In 2005, een edgy anime genaamd Elfen Lied kwam uit en werd populair. Anime-fans in dit tijdperk werden gecategoriseerd als fans van meer gezinsvriendelijke series, zoals Yu-Gi-Oh! of Dragon Ball Z . Maar Elfen Lied was een ander beest, een van de wild donkere en gewelddadige anime die in dezelfde geest viel als Berserk of X . Wanneer de serie begint met een naakte vrouw die ledematen van haar vijanden rukt, weet je meteen dat je geen Toonami meer aan het kijken bent.
Voor veel anime-fans, Elfen Lied werd een controversiële strijdkreet voor diegenen die op zoek waren naar edgy, te gewelddadige anime voor televisie. Naarmate fans volwassener werden en shows met een kritische blik benaderden, Elfen Lied werd een soort grap, en staat nu grotendeels vergeten. Vijftien jaar later, met uitzondering van één bepaalde scène, niets in Elfen Lied waardoor het opvalt als iets meer dan een herinnering aan het verleden. Of, misschien wel, als een zo-slecht-het-is-hilarisch voorbeeld van anime edge-lord-onzin.
Het onvoltooide plot
Elfen Lied is gebaseerd op een manga met dezelfde naam -- of in ieder geval gedeeltelijk daarop. De anime eindigde voordat de manga dat deed en duurde slechts dertien afleveringen. De manga, aan de andere kant, is twaalf delen lang, wat betekent dat de anime alleen de vroegste delen van het Elfen Lied-verhaal heeft aangepast en er onderweg enorme stukken uit heeft geknipt, om vervolgens zijn eigen, onbevredigende cliffhanger van een einde. Hoewel het misschien vreemd lijkt Elfen Lied nooit een tweede seizoen heeft gekregen, is het ook niet ongebruikelijk dat een anime het verhaal van de manga nooit volledig aanpast. De anime diende ongetwijfeld als een geweldige reclame voor de toen lopende manga.
Hoewel de anime in 2004 in Japan eindigde, werd hij pas populair toen hij in 2005 de Verenigde Staten bereikte, ironisch genoeg hetzelfde jaar dat de manga eindigde. Hoewel de anime populair genoeg was in Japan, kreeg het een veel grotere reactie in het buitenland. Het is in de moderne popcultuur geslopen, waarbij The Duffer Brothers beide aanhaalt Akira en Elfen Lied als inspiratie achter Vreemde dingen , wat heel direct aangeeft dat Elf sterk wordt beïnvloed door het personage Lucy. Ze noemden het een 'ultra-gewelddadige' ET .' En ze zijn niet verkeerd.
Lucy is de koningin van de Diclonius, een ras van menselijke mutaties die herkenbaar zijn aan hoorns die uit hun hoofd steken. Ze creëren supersonische ledematen die vaak op gewelddadige wijze met de wereld kunnen interageren. Ze wordt vastgehouden in een overheidsinstelling tot ze op een nacht vrijkomt. Maar tijdens het proces wordt ze in het hoofd geschoten, haar geheugen door elkaar geschud en een secundaire persoonlijkheid genaamd Nyu gecreëerd. In tegenstelling tot de openlijk kwaadaardige Lucy, is Nyu een kinderlijke onschuldige. Twee neven, van wie er één Lucy in het verleden heeft gekend, vinden uiteindelijk Nyu en zorgen voor haar, terwijl de regering moordenaars en andere Diclonius achter Lucy aanstuurt.
Controverse over plot
Elfen Lied wordt meer herinnerd om zijn expliciete inhoud dan om zijn plot. Er zit zoveel gore en geweld in deze anime dat het aan hilarisch grenst. Ledematen van mensen worden eruit gerukt, hoofden worden afgepeld, andere worden gewoon opengereten. Een gedenkwaardige scène is waarin Lucy het hoofd van een passerende secretaresse scheurt en haar lichaam als schild gebruikt, en vervolgens een potlood door het hoofd van een andere man gooit voordat ze zijn cohorten scheurt. Het is veelzeggend dat de meest verontrustende daad van geweld in de hele serie ook de minst visueel expliciete is.
Maar wat het geweld tandeloos maakt, is hoe weinig impact het op mensen lijkt te hebben. Ene Diclonius, Nana, laat haar ledematen eruit rukken door Lucy, alleen om nieuwe plastic ledematen te krijgen om haar oude te vervangen. Een huurling, Bando, wordt op dezelfde manier verminkt en verblind, alleen om cybernetica ertoe te brengen al die verwondingen op te lossen. Geen van de gewelddadigheden betekent iets voor de personages, dus waarom zou het iets voor ons betekenen?
Maar naast het geweld is er de naaktheid, waarvan een groot deel met minderjarige karakters. Er zijn een heleboel seksuele situaties die de grenzen verleggen, waaronder een mogelijk incestuele relatie tussen de neven en nichten. Eén personage, Maya, wordt herhaaldelijk verkracht door haar vader, en niets daarvan wordt ooit ter sprake gebracht na het eerste moment dat het wordt genoemd. Deze echt verontrustende onderwerpen voelen als uitbuiting aan, alleen ter sprake gebracht om je een moment te choqueren zonder ooit in te gaan op hoe deze gebeurtenissen mensen beïnvloeden.
Gemakkelijk inwisselen
Elfen Lied-regisseur Mamoru Kanbe beweert dat hij probeerde te presenteren Elfen Lied als liefdesverhaal. Hierdoor creëerde hij een wereld van verhoogde emoties, bedoeld om mensen aan het huilen te maken. Dit leidt tot een van de grootste problemen van de anime. Terugkijkend is hoe het de ronduit afschuwelijke dingen die Lucy in de loop van haar leven doet, als gerechtvaardigd bestempelt omdat 'ze zich er slecht over voelt'.
Het blijkt dat Lucy Kouta als kind kende. Hij bleek de enige goede persoon te zijn die ze ooit in haar helse jeugd heeft ontmoet, en zo worden ze vrienden. Op het moment dat Lucy zich realiseert dat Kouta een leven heeft buiten zijn vriendschap met haar, wordt ze mentaal en begint ze tonnen en tonnen mensen te vermoorden, waaronder Kouta's vader en zus voor zijn ogen, hem voor altijd traumatiserend. In de manga vergeeft Kouta, begrijpelijkerwijs, Lucy nooit. Maar ook in de manga blijkt dat Lucy, in plaats van twee persoonlijkheden, er drie heeft, waarbij Lucy dient als een puur slechte kant van het meisje dat hij vroeger kende, Kaede. Dit moet niet worden verward met Kouta's gelijknamige zus, Kanae. Lucy wordt echter actief bestreden en onderdrukt voor een groot deel van de manga die verder gaat.
In de anime is er echter geen onderscheid tussen Kaede en Lucy. Er wordt geïmpliceerd dat Diclonius gewoon instinctief roofzuchtig is. Lucy is een vreselijk persoon die zich slecht voelt over het vermoorden van al die mensen, niet omdat ze echt schuldig is, maar eerder omdat het haar relatie met Kouta heeft beschadigd. Op geen enkel moment toont ze echt enig meetbaar schuldgevoel voor de mensen die ze vermoordt. En Kouta vergeeft haar gewoon en kust haar zelfs. Deze scène is zo absurd dat het met terugwerkende kracht alles verpest wat eraan voorafging.
De twee dingen die standhouden
In de hele serie houden echter twee dingen stand. Een daarvan is de prachtige openingsscène. Lilium blijft een van de meest beklijvende openingsnummers voor elke serie, vergezeld van een artistieke, mooie reeks. Het is beter dan de inhoud die volgt.
Het andere dat stand houdt, is de enkele scène in Elfen Lied dat, bij het opnieuw bezoeken, nog steeds diep verontrustend is. Het is een flashback naar Lucy's jeugd, waar we het vreselijke weeshuis zien waarin ze opgroeide. Lucy wordt de hele tijd gepest en vindt troost in het opvoeden van een kleine puppy. Ze vertelt een meisje waarvan ze denkt dat het haar vriend is over de puppy, alleen voor het kleine snotaap om de pestkoppen over de hond te vertellen, en ze houden zich allemaal bezig met het bruut doodslaan van de puppy met een vaas. En hoewel ze dit allemaal hilarisch vinden, is Lucy (en op haar beurt het publiek) diep verontrust. Lucy's krachten ontwaken in een moment van woede en ze schildert de muren met het bloed van de kinderen. De scène laat een geleidelijke opbouw zien, waarbij echte spanning wordt opgebouwd, om deze vervolgens los te laten op een manier die past bij wat eerder is gebeurd, met terughoudendheid wanneer dat nodig is, en we zien daadwerkelijk hoe deze gewelddaad een impact heeft op iedereen. Het is het bewijs Elfen Lied had een geweldige anime kunnen zijn, maar in plaats daarvan probeerde het te hard om gewelddadig en gespannen te zijn.
