Emma Watson, zowel Hermoine Granger van Harry Potter als zichzelf, is een rolmodel geweest voor talloze jonge vrouwen. Natuurlijk keek ze ook naar een fictief personage dat veel magie in haar leven bracht, en nu mag ze haar eigen idool, Belle en het beest, tot leven brengen.
GERELATEERD: Alex Ross schildert Emma Watson's Belle uit Belle en het beest
De kans om de leergierige, wilskrachtige, goedhartige heldin van Disney's klassieke muzikale animatiefilm uit 1991 tot leven te brengen voor de live-action-adaptatie ging gepaard met een extra mate van verantwoordelijkheid voor Watson. Ze had Belle lange tijd beschouwd als een van de meest positieve invloeden die ze ontdekte toen ze opgroeide, een personage dat door de jaren heen haar eigen neigingen heeft gevormd door onafhankelijkheid en affiniteit met lezen, zoals ze onthulde tijdens een recente persconferentie voor de nieuwe incarnatie.
Over de significante invloed van de originele, geanimeerde Belle op haar als jong meisje:
Emma Watson: Om te beginnen, het is echt opmerkelijk om iemand te spelen waarvan ik bijna zeker weet dat hij invloed heeft gehad op de vrouw die ik was geworden, denk ik. Ik denk dat de eerste keer dat ik Paige O'Hara Belle Reprise zag zingen, het een beetje het I Want...-nummer van all I Want...-nummers is. Ik resoneerde gewoon meteen met haar.
Ik was zo jong, ik wist niet eens wat ik aan het aftappen was, maar er was iets met die geest. Er was iets met die energie waarvan ik wist dat ze mijn kampioen was. Ik denk dat toen ik wist dat ik deze rol op mij nam, ik er zeker van wilde zijn dat ik opkwam voor diezelfde geest, diezelfde waarden, diezelfde jonge vrouw die me een deel maakte van wie ik nu ben.
Dus elke keer dat we een nieuwe scène aanhaalden die Bill, of Steve, of Evan had samengesteld, had ik altijd het originele DNA van die vrouw in gedachten, en ik hield mijn vuist omhoog. Ik was klaar om te vechten. Ze was zo cruciaal voor mij. Het was gewoon nemen wat er al was en het gewoon uitbreiden.
Ik vind het geweldig dat Belle in onze versie niet alleen een beetje vreemd is en er niet in past, je ziet haar niet echt een deel van een gemeenschap, in onze film is ze eigenlijk een activist binnen haar eigen gemeenschap. Ze leert andere jonge meisjes die deel uitmaken van het dorp lezen. Dat soort momenten waarop je haar kunt zien groeien buiten haar eigen kleine wereld, en proberen die een beetje te laten groeien, daar hield ik van. Dat was geweldig om mee te maken.
Over haar eigen ervaring om zich een buitenstaander te voelen en uiteindelijk haar eigen plek in de wereld te vinden:
Ik denk dat het moeilijk is om in een microkosmos te zijn, af en toe een school, of soms hogescholen, is dat je het gevoel hebt dat de mensen in je directe omgeving de enige mensen op de wereld zijn.
Ik herinner me dat ik op school het gevoel had dat als ik niet paste, er niets anders was. Dat is een heel moeilijk gevoel, maar ik denk dat ik zou zeggen tegen iedereen die zich een buitenstaander voelt in hun omgeving, er is een grote wijde wereld daarbuiten, met zoveel verschillende mensen met verschillende meningen en perspectieven en interesses, en ga erop uit daar en vind je stam.
Ga op zoek naar je geestverwanten. Ze bestaan. Ze komen niet per se gemakkelijk. Streef naar de dingen waar je van houdt en waar je echt gepassioneerd over bent. Ze zullen er zijn, maar geef niet op. Ze zijn hier.
Over de afhaalmaaltijden van Belle's enorme passie voor boeken en kennis:
Ik denk dat Belle het ultieme symbool is van het feit dat boeken opstandig kunnen zijn. Ze kunnen ongelooflijk versterkend en bevrijdend zijn. Ze zijn een middel om naar plaatsen in de wereld te reizen waar je onder de omstandigheden nooit zou kunnen komen.
Ik ben gewoon heel trots om een personage te spelen dat een zekere ernst over haar heeft, eerlijk gezegd, en daar schaamt ze zich op geen enkele manier voor. Het is niet gemakkelijk om een buitenstaander te zijn. Het is niet gemakkelijk om veldslagen te kiezen en het is niet gemakkelijk om in beweging te komen en tegen het systeem in te werken, tegen de stroom in te werken, tegen de status-quo in te gaan.
Maar ze doet dat met een soort van verbazingwekkende onbevreesdheid, met de steun van haar vader, maar het is echt iets waar ze uiteindelijk alleen naartoe ging. Ik ben erg dankbaar dat dit personage bestaat en dat ik haar tot leven mag brengen.
