Vandaag kijken we naar het bizarre Batman-verhaal (met wat lijkt op een kwaadaardige reus Batman en een kwaadaardige kleine Batman) dat het laatste Batman-stripboek bleek te zijn dat ooit is geschreven door de mede-bedenker van Batman, Bill Finger!
tecate bier pleitbezorger
In elke aflevering van I Love Ya But You're Strange belicht ik vreemde maar uiteindelijk vertederende stripverhalen. Voel je vrij om me een e-mail te sturen op brianc@cbr.com als je een suggestie hebt voor een toekomstige aflevering!
BATMAN'S ONGEZONDE CO-CREATOR
In een vreemde draai van de geschiedenis staat Bill Finger bekend om het feit dat hij jarenlang NIET beroemd was. Mijn vriend Marc Tyler Nobleman heeft jarenlang geprobeerd om Bill Finger de eer te geven die hij verdient en Warner Bros. stemde er uiteindelijk mee in om Bill Finger te loven voor zijn aandeel in de creatie van Batman. Het is niet het volledige krediet dat hij verdient, maar Finger die een 'met'-krediet krijgt naast 'Batman gemaakt door Bob Kane' is nog steeds enorm. Het is vooral enorm omdat de naam van Bob Kane de enige was die ooit voor Batman werd vermeld sinds het personage debuteerde in 1939 tot aan de release van de tv-serie Gotham uit 2014 (dat is waar Bill Finger's krediet debuteerde. Nou, die week, om Ik ben vergeten of het in diezelfde week al op een strip verscheen of dat Gotham was zijn 'officiële' debuut).
Dat was natuurlijk een aanfluiting, aangezien Bill Finger het personage samen met Bob Kane had ontwikkeld en veel van de aspecten van het personage had bedacht die ertoe hebben bijgedragen dat Batman zo'n succes werd. Hij schreef ook Batman's eerste optreden in Detectivestrips #27. Finger werd vervolgens de DOMINANTE kracht achter Batman in de komende decennia, aangezien hij de overgrote meerderheid van Batman-verhalen schreef, zelfs nadat Bob Kane het werken aan de strip al lang had opgegeven. Ik ben er ook vrij zeker van dat Finger de oorsprong van Batman bedacht in Detective Comics #33 (Gardner Fox schreef het hoofdverhaal voor dat nummer, maar ik ben er vrij zeker van dat Finger de oorsprong van twee pagina's schreef die het probleem opende) .
Finger was beroemd in de industrie vanwege zijn verzameling zogenaamde 'gimmick-boeken'. Dit waren notitieboekjes waarin hij ideeën opschreef. Hij zou deze gimmickboeken raadplegen voor ideeën voor stripverhalen. 'Hoe moet karakter X uit deze situatie komen? Oh, ik weet het, ik heb een scenario dat past in mijn gimmickboek.' Dat soort dingen. Hij stond er ZO bekend om dat zijn hedendaagse schrijver, Gardner Fox, ooit een Green Lantern-schurk genaamd William HAND creëerde, die ook tegen Green Lantern vocht met een gimmick-boek.
DE GROTE BATMAN-SHAKE-UP VAN 1964!
Terwijl Finger in de jaren veertig en vijftig gestaag voor Batman schreef, ging zijn redacteur van Vin Sullivan naar Whitney Ellsworth naar Mort Weisinger naar Jack Schiff. Schiff had verreweg het langst de leiding over de Batman-titels, van ergens in de jaren 1940 tot 1964. Het is duidelijk dat Schiff en Finger een sterke werkrelatie hadden, zoals blijkt uit het feit dat Finger het boek voortdurend schreef tijdens Schiffs redactiewerk. De teruglopende verkoop leidde er echter toe dat DC een stap zette, waardoor redacteur Julius Schwartz en sterartiest Carmine Infantino in 1964 in de serie kwamen. Schwartz, vermakelijk, wist niet dat Bob Kane niet hield van mensen die Finger crediteerden en dus in Schwartz' eerste nummer hij crediteert Finger voor het schrijven van de meeste avonturen van Batman in de afgelopen twee decennia ...
Kane moet die column niet hebben gelezen, want hij is er blijkbaar nooit zo van geschrokken zoals hij deed in 1965 toen Jerry Bails een artikel schreef in een Batman-fanzine over Finger die Batman co-creërt (met citaten uit Finger).
Hoe dan ook, toen Schwartz de Batman-boeken overnam, bracht hij zijn schrijvers uit zijn andere series, Groene Lantaarn en de Flash , dus begonnen Gardner Fox en John Broome ook de boeken te schrijven, en de opdrachten van Finger gingen dienovereenkomstig achteruit. Ik weet eerlijk gezegd niet waarom hij stopte met schrijven voor de serieperiode.
Het is vermeldenswaard dat Finger een schrijfpartner had, Charles Sinclair, met wie hij scenario's zou schrijven (terwijl Sinclairs hoofdoptreden als tijdschriftredacteur was en Fingers hoofdoptreden Batman-stripboeken schreef) gedurende de jaren vijftig en tot in de jaren zestig. . De twee begonnen halverwege de jaren zestig meer opdrachten te krijgen voor Warner Bros. TV en ze begonnen met low-budget sciencefictionfilms. Bovendien had Finger in 1969 een optreden geschreven voor het Army Pictorial Center. Dus ik kan me voorstellen dat het een combinatie was van Schwartz die 'zijn' jongens had (een andere collega van Schwartz, Robert Kanigher, kwam aan boord voor een korte run op Batman direct daarna Finger's laatste nummer) en Finger met andere opdrachten die ertoe leidden dat Finger na de jaren 1965 gewoon geen nieuwe verhalen over Batman meer deed Batman #177. Finger schreef nog een laatste 's Werelds beste strips uitgave (een samenwerking van Batman en Superman) in 1967 en dat was het voor nieuw stripboekwerk over de Batman- en Superman-periode (hoewel, hilarisch genoeg, Finger en Sinclair een aflevering schreven van de Batman tv-serie in 1966).
VINGER'S BIZARRE FINALE
Het laatste nummer van Finger was echter nogal een doozy. Getekend door Sheldon Moldoff en Joe Giella (dit was tijdens een periode waarin Bob Kane de functie nog 'technisch' tekende, maar Moldoff verhalen tekende die aan Kane werden toegeschreven), een juwelendief, Ed 'Numbers' Garvey, die had gestolen enkele beroemde edelstenen die vervolgens twee kleifiguren tegenkomen die veranderen in een gigantische Batman en een kleine Batman!
Deze nieuwe wezens zijn nuttig voor een groep criminelen, maar er is een addertje onder het gras! Ze weigeren zelf misdaden te plegen omdat ze zijn gemodelleerd naar Batman, maar de slechteriken gebruiken ze vervolgens voor afleiding terwijl ze vervolgens de eigenlijke misdaden plegen.
De kleine Batman en de gigantische Batman vereisen ook dat hun voorhoofden worden gewreven door bepaalde edelstenen om ze te 'poweren'. Toen de gigantische Batman echter een robijn nodig had, kwamen de criminelen erachter dat het allemaal oplichterij was en de slechteriken vielen de twee ersatz Batmen aan en ontdekten dat ze echt Batmans Justice League-teamgenoten waren, Elongated Man en Atom, in vermomming!
Het was allemaal een uitgekiend plan om de slechterik zover te krijgen dat hij de juwelen op hun voorhoofd wreef, die was bedekt met een speciale radioactieve kleurstof die vervolgens kon worden gebruikt om te ontdekken waar de dief de juwelen had verstopt (nogmaals, dit is Bill Finger hier, daar is altijd een gimmick). Omdat de list echter zo vroeg werd ontdekt, zat Batman vast zonder te weten waar de boef de laatste edelsteen bewaarde, maar toen kwam Batman erachter dat 'Numbers' Garvey de edelstenen verborg in dingen met cijfers erop!
Dat was nogal het laatste verhaal voor Bill Finger!
Als iemand een suggestie heeft voor een toekomst I Love Ya But You're Strange, stuur me dan een bericht via brianc@cbr.com!
