Baldurs Gate 3 is een enorme RPG ontwikkeld door Larian gebaseerd op Kerkers en Draken Vijfde editie. Een van de meest populaire personages is Astarion, een partijlid en een toekomstig speelbaar oorsprongspersonage dat een high-elf vampier-spawn is. Hij is de belichaming van de Rogue-klasse: lichte voeten, lichte vingers en een zeer scherpe beet. In feite is zijn Origin-zet Bite, een krachtige aanval die 2d4 deelt met degene die aan de ontvangende kant zit en Stealth niet breekt. Het personage van de speler kan deze kracht een hele dag lang krijgen door een van de drankjes van tante Ethel te drinken.
Om Bite te krijgen, moet de speler naar het hol van tante Ethel, langs haar kleine museum van slachtoffers, haar tot slaaf gemaakte gemaskerde bewakers en haar giftige, explosieve kliffen. Eenmaal op de bodem van haar grot, moeten spelers hun hele gezelschap (zelfs de bekenden) in stealth-modus laten gaan en aan de linkerkant blijven totdat ze een deur zien die naar Ethel's laboratorium leidt. Haar meest interessante drankjes zijn tegen de linkermuur in speciale kleiflessen omringd door schedels en kaarsen.
Door met de muis over de potten en flessen te gaan, wordt een tooltip geopend met de naam van het drankje en een vage, suggestieve beschrijving van hun uiterlijk en inhoud. De meeste van deze drankjes passen krachtige en zelfs permanente debuffs toe. Om Bite te krijgen, moeten spelers ervoor zorgen dat ze de witte fles met de naam 'A Mother's Loathing' pakken met de beschrijving 'Er hangt een vleugje bloed rond de stop. Het is genoeg om van te watertanden.'
Elk personage dat 'A Mother's Loathing' drinkt, krijgt een basisversie van Bite tot hun volgende lange rustperiode. Dit betekent dat ze zich op iedereen kunnen richten, hun hand door hun borst steken en voor de halsader gaan voor een zoete 2d4 piercing-schade waardoor hun slachtoffers naar lucht happen. Sterker nog, de aanval wordt meteen opgeladen.
Hoewel het voor roleplayers leuk en erg verleidelijk kan zijn om twee bijters in het feest te hebben, is het tactisch beter om 'A Mother's Loathing' voor Astarion te bewaren. Dit komt omdat Astarion's Bite een 'echte' vampiric Bite is, die wordt geleverd met voordelen die Ethel's potion niet toekent aan andere drinkers. Wanneer Astarion zijn slachtoffers bijt, brengt hij niet alleen 2d4 piercing schade toe; hij herwint ook 2d4 hitpoints.
Bovendien krijgt Astarion de buff 'Happy', die wordt beschreven als zijn 'Vampirische honger' die 'tijdelijk gestild' is. Dit levert een +1 op voor elke aanvalsworp, waardoor worpen en vaardigheidscontroles worden bespaard die hij maakt voor zijn volgende rust. Sterker nog, de persoon die hij bijt krijgt de debuff 'Bloodless', waarbij een -1 nadeel wordt toegepast op al hun worpen en vaardigheden tot hun volgende rust. De kers op de taart is dat de slachtoffers van de Vampiric Bite worden omringd door een glanzend rood aura, waardoor ze een gemakkelijk doelwit zijn voor de rest van het feest.
Astarion's Vampiric Bite kan normaal maar één keer per korte rust worden gebruikt, maar 'A Mother's Loathing' laadt hem elke beurt weer op. Dit maakt het perfect voor een lange eindbaasstrijd waarin hij vijanden kan bijten en debuffen - wat een aanzienlijk tactisch voordeel oplevert voor elke partij. Aangezien je dit drankje maar één keer kunt krijgen (althans voorlopig), moeten spelers 'A Mother's Loathing' en zijn ongelooflijke krachten verstandig gebruiken.
