Doctor Who: omarmt Russell T Davies het tijdperk van Chris Chibnall?

Er waren veel critici van de ambtstermijn van Chris Chibnall Doctor who showrunner die zich verheugde toen Russell T Davies zijn terugkeer aankondigde. Samen met de ooit en toekomstige uitvoerend producent kwamen David Tennant en Catharine Tate ook terug voor nog een keer in de TARDIS. De meest uitgesproken critici uit de tijd van Chibnall hoopten dat Davies zijn weliswaar controversiële ontwikkelingen zou uitwissen. In plaats daarvan lijkt het tegendeel waar te zijn. In de seconde Doctor who 60-jarig jubileum speciaal, 'Wild Blue Yonder', Flux en het tijdloze kind worden genoemd door de Veertiende Doctor (die precies op de Tiende lijkt). Het is ook niet zomaar een verwijzing. Het wordt besproken tijdens een diep emotioneel moment voor de dokter, terwijl hij tegenover een niet-ding staat dat op Donna lijkt.

Nadat de Veertiende Dokter de dingen heeft toegegeven die hij geheim heeft gehouden voor de naaste metgezellen van de Dertiende Dokter, haalt hij uit van pijn en woede. Hoewel geen van deze onthullingen centraal stond in de plot van de aflevering, wordt het Chris Chibnall-tijdperk duidelijk Doctor who gebeurde precies zoals het publiek het zag. Dat Russell T Davies ideeën als het Tijdloze Kind en de Flux omarmde, zou niemand moeten verbazen. Hij was tenslotte degene die de Doctor opnieuw introduceerde met de vage implicatie dat hij een oorlogsmisdadiger was. Davies houdt van een dokter met bagage, en het Chibnall-tijdperk voorzag hem van een goed bij elkaar passende set. Toch is het eerlijk om je af te vragen hoe de tijdperken van Chibnall en Davies elkaar kunnen overlappen, botsen en in sommige gevallen herschreven kunnen worden.

Waarom het Chibnall-tijdperk van Doctor Who zo controversieel was

Voormalig Doctor Who Star geeft zijn mening over Ncuti Gatwa en een mogelijke terugkeer naar de serie

Toen Steven Moffat het overnam van Davies met de opkomst van de Elfde Doctor , wilde hij natuurlijk zijn eigen stempel op dat tijdperk van de show drukken. Na zijn vertrek wilde Chris Chibnall hetzelfde doen, maar voor een tijdperk dat al historisch zou worden vanwege de cast van Jodie Whittaker als de titulaire Time Lord. Ondanks haar briljante optreden als Doctor reageerden enkele minder bedachtzame fans (die tot dan toe het punt van de serie leken te hebben gemist) met de onverdraagzame kritiek waarmee mensen als Rey Skywalker of Captain Marvel te maken kregen.

Toch zijn er legitieme fans klachten over de richting die Chibnall insloeg , van het esthetische herontwerp met zijn grotere budgetten tot zaken als Flux en het Tijdloze Kind. Deze laatste onthulling kwam op zijn kop te staan Doctor who canon. In plaats van alleen maar een gewone Joe Time Lord te zijn, was de Doctor een onsterfelijk wezen en de bron van het vermogen van de Time Lords om te regenereren. Dit betekent dat als Gallifrey de Elfde Dokter niet wat van hun regeneratie-energie had gegeven, de Twaalfde Dokter precies hetzelfde zou zijn verschenen. De oude Gallifreyan die de dokter vond, Tecteun, gaf Time Lords het vermogen om te regenereren en beperkte dat vermogen kunstmatig tot twaalf keer per leven.

De fans van First Doctor weten dat het gedwongen was regeneratie van het Tijdloze Kind terug naar hun jeugd. Ze hadden een aantal levens in dienst van Division doorgebracht. Dit was een 'black ops' -eenheid van Time Lords die op tijd tussenbeide kwam wanneer zij het nodig achtten, en uiteindelijk 'de Flux' creëerde om de dokter te stoppen toen duidelijk werd dat ze zich nooit zou blijven bemoeien met het universum. Dit is een veel ingewikkelder achtergrondverhaal dan een oude Time Lord en zijn kleindochter die een TARDIS stelen om avonturen in de geschiedenis te beleven.

De Flux heeft nog steeds de helft van het heelal weggevaagd dankzij de dokter

Doctor Who: Russell T Davies' het terugbrengen van Bernard Cribbins is een geschenk

Er is een argument dat moet worden gemaakt verkorte Flux-verhaallijn van seizoen 13 was het resultaat van een steeds grotere inzet. De Dokter heeft bijna alle tijd en ruimte eerder vernietigd zien worden, zoals aan het begin van Elf's run toen alle tijd en ruimte op één plek bestonden. Toch kan de dokter altijd alles rechtzetten, behalve de Flux. De weliswaar high-concept vernietigende kracht was bedoeld om het universum en de Doctor uit te wissen, maar het deed slechts de helft van het werk. De dokter en haar vrienden stopten de Flux, maar een groot deel van het universum was nog steeds vernietigd.

Wat dit verhaal controversieel maakt, is simpelweg de omvang van de dood en vernietiging, en hoe deze op de dokter wordt gelegd. Eén ding heeft Davies teruggebracht Doctor who is de eenvoud van de verhalen. 'Het sterrenbeest' en 'Wild Blue Yonder' zijn verhalen kinderen kunnen volgen. De Flux was complex, emotioneel zwaar en, vanuit een bepaald oogpunt, een grote mislukking van de dokter. Dit is niet de schuld van de dokter, het is gewoon dramatisch interessant als hij of zij denkt dat dit zo is. Division heeft de Flux ontketend, en zij zijn de schuldige. Davies maakte duidelijk dat de dokter nog steeds de last van dat verlies draagt ​​alsof het zijn schuld was.

Het is vermeldenswaard dat de De dokter is eerder een massamoordenaar geweest , met name het begin van de eerste ambtstermijn van Russell T. Davies. Dit werd acht jaar later ongedaan gemaakt door Moffat, toen de Tiende en Elfde Dokters kwamen opdagen om vrede te sluiten met de Oorlogsdokter en op het moment dat ze de Daleks en de Time Lords vernietigden. Het is mogelijk dat er enkele zijn Avengers: eindspel -stijl toekomstige boog waarin de dokter het universum zal herstellen alsof de Flux nooit heeft plaatsgevonden. Maar zelfs als ze dat wel doen, is het gewicht van dat verlies een onuitwisbaar onderdeel van elke toekomstige iteratie van het personage.

Het tijdloze kind is het volgende grote Doctor Who-mysterie

Hoe een dokter die Donna Noble kan kapitaliseren met haar nieuwe status-quo

Wat de dokter ermee heeft gedaan de Daleks en de Tijdheren tijdens de Tijdoorlog was een groot mysterie sinds Nine Rose Tylers hand pakte en zei: 'Run.' Een deel van de doelloosheid die sommige fans aan het eind van het Elfde uur en in het Twaalfde uur voelden, was in feite het ontbreken van een groot mysterie. Je voelt echter hoe het Tijdloze Kind de wereld verdiept en verandert Doctor who Canon, het is een mooi groot mysterie om het drama aan te sturen.

De dokter heeft altijd een antagonistische relatie gehad met Gallifrey en de Time Lords, nu is het gewoon logisch. Deze verandering heeft twee dingen tot gevolg Doctor who . Ten eerste, en het allerbelangrijkste, betekent dit dat er geen grenzen zijn aan het aantal artsen dat er kan zijn. Het tweede dat het Tijdloze Kind doet, is van de dokter echt een eenzame wolf in de kosmos maken. Chris Chibnall gaf daar net genoeg antwoord op het mysterie van het Tijdloze Kind om het publiek context te geven, maar voldoende ruimte te laten voor meer verhaal.

Het mysterie van de oorlogsmisdaad van de dokter evolueerde naar de zoektocht naar Gallifrey, die eindigde met de vlucht van Twaalf. Nu is het mysterie van het Tijdloze Kind geëvolueerd naar de zoektocht van de Dokter naar wie ze zijn, op twee fundamentele manieren. Er zijn incarnaties die hij zich niet herinnert, zoals de voortvluchtige dokter , en er is de grotere vraag wie de ‘mensen’ van de dokter zijn. Komen ze uit het andere universum of waren zij degenen die er überhaupt een gat in sloegen? Chibnall stelde de vraag, het is aan Davies of toekomstige showrunners om het antwoord te vinden.

De seksuele en genderidentiteit van de dokter blijft evolueren

Catherine Tate denkt na over haar tijd bij Doctor Who met David Tennant

Hoewel de Dertiende Dokter niet de eerste keer was dat het Tijdloze Kind een vrouw was, was het wel de eerste keer dat ze het zich konden herinneren. Het is een genot om te zien hoe de Veertiende Dokter de aanhoudende persoonlijkheidsveranderingen van Dertien ontdekt, tenminste voor de fans die niet boos waren dat de Dokter in de eerste plaats een vrouw werd. De verhaal over identiteit in 'The Star Beast' is net zo goed van de dokter als van Donna of Rose Noble. Dit en zijn lonken naar Sir Isaac Newton (die de maviteit ontdekte) suggereert dat de dokter niet langer meer in een seksueel of gender-binair getal past.

Dit is zoals het zou moeten zijn, aangezien hij een tweehartige onsterfelijke is die niet echt een mens is. Technisch gezien was de dokter, door zich aan te trekken tot mensen van verschillende soorten, altijd panseksueel. Toen Davies vertrok Doctor who in 2010 kwamen queervertegenwoordiging en het overtreden van normen minder vaak voor dan nu. Nadat hij een vrouw is geweest, ziet de dokter hun identiteit op een heel andere manier. Dit sluit mooi aan bij de grotere zoektocht naar identiteit die werd geïntroduceerd met het Timeless Child-concept.

De ervaringen stapelden zich op tussen de tijd van de tiende en de veertiende dokter hebben de Time Lord veranderd, vooral die ervaringen onder Chibnalls toezicht. In alle opzichten zijn Chris Chibnall en Russell T Davies vriendelijk, en laatstgenoemde beschikt over voldoende professionele beleefdheid om het werk van eerstgenoemde niet uit te wissen. In plaats daarvan doet Davies wat dan ook Doctor who de verhalenverteller doet dat wel: neem het verleden van de dokter en gebruik het om het publiek te verrassen met een nieuw verhaal. Davies wist geen enkel deel ervan Doctor who canon, maar eerder doen wat alle anderen die hem voorgingen hebben gedaan, en daar op interessante manieren aan toevoegen.

Nieuwe afleveringen van Doctor Who debuteren zaterdag op Disney+ en BBC One.

Doctor who

De avonturen in tijd en ruimte van de buitenaardse avonturier die bekend staat als de Doctor en zijn metgezellen van planeet Aarde.

Datum van publicatie

23 november 1963

Vorm

Jodie Whittaker, Peter Capaldi, Pearl Mackie, Matt Smith, David Tennant, Christopher Eccleston

Hoofdgenre

Sciencefiction

Genres

Actie, avontuur, sciencefiction

Beoordeling

TV-PG

Schepper

Sydney Newman, CE Webber en Donald Wilson