Tussen Barbie, de kleine zeemeermin en de velen Pinokkio films die vorig jaar uitkwamen, lijkt het erop dat Hollywood de laatste tijd erg bezig is geweest met het idee om 'echt' te worden. In elk van deze films is een hoofdrolspeler te zien die het zat is om een pop, marionet of zeemeermin te zijn en in plaats daarvan mens wil zijn. Het is duidelijk dat deze verhalen al heel lang bestaan, met beide Meermin En Pinokkio daterend uit de 19e eeuw, maar ze lijken tegenwoordig bijzonder populair te zijn. De reden lijkt redelijk voor de hand te liggen: met iedereen die in een online wereld leeft, voelen veel mensen zich als Barbie-meisjes leven in een Barbie-wereld .
CBR-VIDEO VAN DE DAG SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
Barbie vertelt het verhaal van een pop die leeft in een plastic, synthetische wereld van leuke tijden, omringd door medepoppen. Hoewel er veel plezier te beleven valt, is het ook een wereld die losstaat van de realiteit. Er is een lange autorit, vliegtuigreis, skeelers, enz. Voor nodig om in de film de 'echte wereld' te bereiken. Maar het is een wereld van rommelige mensenlevens en harde realiteitscontroles, maar ook face-to-face interacties en menselijke gevoelens. Hoewel het misschien niet de bedoeling van de makers was, lijken de parallellen tussen online leven en in zelfisolatie tijdens de pandemie en terugkeer naar persoonlijke interacties na COVID vrij duidelijk.
Waarom mensen misschien te maken hebben met vastzitten in Barbieland
Of het nu in Barbieland is, Atlantica in Kleine Zeemeermin of gewone oude aarde als een poppetje in de Pinokkio films , zijn de levens die de hoofdrolspelers leiden niet traditioneel. Inspraak hebben in iemands leven is echter essentieel. Het is gemakkelijk te relateren aan Ariel's verlangen om zich bij de mensen aan de oppervlakte te voegen, aan de Pinokkio's die zich meer willen voelen als de mensen die ze om zich heen zien en vooral aan Barbie's beslissing aan het einde van haar film om een mens te worden, ook al betekent dat ouder worden en sterven.
Barbieland kan ook op andere manieren een beetje aanvoelen als het leven online. Sommigen geven er de voorkeur aan dat hun sociale-mediaplatforms zich richten op positief levensnieuws, net zoals in het openingsnummer wordt gezegd dat 'elke dag de beste dag ooit is'. de Kens' 'beach off'-wedstrijd . Tot slot is Barbieland een plek waar ideeën over de samenleving vaak vage modewoorden kunnen worden en de status quo voortdurend verandert.
Comfort verlaten voor de realiteit is angstaanjagend
Het internet kan een land zijn waar iedereen er de hele tijd onrealistisch mooi uitziet, zoals de Barbies. Het kan ook een land van illusies en vreemde ideeën zijn. Natuurlijk valt er veel plezier te beleven, maar voor velen tijdens COVID werd het te veel. Al deze films met vergelijkbare plots die de laatste tijd verschijnen, lijken erop te wijzen dat het onderwerp iedereen bezighoudt.
Misschien is de boodschap die al deze films bieden, de boodschap waar het grote publiek nu naar op zoek is. Hoewel ze allemaal verschillende benaderingen hadden, was de boodschap in elk dat het beter is om in de echte wereld te leven, als een mens, in plaats van als een marionet, zeemeermin of pop. In Barbie's climax laat haar schepper haar een glimp zien van wat het betekent om mens te zijn, zodat ze er zeker van is dat ze de juiste keuze maakt, en ze toch besluit dat het de moeite waard is -- zelfs als dat platvoeten en cellulitis betekent. Er is het duidelijke verlangen om terug te keren naar de realiteit en de angst die velen hebben om dingen nooit uit te zoeken. Maar alle drie de films beweren dat het uiteindelijk allemaal de moeite waard is.
Barbie draait nu in de bioscoop.
