzet en van samen staan en ruimte maken voor elkaar -- denk ik dat is het belangrijkste: ruimte maken voor onze verschillen, en elkaar echt zien. Ik hoop echt dat het zich verenigt, denk ik. Ik hoop alleen dat we er een beetje vanaf gaan om meer verenigd dan gescheiden te zijn. Ik denk dat dat, zoals ik al zei, ambitieus is, maar ik hoop dat het het begin kan zijn van een gesprek dat we misschien niet genoeg hebben.
The Watch is uitvoerend geproduceerd door BBC Studios' Hilary Salmon (Luther) en Phil Collinson (Doctor Who). De serie, die acht afleveringen zal duren, is geschreven door Simon Allen (Das Boot). Met in de hoofdrollen Richard Dormer, Anna Chancellor, Lara Rossi, Ingrid Oliver, James Fleet, Marama Corlett, Sam Adewunmi, Jo Eaton-Kent, Adam Hugill, Hakeem Kae-Kazim, Ruth Madeley, Bianca Simone en Ingrid Oliver. The Watch wordt uitgezonden op zondag om 20.00 uur ET/PT op BBC America.
