Er is een nieuwe Bloodborne bordspel dat een opmerkelijk nauwkeurige tabletop-aanpassing van het videospel levert. Deze game moet niet worden verward met de vergeetbaar van 2016 Bloodborne: het kaartspel , ook uitgegeven door CMON. Hoewel beide spellen elementen zoals kaarten en spelersborden delen, bieden de twee totaal verschillende ervaringen. Na een succesvolle Kickstarter-campagne in 2019, Bloodborne: het bordspel hit retail in maart 2021.
Op z'n best, Bloodborne: het bordspel legt de hectische, snelle gevechten van de iconische gothic-titel vast en de angst om het onbekende in te gaan. Het heeft echter zijn problemen, waaronder een wirwar van ingewikkelde en vage regels waarvoor een veelgestelde vraag nodig is om het recht te houden.
Elke game begint met spelers die beslissen welke campagne ze willen spelen. Een campagne is een kaartspel over een specifieke gebeurtenis of een deel van het geweldige, spookachtige verhaal van de videogame. Het kaartspel bestaat uit kaarten die ontmoetingen, gebeurtenissen, uitdagingen en verhaalontwikkelingen beschrijven. Naarmate spelers de missies voltooien die ze hebben gekregen, onthult de groep extra kaarten van het kaartspel en komt ze dichter bij de voltooiing van de campagne. Zelfs na het voltooien van een campagne kunnen spelers hun personage 'redden' door hun effecten in een van de 'Save Slots' van de verpakking te plaatsen.
Zodra een campagne is gekozen, kunnen spelers kiezen met welke jager ze spelen. In de videogame konden personages elk wapen, vuurwapen en kleding uitrusten; in Bloodborne: het bordspel , heeft elke speelbare jager een specifieke uitrusting. Hoewel aanvankelijk beperkend, heeft elk wapen een bepaalde eigenschap die spelers in relevante omstandigheden kan helpen, en de wapenkaarten zijn dubbelzijdig om weer te geven Bloodborne 's transformerende wapens. Vuurwapens zijn iets generieker, maar sommige bieden nog steeds unieke bonussen. Bovendien kunnen spelers tijdens de campagne nieuwe vinden, in tegenstelling tot hun gekozen slagwapen. Armour biedt alleen esthetische differentiatie.
Spelers gebruiken een Hunter Dashboard om hun personage bij te houden. Met slots voor het uitgeruste vuurwapen, huidige wapentransformatie, gezondheid en Blood Echoes, centraliseert het alle essentiële informatie over een personage. Naast hun Hunter Dashboard hebben spelers ook een prachtige, gedetailleerde miniatuur die hun personage weerspiegelt en een Hunter Deck dat voor elk personage is gebouwd. Elk Hunter Deck begint met dezelfde Stat-kaarten, maar naarmate de campagne vordert, kunnen spelers nieuwe en krachtigere kaarten aan het deck toevoegen. Het Hunter Deck wordt gebruikt om in-game acties uit te voeren, of dat nu bewegen, aanvallen of een andere, meer specifieke actie is.
Een apart Hunt Board bevat te koop upgrades en items van de Hunter's Dream, de vijanden die je kunt tegenkomen tijdens de campagne en de Hunt Track. The Hunt Track is een unieke functie waardoor deze game meer op zijn tegenhanger van de videogame lijkt. Veel dingen zorgen ervoor dat de Hunt Track vooruitgaat, zoals het begin van een nieuwe beurt, een gedode Hunter, een verhalende gebeurtenis of zelfs een reis naar de Hunter's Dream. Het einde van de baan markeert een mislukking voor de campagne, maar elke vier plekken hebben een rode maan en laten alle vijanden weer tot leven komen. Dit voegt een element van haast toe aan het spel; spelers moeten hun doelen efficiënt bereiken en de terugkeer van eerder overwonnen vijanden beheren.
De kaart zelf wordt ook heerlijk gepresenteerd. Tijdens het opzetten vraagt de campagne om bepaalde kaarttegels plus een extra willekeurige selectie op basis van het aantal spelers. Deze kaarttegels vormen het Tile Deck en dienen, eenmaal geschud, om het spelbord te bouwen terwijl spelers nieuwe gebieden verkennen. Tegels kunnen benoemde gebieden zijn die verband houden met specifieke verhalende gebeurtenissen of niet nader genoemde opvulstukken. Ze kunnen ook symbolen bevatten die overeenkomen met het spawnen van de vijand, plus andere interactieve functies zoals schatten. Uiteindelijk creëert dit een element van onzekerheid en opwinding telkens wanneer een nieuw gebied wordt onthuld.
Helaas zijn vijandelijke interactie en gevechten de zwakste schakel van dit bordspel, hoewel het nog steeds dient als een goede weerspiegeling van het bronmateriaal. Als een speler aan de beurt is, trekken ze drie kaarten van hun Hunter-stapel en mogen ze elk van die kaarten gebruiken om een actie uit te voeren. Beweging kost één kaart en stelt spelers in staat om twee velden te verplaatsen, maar als spelers een veld betreden dat wordt bezet door een vijand, worden ze achtervolgd voor één veld.
In theorie biedt dit interessante mogelijkheden voor spelers om vijanden weg te leiden van bondgenoten of specifieke gebieden, maar het voelt nooit echt lonend genoeg om tijd te verspillen met doen. Dit geldt met name gezien het feit dat, als de Hunt Track een resetpunt bereikt, vijanden opnieuw verschijnen met volledige gezondheid op hun oorspronkelijke startpunt.
Het gevecht zelf is snel en gevaarlijk, maar het heeft een vreemd tempo dat vol staat met vage regels die soms in tegenspraak zijn met de kaarten in het Hunter Deck. Elke beurt is verdeeld in twee fasen: een jagersbeurt en vijandelijke activering. De Hunter Turn is waar alle spelers hun acties uitvoeren, maar vijanden kunnen gedurende deze tijd nog steeds handelen. Naast dat vijanden spelers kunnen achtervolgen, vallen ze elke keer aan als de speler dat doet. In feite is elke aanval in het spel, of het nu door jager of vijand is, een afweging tussen aanvaller en verdediger.
Telkens wanneer een jager een vijand aanvalt, plaatsen ze een statistiekkaart in een van de beschikbare vakjes op hun wapen. Als er geen open slots zijn, kan een speler niet aanvallen. Vijanden vallen tegelijkertijd aan en trekken uit een vijandelijk actiedeck om te bepalen wat voor soort aanval het doet. Afhankelijk van de snelheid van de twee aanvallen, zal de ene voor de andere landen, en indien nodig kan de speler ontwijken door een andere specifieke vaardigheidskaart in een andere open wapensleuf te plaatsen (als er geen open is, kunnen spelers niet ontwijken). Dit wordt alleen maar verwarrender als je bedenkt dat jagers aanvallen alleen kunnen ontwijken als de beschikbare wapensleuf een hogere snelheid heeft dan de inkomende aanval. Onnodig te zeggen dat deze mechanica veel is om alleen te jongleren - en dat is nog voordat bonussen of wapenkenmerken in overweging worden genomen.
simtra knie diep
Dan, na de Hunter Turn, gebeurt het allemaal opnieuw tijdens Enemy Activation. Vijanden zullen bewegen en dan aanvallen, waardoor spelers opnieuw kunnen toeslaan als ze kunnen, wat nieuw gevaar oplevert. In de meeste gevallen zou geen enkele jager in staat zijn om met succes twee keer aan te vallen en te ontwijken voordat hij opnieuw van zijn jagersdek trok, vooral als ze bewogen voordat ze het gevecht aangingen.
Als je dit toevoegt aan het feit dat de meeste vijanden raken als een vrachtwagen, is de dood zo dichtbij als een verkeerd gespeelde kaart of een wapen zonder open slots. Dit is natuurlijk niet anders dan de videogame, die bekend staat als straffend. Weten dat de dood altijd op de loer ligt, kan dwingend zijn, maar de steile moeilijkheidsgraad van het spel kan ook een last zijn.
Globaal genomen, Bloodborne: het bordspel is een vrij getrouwe aanpassing van consoles naar tafelblad. De game blinkt uit in het creëren van spanning en biedt spelers een spannende nieuwe manier om Yarnham te verkennen. Hoewel sommige mechanica het gevoel van angst en mysterie van het spel helpen vaststellen, dienen andere alleen om een verder fantastisch spel te ingewikkeld te maken. Hoewel niet voor degenen die niet van een uitdaging houden, is elke fan van Bloodborne thuis moet voelen.
