Bij het opnieuw kijken De oerknaltheorie , het enige dat opvalt is niet het liefdesverhaal van Penny en Leonard of Sheldon die eindelijk een Nobelprijs wint, maar de enorme transformatie die Amy Farah Fowler onderging sinds ze werd geïntroduceerd in seizoen 3. Na verloop van tijd werd haar personage minder robotachtig en eendimensionaal zoals Sheldon toen ze een begripvolle, emotionele persoonlijkheid ontwikkelde - een verandering die een berekende zet was van de schrijvers van de serie.
Fans ontmoetten Amy voor het eerst in seizoen 3, aflevering 23, The Lunar Excitation,' toen Howard en Raj Sheldons informatie op een datingsite plaatsten. Terwijl Sheldon aanvankelijk weigerde op de date te gaan, werd hij door zijn vrienden gechanteerd om haar te ontmoeten. Hij voelde zich meteen aangetrokken tot de eigenzinnige Amy, niet omdat ze zijn hoge intellect deelde, maar omdat ze zijn vervreemdende gedrag weerspiegelde - een droog gevoel voor humor, het onvermogen om tact te begrijpen, de robotachtige manier van spreken en een afkeer van romantische relaties.
Kona bruin bier
Maar door haar precies op Sheldon te laten lijken, slaagden de schrijvers er niet in om een nieuw personage te introduceren waar fans van De oerknaltheorie wilden het graag weten. Op de lange termijn voegde ze niet genoeg toe aan de dynamiek van de show, omdat deze al een sociaal doof en egocentrisch karakter had. Haar aanvankelijke karakterisering, als die was gebleven, zou niets hebben gedaan om de verhaallijn van de show vooruit te helpen.
Gelukkig onderging Amy's karakter een drastische transformatie, maar de schrijvers veranderden haar persoonlijkheid niet volledig, dus ze hebben haar gewoon genoeg aangepast zodat ze, hoewel ze een verwaterde versie van haar partner bleef, ook een uitgesproken persoonlijkheid kreeg. Het beste was dat het afwerpen van haar Sheldon-heid niet zomaar uit het niets kwam, er werden genoeg achtergrondverhalen en redenen voor haar karakterontwikkeling toegevoegd naarmate de show vorderde.
Fans kwamen er al snel achter dat hoewel Amy net zo asociaal leek als Sheldon en schijnbaar een hekel had aan intimiteit, er een groot verschil was tussen de personages. Amy was niet van nature asociaal en had geen zelf ontwikkelde afkeer van seks zoals Sheldon. Voor hem was het concept van relaties vreemd, ook al had hij een liefdevolle en zorgzame jeugd. In het geval van Amy groeide ze op met een ongelooflijk repressieve en overbezorgde moeder, die elk aspect van haar leven beheerste, haar sociale vaardigheden onderdrukte en haar het contact met haar eigen gevoelens deed verliezen.
Maar naarmate haar verhaal vorderde, werd het vrij duidelijk gemaakt dat ze alle dingen wilde ervaren die ze miste wanneer zoiets eenvoudigs als een meidenavondje haar opwindde. Haar vreemde relatie met Sheldon bracht haar dicht bij Penny en Bernadette, wat haar hielp haar angst voor sociale contacten te overwinnen. Jarenlang gepest worden op school had ook invloed op haar vermogen om vrienden te maken - in haar vroege interacties met Penny en Bernadette kwam ze als aanhankelijk en vervelend over. Ze schuwden haar echter niet zoals anderen, en het feit dat Amy niet meer onder de duim van haar moeder zat, stelde haar in staat om het te begrijpen en sterke vriendschappen te smeden.
transformatoren de laatste ridder optimus prime evil
Amy's geconditioneerde opvoeding had haar beroofd van de kennis van het navigeren door een relatie, laat staan een romantische. In tegenstelling tot Sheldon wiens eigenaardigheden en slechte sociale vaardigheden voor hem vanzelfsprekend waren, was die van Amy haar opgedrongen, maar met de tijd en een begripvolle omgeving leerde ze er overheen te groeien. Ze begon haar onderdrukte gevoelens te herkennen, of het nu lust was voor Penny's ex Zack of haar gevoelens voor Sheldon. Ze hield aanvankelijk vol dat ze geen interesse had in intimiteit, maar ze realiseerde zich al snel dat ook zij alle vormen ervan zocht in haar relatie.
Hoewel ze nog steeds delen van haar Sheldon-achtige persoonlijkheid behield, duidelijk op momenten dat ze er geen enkele moeite mee had om stiekem met haar vrienden te experimenteren, groeide ze uit tot een geduldig en zorgzaam persoon. Ze werd zelfs het morele kompas van Sheldon dat hem ertoe bracht minder als een robot en meer als een mens te functioneren. Dus, in een poging om Amy interessant te maken, De oerknaltheorie bood haar ontwikkeling die geen van de andere personages ooit heeft gekregen.
