FILM STEDELIJKE LEGENDE : 'Baby, It's Cold Outside' was nooit bedoeld voor het grote publiek.
Er is een oud Brits kinderliedje genaamd Little Tommy Tucker dat luidt:
Kleine Tommy Tucker zingt voor zijn avondeten. Wat zullen we hem geven? Wit brood en boter. Hoe zal hij het snijden zonder mes? Hoe zal hij trouwen zonder vrouw?
Het rijm maakte de uitdrukking 'zingen voor je avondmaal' populair (hoewel het rijm de uitdrukking niet heeft bedacht), wat betekent dat je een baan moet uitvoeren in ruil voor iets dat je wilt (je weet wel, als je wilt dat iemand je op hun plaats laat blijven , je moet ermee instemmen om de afwas te doen of iets dergelijks, 'zingen voor je avondmaal').
Welnu, in de Gouden Eeuw van Hollywood werd de uitdrukking letterlijk gebruikt, toen beroemde zangers of filmcomponisten diners bijwoonden, het gebruikelijk werd dat ze met hun pijpen pronkten door vertolkingen van hun beroemdste liedjes te geven. Dat leidt naar de oorsprong van het nummer 'Baby, It's Cold Outside'.
Frank Loesser had eind jaren twintig/begin jaren dertig een aantal banen als schrijver, terwijl hij zijn gezin ondersteunde na de plotselinge dood van zijn vader toen Loesser 16 was. Loesser werd uiteindelijk een relatief succesvolle tekstschrijver, en organiseerde zelfs zijn eerste Broadway-musical in 1936 Het flopte. Het bleek dat een semi-succesvolle tekstschrijver in New York City de rekeningen niet betaalde (Loesser had korte tijd een baan met het aanbrengen van de doppen op de bovenkant van flessen insecticide). Loesser kreeg toen een deal met Universal Studios om te helpen met het schrijven van liedjes voor de films. Hij reisde naar Los Angeles en, eenmaal gesitueerd, stuurde hij zijn vriendin, Lynn Garland (een zangeres in een club waar Loesser af en toe een zangact had), en de twee waren getrouwd. Loesser verloor het Universal-optreden vrij snel, maar hij tekende toen bij Paramount en was al snel een van de meer succesvolle tekstschrijvers in Hollywood, hoewel vooral voor het schrijven van teksten voor nieuwe liedjes. Hij ging het leger in tijdens de Tweede Wereldoorlog en schreef liedjes voor het Air Corps.
sierra nevada bier pale ale
Toen hij het leger verliet, begon Loesser ook de melodieën voor zijn liedjes te schrijven en werd zijn eigen medewerker. Welnu, in deze periode, in 1944, hadden Loesser en Garland een act, die ze op feestjes zouden doen, genaamd 'Baby, It's Cold Outside'. De shtick was dat het een teken was voor mensen om hun jassen te halen en aan het einde van het feest te vertrekken.
Het nummer kreeg een bijna legendarische status bij de Hollywood-elite, en Loesser en Garland zouden het constant op feestjes willen zingen. Loesser verkocht het vervolgens voor gebruik in de film uit 1949, Neptune's Daughter. Hier is zijn debuut, in een scène tussen Ricardo Montalban en Esther Williams...
Het werd later hernomen, met de geslachten omgedraaid, tussen Betty Garrett en Red Skelton...
Het lied was een enorme hit en het won Loesser zijn eerste Academy Award voor Beste Song. Het nummer werd vervolgens gecoverd door Dean Martin, die er een kerststandaard van maakte...
Het lied werd een klassieker en verscheen prominent in films als Elf ...
hoeveel seizoenen van weeszwart zullen er zijn
Maar het werd ook controversieel, aangezien de teksten uit 1944 duidelijk in een andere tijd waren geschreven, met totaal andere seksuele mores. Mensen begonnen ernaar te verwijzen als een 'date rape'-nummer, vanwege de manier waarop de mannelijke zanger nee lijkt te weigeren als antwoord en, natuurlijk, de controversiële tekst wanneer de zangeres zegt: 'Wat zit er in dit drankje? ' wat suggereert dat de man haar heeft gedrogeerd (of, in het alternatief, haar dronken heeft gemaakt om haar met hem te laten slapen). Het nummer is geschreven als een flirterige grap en de regel 'What's in this drink?' was een oud stukje waar iemand die zin zou zeggen om hun gedrag te verontschuldigen. Weet je, ze zouden iets overhaasts doen en zeggen: 'Wat zit er in dit drankje?' Het is een komisch stukje dat in die tijd bekend was, maar nu niet zo veel, waardoor het gebruik ervan erg slecht uitkwam.
Hoewel het eerlijk is om te zeggen dat het nummer geen 'date rape'y is, betekent dat niet dat het op andere manieren niet problematisch is. Je kunt zeggen dat het geen 'verkrachting' is, terwijl je ook erkent dat het hele punt van het lied is dat de vrouw niet alleen met de man kan slapen, ze moet een lied doornemen en dansen op basis van de druk van de samenleving om laat hem haar 'overtuigen' om te blijven en haar een goed 'excuus' te geven om met hem naar bed te gaan. Dat is nog steeds erg vaag, zelfs als het in feite een seksuele ervaring met wederzijdse toestemming aantoont.
beste shonen anime aller tijden
Het fascinerende is echter dat het nummer nooit BEDOELD was om officieel te worden uitgebracht. Zoals opgemerkt, zouden Loesser en Garland de nummers op feestjes doen, maar het idee was aanvankelijk dat ze niemand het nummer professioneel zouden laten opnemen. Natuurlijk vroegen mensen er meteen om en de aanbiedingen bleven de jaren daarna doorgaan. Maar het was gewoon 'hun' liedje. Ze hebben er zelfs een privé-opname van gemaakt voor zichzelf (samen met promotiefoto's waarop ze het zingen)...
Garland wilde niet dat hij het verkocht, nota bene destijds , 'Ik voelde me net zo verraden alsof ik hem met een andere vrouw in bed had betrapt.' Echter, Loesser, zo bleek, begon zich achtervolgd te voelen door hoe goed het nummer was. Het werd bijna een mythologisch stuk werk. Hij vertelde zijn vrouw , 'Als ik 'Baby' niet loslaat, begin ik te denken dat ik nooit meer een nummer zal schrijven dat zo goed is als ik denk dat dit is.'
En grappig genoeg, hoewel het nummer een Oscar won, was het eigenlijk vlak voordat Loesser zijn eerste Broadway-smashmusical schreef, 1950's Guys and Dolls, waarmee Loesser een Tony won. Hij zou later een Pulitzer Prize winnen voor een andere klassieke musical, How to Succeed in Business Without Really Trying. Dus ik denk dat het uiteindelijk de juiste beslissing was om het te verkopen, maar het is fascinerend hoe zo'n klassiek nummer bedoeld was om een publiek geheim te houden.
De legende is...
TOESTAND: Waar
Kom zeker eens kijken mijn archief van Movie Legends Revealed voor meer stedelijke legendes over de filmwereld.
Voel je vrij (verdorie, ik smeek je!) om je suggesties voor toekomstige afleveringen in te schrijven! Mijn e-mailadres is bcronin@legendsrevealed.com.
