De evolutie van live-action Spider-Man

Spider Man begon zijn leven als stripfiguur in 1962, maar sindsdien heeft hij ook live-action entertainment overgenomen. Dankzij de MCU en Spider-Man: Geen weg naar huis in het bijzonder hebben fans zelfs hun favoriete interpretatie van de Web-Head, die de afgelopen decennia dramatisch is geëvolueerd op televisie en film, kunnen vergelijken en contrasteren.

Spider-Man verscheen voor het eerst op televisie in de jaren zeventig tijdens een vreemde maar gedenkwaardige cameo Het Elektriciteitsbedrijf, waar hij zijn zelden aangekondigde detectivevaardigheden aan het werk zette en de lafhartige daden van een emotioneel uitgeputte schooldirecteur aan het licht bracht. Spidey sprak niet eens tijdens deze korte sketch, maar hij kreeg wel de kans om wat webbing los te laten met behulp van rudimentaire speciale effecten.

Andere live-actionversies van Spider-Man hebben de tand des tijds veel beter doorstaan. Sinds eind jaren zeventig heeft het publiek kennis gemaakt met vijf iteraties van het personage, die allemaal hun onuitwisbare stempel hebben gedrukt en ertoe hebben bijgedragen dat Spider-Man de meest succesvolle held van Marvel in de filmgeschiedenis is geworden.

Spider-Man: Marvel onthult de originele ontwerpen voor het laatste kostuum van Tom Holland

Nicholas Hammond - De originele Spider-Man

Van 1977 tot 1979 acteur Nicholas Hammond portretteerde de eerste officiële live-action versie van Spider-Man op De geweldige Spider Man televisie serie. In een tijdperk waarin tv kleine budgetten en kleine series had, vond Hammond nog steeds een manier om in de gunst te komen bij een generatie die was opgegroeid met het lezen van alleen maar over Spider-Man op de pagina.

Zoals gebruikelijk in die tijd, werd de originele pilot uitgezonden als televisiefilm met de titel Spider Man . De pilot kreeg zelfs een beperkte bioscoopvertoning buiten de Verenigde Staten, net als de twee vervolgfilms, Spider-Man slaat terug (1978) en Spider-Man: de uitdaging van de draak (1979). Beide films waren opnieuw verpakt en opnieuw gemonteerde versies van de afleveringen van de televisieserie nadat de serie in 1979 werd geannuleerd.

Een probleem met de serie was dat er meer moest zijn waar Spider-Man-fans zich aan konden vasthouden. In de serie was niemand uit zijn iconische schurkengalerij te zien, en er waren maar heel weinig herkenbare gezichten uit de ondersteunende cast van Spidey.

Het relatief kleine televisiebudget van de serie maakte het een uitdaging om een ​​idee te krijgen van Spidey's powerset. Een reeks waarin Spidey bijvoorbeeld over het plafond van een kantoor kruipt en naar een muur springt, werd bijvoorbeeld tot stand gebracht met behulp van een zeer complexe reeks kabels die in het plafond verborgen waren.

Van het ene gebouw naar het andere slingeren was zelfs nog duurder en uitdagender, en vereiste vaak meerdere dagen filmen, een doodvonnis voor een serie in de non-stop wereld van televisieproductie. Dan is er nog het kostuum, een overblijfsel dat herinnerd wordt vanwege zijn gekheid in een tijd waarin superhelden nog uitsluitend voor kinderen werden beschouwd. Met een paar ogen waardoor Spidey eruitziet alsof hij voortdurend op het punt staat verrast te worden en enkele openlijk dikke webschieters, is dit Spider-Man's minst opwindende live-action kostuum. Het was echter nog steeds een moedige eerste poging.

Deze versie van Spider-Man zou de enige zijn waar het Amerikaanse publiek algemeen bekend mee was totdat Sony in 1999 de rechten verwierf. Voordat Spidey voor het eerst in Noord-Amerika op het witte doek terechtkwam, zou er een andere versie van het personage verschijnen. over de Stille Oceaan.

Beyond the Spider-Verse kan de Spider-Man terugbrengen die op geen enkele manier thuis is vergeten

Kosuke Kayama - De Japanse Spider-Man

De televisieserie Toei Company Spider-Man dat van 1978 tot 1979 41 afleveringen besloeg, is gemakkelijk een van de vreemdste inzendingen in de geschiedenis van live-action stripfiguren. Bovendien zou het een understatement zijn om te zeggen dat deze interpretatie enige vrijheden met de Spider-Man-mythos vergde.

Deze versie van Spider-Man bevat een ongebruikelijke variant van het iconische kostuum. Het lijkt erop dat hij rechtstreeks uit de rekken van een plaatselijke Halloween-winkel is geplukt en vervolgens is uitgerust met 's werelds eerste prototype van een smartwatch, de Spider-armband. Dat is precies waar de overeenkomsten eindigen.

De Japanse Spider-Man is geen fotograaf; hij is een motorcoureur genaamd Takuya Yamashiro, en in plaats van zijn krachten te ontlenen aan een genetisch veranderd wetenschappelijk experiment, komen Takuya's krachten van een krijger afkomstig van Planet Spider.

De Japanse Spider-Man heeft alle krachten die de meeste fans zouden verwachten: bovenmenselijke kracht, snelheid en het vermogen om muren te beklimmen, maar hij beschikt ook over röntgenzicht en heeft er geen moeite mee om af en toe een vuurwapen te gebruiken! Er wordt zelfs gesuggereerd dat hij langzamer veroudert dan andere mensen en met spinnen kan communiceren. Trouwens, die Spider Bracelet kan meer dan alleen maar webben schieten; het ontgrendelt ook deuren, buigt lasers af en kan vermomde buitenaardse wezens identificeren.

De langstdurende toevoeging van de serie aan het popculturele erfgoed van Spider-Man was de toevoeging van Spider-Man's gigantische mecha, Leopardon. Dit zou een grote invloed hebben op het gebruik van gigantische gevechtsrobots in de daaropvolgende Super Sentai-serie van de Toei Company, hier in Noord-Amerika bekend als De Power Rangers .

Spider-Man: verre van bekend - De Spider-Man-film die je nog nooit hebt gezien

Na een korte film die werd gemaakt voor het Japanse filmfestival Toei Manga Matsuri, zou deze versie van Spider-Man heel lang verdwijnen, maar onlangs is hij weer op de strippagina verschenen in series als Spider-Vers En Spider-Geddon, net zoals zijn theatrale debuut in de animatiefilm, Spider-Man: Over het Spider-Vers , wat suggereert dat de Japanse Spider-Man nog niet klaar is met het achterlaten van zijn sporen.

Tobey Maguire – Spider-Man van Sam Raimi

van Sam Raimi Spider Man de trilogie deed meer dan alleen een live-actionversie van het personage introduceren bij het hedendaagse publiek; het legde de basis voor de manier waarop superheldenverhalen worden aangepast. Tobey Maguire zou de eerste echte live-actionversie van Spider-Man spelen en een optreden opleveren dat de weg vrijmaakte voor aanzienlijk kassucces.

Deze bewerking van Peter Parker is ongeveer zo komisch accuraat als maar kan. Maguire portretteert een leesachtige versie van Peter Parker vanaf zijn tienerjaren tot de vroege volwassenheid, voortdurend worstelend met zijn zelfvertrouwen. Na de dood van zijn oom Ben draagt ​​deze versie van Peter Parker het masker van Spider-Man en brengt eindelijk balans in zijn leven door voor zichzelf en anderen op te komen en tegelijkertijd het meisje van zijn dromen, Mary Jane Watson, voor zich te winnen.

Dat gezegd hebbende, was niet alles aan deze versie van Spider-Man meteen bekend bij oude fans. Raimi besloot de al lang bestaande mechanische webschieters af te schaffen ten gunste van organische webben die uit Peters lichaam tevoorschijn komen. Het was een controversiële verandering die ervoor zorgde dat sommige fans zich achter het hoofd krabden, vooral een paar jaar later toen deze verandering kortstondig zijn weg vond naar de wereld van de strips tijdens de gebeurtenissen in de crossover-serie 'The Other: Evolve or Die.'

Ondanks de gemengde reacties op een van de meest iconische superkrachten van Spider-Man, werd het pak van Spidey goed ontvangen. Met een diep reliëf en licht metallic webontwerp zou het pak subtiele veranderingen ondergaan Spider-Man 2 , inclusief aanpassingen aan de lenzen en een kleine kleurverandering.

Die toevoegingen bleken zo succesvol dat het pak niet werd aangepast Spider-Man 3 . In plaats daarvan zou Peters persoonlijkheid een metamorfose ondergaan toen de symbiont Spidey inspireerde om een ​​veel verguisde emo-pop-punk-persoonlijkheid aan te nemen, compleet met gitzwart haar en twijfelachtige dansbewegingen.

Grotendeels dankzij deze komische toenaderingen, Spider Man 3 werd lang niet zo goed ontvangen als de vorige inzendingen in de serie, wat leidde tot een herziening van de franchise en de volgende stap in de evolutie van de live-action versie van de Wall-Crawler.

bewakers van de melkweg 2 eend

10 redenen waarom Tobey Maguire de Spider-Man van de MCU zou moeten zijn na Avengers: Secret Wars

Andrew Garfield – De geweldige Spider-Man

In 2012 werd Andrew Garfield gecast als Sony's nieuwste Peter Parker in de film van regisseur Marc Webb De geweldige Spider Man. Deze versie van het personage zou twee films duren, die geen van beide dezelfde hoeveelheid lovende kritieken en kassuccessen zouden krijgen als Raimi's eerste twee films. Dat gezegd hebbende, is Garfields kijk op Spider-Man door de jaren heen een enorme favoriet bij fans geworden, ook al is het niet helemaal komisch accuraat.

Toen hij de rol op zich nam, was Andrew Garfield niet eens zo bekend als zijn tegenspeler in de film, Emma Stone. Hoewel enkele bekende aspecten van het personage bleven bestaan, probeerde de serie zich van anderen te onderscheiden door de persoonlijkheid van Peter Parker wat meer leven in te blazen.

Terwijl Tobey Maguire Peter vaak als stil en gereserveerd afschilderde, was Garfields interpretatie veel levendiger. Natuurlijk is hij nog steeds een wetenschapper, maar in plaats van een fotograaf was deze versie van Peter een skateboarder. Bovendien moest hij zijn hersens gebruiken bij het bouwen van zijn mechanische webschieters om het doorkruisen van New York City beter beheersbaar te maken.

Het kostuum van Spider-Man in deze serie was een allegaartje . Aan de ene kant droeg Peter bij de eerste inzending een editie die verdeeldheid zaaide, waarin de details van het web werden gebagatelliseerd en een enorme spin vooraan en in het midden was te zien. In De geweldige Spider-Man 2 werd het pak aangepast om beter te passen bij eerdere versies, en leek het veel meer op het iconische pak dat fans al tientallen jaren kennen en waarderen uit de strips.

Er zijn ook wijzigingen aangebracht in het achtergrondverhaal van Peter. In plaats van Peter te ontmoeten na de dood van zijn ouders, maakt het publiek kennis met een mysterie dat draait om hun schijnbare moord. Helaas was de serie nooit echt populair genoeg om een ​​derde inzending te rechtvaardigen die een einde had kunnen maken aan enkele van die slepende plotthreads.

Dat gezegd hebbende, Garfield's terugkeer naar het personage in Geen weg naar huis liet velen achter fans waarvoor campagne wordt gevoerd De geweldige Spider-Man 3 om eindelijk gemaakt te worden , dus het is mogelijk dat het publiek de laatste van deze specifieke interpretatie van Spider-Man nog niet heeft gezien.

Andrew Garfield's Spider-Man keert mogelijk terug in de verkeerde film als de geruchten waar zijn

Tom Holland – Spider-Man van de MCU

Nadat ze in 2008 hun filmische universum hadden opgericht met Ijzeren man , kondigde Marvel in 2015 een samenwerking aan met Sony Pictures waardoor Spider-Man eindelijk lid zou worden van de MCU. Tom Holland werd vervolgens ingehuurd om Spidey's pak in te vullen, en aangezien Tom bijna tien jaar jonger was dan Tobey of Andrew op het moment van hun casting, werd er een grotere nadruk gelegd op het vertellen van verhalen die zich afspelen in Spidey's tienerjaren.

Omdat twee eerdere filmfranchises (om nog maar te zwijgen van duizenden stripboekpagina's) de beruchte oorsprong van Spider-Man al vastlegden, concentreerde deze versie van het personage zich niet op het begin van Spidey. Er is geen oom Ben, spinnenbeten of foto's maken voor de Daily Bugle. In plaats daarvan fungeert deze Peter Parker als de beschermeling van Tony Stark en plukt hij de vruchten van het hebben van een miljardair als mentor, terwijl hij door talloze versies van zijn kostuum fietst.

Het enige dat deze versie van Spider-Man onderscheidt van de rest is dat gedurende slechts drie films (en een paar langere optredens in films als Kapitein Amerika: Burgeroorlog, Avengers: Infinity-oorlogen , En Avengers: eindspel ) Spidey draagt ​​niet minder dan acht verschillende versies van zijn kostuum , inclusief een zelfgemaakt kostuum, stealth-pak, het Stark-pak, het Iron Spider-pak en een vereenvoudigde versie die hij aan het einde van Geen weg naar huis .

In tegenstelling tot de vorige versie van het personage dat op het scherm verscheen, heeft de Nederlandse versie van Peter Parker ook een sidekick. Terwijl Maguire en Garfield werden afgeschilderd als eenlingen buiten hun romantische verwikkelingen en gecompliceerde vriendschap met twee heel verschillende versies van Norman Osborn, wordt Peter Parker van Tom voortdurend gesteund door zijn beste vriend, Ned van Jacob Batalon. Tot voor kort natuurlijk.

Voor veel fans vormt Hollands interpretatie van Spider-Man een perfecte balans tussen Tobey Maguire's throwback-nerdigheid en de genuanceerde en licht neurotische benadering van Andrew Garfield. Het vinden van zo'n succesvol evenwicht suggereert dat het publiek de Nederlandse live-action versie van Spider-Man in de nabije toekomst zal blijven zien. In hun hart zal elke Spider-Man-fan echter altijd één live-actionversie van de held hebben die het beste de hoofdregel verpersoonlijkt: met grote macht komt grote verantwoordelijkheid.