In 2017, Pixar's Kokosnoot veroverde critici en publiek stormenderhand, was een enorm financieel succes en verdiende de Academy Award, Golden Globe en BAFTA voor beste animatiefilm. Miguel volgen , een jonge muzikant wiens familie zijn muzikale ambities niet ondersteunt, Kokosnoot vindt plaats tijdens Día de los Muertos terwijl hij door het Land van de Doden reist na het stelen van de gitaar van een beroemde zanger. Hij moet de zegen van zijn overleden voorouders krijgen om terug te keren naar het Land van de Levenden, maar dat is moeilijk als hij weigert zijn dromen op te geven in ruil voor hun hulp.
De film laat de dood er prachtig uitzien dankzij kleurrijke animatie, innemende personages en de algemene boodschap over het herdenken van dierbaren. Hoewel deze geanimeerde viering van Día de los Muertos op meerdere fronten een succes is, is er een andere film met vergelijkbare thema's die zich tijdens deze vakantie afspeelt die helaas niet zo goed presteerde. Het boek des levens kwam drie jaar eerder uit Kokosnoot naar een veel koelere ontvangst met een kassa van $ 99 miljoen, komt net te kort om zijn budget te verdubbelen , wat normaal gesproken nodig is om een film tot een financieel succes te maken.
Het boek des levens laat de goden La Muerte en Xibalba wedden op wie Maria's hart zou winnen, waarbij La Muerte de voorkeur geeft aan Manolo, een muzikant die gedwongen wordt in de voetsporen van zijn vader te treden als stierenvechter, en Xibalba die Joaquin kiest, een soldaat die een held wil zijn zoals hij vader. Xibalba bedriegt uiteindelijk, doodt Manolo en stuurt hem naar het Land van de Herinnerden tijdens Día de los Muertos. Net als Miguel wendt Manolo zich tot zijn voorouders voor hulp om terug te keren naar het Land van de Levenden. Maar in tegenstelling tot Miguels voorouders, die hem ertoe aanzetten om het grootste deel van de film net als de rest van zijn familie te zijn, willen de voorouders van Manolo dat hij zijn hart volgt in plaats van het pad dat zijn vader hem oplegde.
In beide films moeten de aspirant-muzikanten leren trouw te zijn aan wie ze zijn en tegelijkertijd op hun voorouders te vertrouwen. Waar Miguel zijn muzikale kant omarmt, moet hij ook zijn dierbaren gaan waarderen in leven en dood, en hun herinneringen levend houden door de komende generaties. Ondertussen moet Manolo, die aan de verwachtingen van zijn vader probeert te voldoen, leren dat zijn ware zelf zijn het beste is wat hij kan doen voor zijn gezin en zichzelf.
De films delen thema's over familie, maar hun benadering verschilt. Kokosnoot benadrukt het belang van het in leven houden van voorouders door middel van de herinneringen en verhalen van de levenden, terwijl Het boek des levens richt zich op het volgen van je hart en het ondersteunen van dierbaren voor wie ze werkelijk zijn. Ondanks de verschillen bewijzen beide films dat het mogelijk is om je familie en voorouders te eren terwijl je toch je eigen weg volgt.
Samen met deze opbeurende berichten over familie, Kokosnoot en Het boek des levens verbeelden een hiernamaals dat warm en prachtig is. Het boek des levens toont in het bijzonder het Land van de Herinneringen als een plaats waar recent overledenen zich kunnen herenigen met degenen van wie ze hielden in het leven, evenals met de voorouders die ze nooit persoonlijk hebben ontmoet. Wanneer Manolo het Land van de Herinnerden binnengaat, is hij niet bang voor de dood. Bovendien verwelkomen zijn voorouders hem met open armen; ze zijn echter verdrietig dat hij geen volledig leven heeft geleefd. In Kokosnoot , Leuk vinden Het boek des levens, de dood is niet iets om bang voor te zijn, en dit is een geruststellende boodschap voor kijkers van alle leeftijden.
De verhalen in deze films zijn verbluffend en de beelden zijn net zo adembenemend. Om te benadrukken dat de dood niet allemaal kommer en kwel is, Kokosnoot en Het boek des levens creëer hiernamaals vol levendige kleuren en levendige karakters. Het boek des levens kunst is ook meer gestileerd dan de gebruikelijke animatie op het grote scherm, waarbij de menselijke personages zijn ontworpen als handgeschilderde, houten poppen. Ondertussen bestaat de huid van La Muerte uit suiker, een afspiegeling van de suikerschedels die vaak worden geassocieerd met Día de los Muertos. Dit maakt de dood opnieuw tot iets moois.
Hoewel het niet zo goed deed als Kokosnoot, die rond bracht $ 807 miljoen aan de kassa, Het boek des levens is een prachtig geanimeerd liefdesverhaal over het volgen van je hart. Kokosnoot en Het boek des levens delen verschillende overeenkomsten; het zijn echter hun eigen films, en er is genoeg ruimte voor meer films in het centrum rond Día de los Muertos zoals deze twee; echter, waar? Kokosnoot kreeg zijn warme ontvangst, het is tijd dat Het boek des levens krijgt een tweede kans om te schitteren.
