Nadat hij op 26 juli in de bioscoop verscheen, zorgde de R-rated animatiefilm 'Batman: The Killing Joke' voor meer controverse dan de originele graphic novel van Alan Moore en Brian Bolland in 1988.
In de inmiddels beruchte stripverhaallijn van de afgelopen decennia verhoogt de Joker de strijd met Batman en terroriseert hij twee bondgenoten van de Dark Knight. Hij krijgt de druppel op Barbara Gordon, ook bekend als Batgirl, en schiet haar in de maag, waardoor ze verlamd raakt. Vervolgens ontvoert hij haar vader, commissaris Jim Gordon, en vernedert hem publiekelijk in een pretpark in een poging hem gek te maken. Beide Gordons worden uitgekleed tijdens hun beproevingen, en het is onduidelijk of de Joker Batgirl heeft verkracht of niet.
REVIEW: Anders solide 'Batman: The Killing Joke' valt uit elkaar in de omgang met Batgirl
Het duistere verhaal was zo goed geschreven en geïllustreerd dat het een Eisner Award won, maar fans waren verbijsterd over het verontrustende slachtofferschap van de Gordons, vooral die van Batgirl. De animatiefilm gebaseerd op hetzelfde verhaal probeerde de dramatische weerklank van de strip vast te leggen, maar de de resultaten waren een gemengde - en grotendeels teleurstellende - tas . Bijgevolg had de theatrale release van 'Batman: The Killing Joke's' weinig lichtpuntjes in een verder saai verhaal.
lekke band amber ale
Veel fans blijven verdeeld over zowel de originele strip als de geanimeerde hervertelling, dus hebben we besloten om in meer detail te onderzoeken wat de film goed deed, zonder ons uit te sloven over wat het niet deed.
elfHet onnodige Batgirl-subplot
Scenarioschrijver Brian Azzarello, zelf een lange tijd schrijver van stripboeken, voegde ongeveer 30 minuten van een saai, gloednieuw Batgirl-gecentreerd verhaal toe aan het begin van 'The Killing Joke' dat nergens in de graphic novel te vinden is. De toevoeging is niet verbonden met het grotere verhaal, dus het is eigenlijk tijdverspilling. Het kernverhaal onderzoekt de dynamiek tussen Batman en de Joker, maar de kijkers komen er pas nadat ze scène na scène hebben geploeterd waarin Batgirl vecht tegen zinloze slechteriken en zeurt over haar ongezonde liefdesleven — geen van allen heeft iets te maken met de de rode draad.
Azzarello's beslissing om de speelduur van de film op te ruimen is begrijpelijk. De graphic novel, in zijn oorspronkelijke release, is snel te lezen op 64 pagina's die niet genoeg materiaal heeft om een speelfilm te ondersteunen. Binnen zijn pagina's is Batgirl slechts een ondersteunend personage wiens enige doel is om bruut kanonnenvoer te worden. Azzarello wilde haar waarschijnlijk meer te doen hebben op het scherm en de dingen lang genoeg maken voor een bioscooprelease. Het is jammer dat hij faalde in zijn executie en de verhaallijn vertroebelde in plaats van Batgirl een belangrijker personage te maken in het algemene verhaal.
10Slechte karakterisering van Batgirl
En wat betreft het eerder genoemde Batgirl-subplot - het doet het personage geen plezier. In de popcultuur staat Batgirl bekend als een intelligent, verstandig persoon die zich laat leiden door logica, maar in de film nemen haar lendenen en onzekerheden haar beslissingen voor haar, en gaat haar gezond verstand op vakantie. Ze flirt met een moorddadige gangster die hersenspelletjes speelt, en ze begaat een van de meest slonzige daden in de geschiedenis van geanimeerde superhelden: ze maakt contact met Batman, die eigenlijk haar surrogaatvader is, zo niet haar oom.
Batgirl maakt giftige keuzes die, eerlijk gezegd, beneden haar zouden moeten zijn. Zelfs bij haar jongste en meest onervaren -- in misdaadbestrijding en in het leven in het algemeen -- zou Batgirl dit soort dingen niet doen. Het is karakterloos en ronduit zelfdestructief. Waarom zou ze een slonzige crimineel belachelijk maken die haar passeert, en waarom zou ze in hemelsnaam naakte rodeo op het dak spelen met Batman, van alle mensen? Over dat gesproken...
9Batgirl en Batman's Hook-Up
De relatie tussen Batman en Batgirl is ongemakkelijk om te zien omdat het bijna incest is. Bruce Wayne is zoveel ouder dan Barbara Gordon dat hij haar nooit meer dan een klein meisje zou moeten zien, en hij is beste vrienden met haar vader. Ja, er bestaan mei-decemberrelaties, en oudere mannen en jongere vrouwen komen de hele tijd samen, maar Batman en Batgirl zijn vreemd omdat ze familie zijn. Batgirl is als een van Batmans Robins, een surrogaatdochter die hem helpt mensen in elkaar te slaan, en volwassen mannen mogen hun eigen kinderen niet in elkaar slaan. Bah.
GERELATEERD: Hoe 'Batman: The Killing Joke' had kunnen voorkomen dat Batgirl op geheel nieuwe manieren werd geobjectiveerd
Door de beslissing om het verhaal te vertellen, ziet Batman er slecht uit in zijn eigen film. Humping Batgirl zou hem net zo gek moeten maken als kijkers door ernaar te kijken. DC heeft de relaties tussen Batman en Batgirl al eerder geportretteerd, misschien wel het meest beroemd in een aflevering van 'Batman Beyond', maar hun verbintenis heeft altijd vreemd geleken, waar het ook opdook.
8De karakterisering van Batman, of het ontbreken daarvan
Tussen de 30 minuten durende Batgirl-proloog van de film en de sterke nadruk op de Joker als de belangrijkste schurk, wordt Batman overschaduwd. Sinds het debuut van 'The Killing Joke' hebben de Joker- en Batgirl-portretten de meeste gesprekken gedomineerd, zowel ten goede als ten kwade, en de enige keer dat Batman zelf ter sprake komt, is wanneer het onderwerp verandert in ongemakkelijke seksuele situaties. Verder doet Batman niets gedenkwaardigs.
wat is in coors licht?
Natuurlijk onderzoekt hij misdaden en trapt en slaat hij slechteriken, maar dat is eigenlijk hetzelfde als wat hij doet in elke willekeurige aflevering van een van zijn tekenfilmseries van een half uur. Gezien het belang ervan in de geschiedenis van het Batman-personage, had de film 'Killing Joke' moeten proberen om op een zinvolle manier diep in de psyche van Batman te duiken. In plaats van zoveel tijd te besteden aan een vreemd Batgirl-subplot, had Warner Bros. het onroerend goed op het scherm aan Batman moeten geven. Ze lieten een geweldige kans liggen om Batmans grootsheid als een van 's werelds populairste superhelden te laten zien.
7Negatieve seksualiteit
De seksuele energie van de film is merkbaar hard, en het is allemaal gericht op Batgirl. Meerdere criminelen vallen haar seksueel lastig, en nadat ze seks heeft gehad met Batman, geeft hij haar de koude schouder. Om eerlijk te zijn, is het mogelijk dat Azzarello gewoon realistisch probeerde te zijn. Vrouwelijke politieagenten hebben immers te maken met ongemakkelijke, seksueel geladen energie van mannelijke daders, dus waarom zouden vrouwelijke superhelden dat niet doen? En de emotionele onbeschikbaarheid en repressie van Batman is legendarisch. Hij is sowieso niet zo goed in romantische relaties, dus waarom zou hij opeens beter zijn met Batgirl?
Maar in de 'Killing Joke' verhoogt het realisme het slachtofferschap van Batgirl alleen maar. De meeste kijkers weten dat ze kreupel en uitgekleed zal worden omdat het in de graphic novel staat, maar de film verhoogt het misbruik zonder geldige reden. In één scène blijft de camera op haar kont hangen als ze jogt, en in een andere blijft de hand van de Joker over haar rechterborst hangen nadat hij haar onbekwaam heeft gemaakt. Geen van deze dingen gebeurt in de strip, en in de film is het niet alleen onnodig, het is ook overdreven.
6De matte animatiestijl
De animatiestijl van 'The Killing Joke' deed het geen goed. De 'look' van de film, om zo te zeggen, paste niet bij het volwassen onderwerp, en het werd ook niet goed uitgevoerd. Hoewel een mooie esthetiek het gebrekkige verhaal niet goedmaakt, had het publiek de film misschien iets beter gevonden als de presentatie was verbeterd.
Het is duidelijk dat Warner Bros. Animation aan het fotograferen was voor het frisse, strakke lijnwerk dat Bruce Timm iconisch maakte met 'Batman: The Animated Series' in de jaren '90. Hij begon een geliefde visuele stijl die sindsdien het grootste deel van de animatiefilms van DC heeft beïnvloed. Die look is echter synoniem geworden met materiaal voor alle leeftijden, dus het lijkt bizar niet op zijn plaats in een film voor volwassenen met psychologisch, fysiek en seksueel misbruik. Als Warner Bros. het project had benaderd met meer 'Heavy Metal' visuele gevoeligheden, hadden ze misschien een film voor volwassenen gemaakt die eigenlijk keek als een film voor volwassenen.
Om de zaken nog erger te maken, zien de gezinsvriendelijke, met Bruce Timm gearomatiseerde attributen van 'Killing Joke' er niet eens goed uit. De animatie is stijf en verstoken van de scherpe, kinetische energie waar Warner Bros. bekend om staat met zijn op DC Comics gebaseerde inspanningen. In sommige scènes lijkt de film bijna op een veredelde Flash-animatie.
5Wanneer de film aan het bronmateriaal blijft plakken
De film is op zijn best als hij de graphic novel volgt, dus het is jammer dat Warner Bros. niet gewoon een kortere film had kunnen uitbrengen. Als ze de afschuwelijke introductie van 'Batgirl: Sex in the City' hadden gedumpt, zou de film waarschijnlijk betere recensies hebben gekregen.
Het verhaal begint langzaam met onnodige, slecht gerealiseerde angst, maar het tempo wordt scherper zodra Batman naar Arkham Asylum komt om de Joker te bezoeken, wat de allereerste scène in de graphic novel is. Vanaf daar komt de filmische 'Killing Joke' op gang als het Joker-Batman-verhaal dat het bedoeld was te zijn. Plots krijgt het plot een concreet begin, midden en einde en worden de personages interessanter.
Motivaties worden duidelijker en verstandiger. Batman wil commissaris Gordon redden van Joker en Joker wil Batman pijn doen door zijn vrienden te martelen. Dat is een verbetering ten opzichte van de duistere gang van zaken in de vorige verhaallijn. Dat verhaal had net Batgirl die een lamme junior gangster wilde arresteren en smachtte naar Batman, zodat het schrijfteam haar iets substantieels te doen kon geven in een verhaal dat niet in de eerste plaats over haar gaat.
peroni bier abv
4De Lame Joker Oorsprong
Het oorsprongsverhaal van de Joker is verrassend zwak, en dit is waarschijnlijk het enige slechte aspect van de film waar het creatieve team achter de film niet verantwoordelijk voor is. De theatrale versie benadrukt alleen hoe de 'klassieke' Joker-oorsprong van de graphic novel de verwrongen grootheid van het personage niet eerde. Een van de beste superschurken aller tijden heeft een beter achtergrondverhaal nodig dan dit, dat hem afschildert als een ongevaarlijke, mislukte ingenieur/aspirant-komiek die 'een slechte dag' had die hem over de rand stuurde.
Die oorsprong klinkt vals. Het presenteert de Joker als een niet-bedreigende, bescheiden man die een complete persoonlijkheidsmake-over krijgt na de dood van zijn vrouw en kind, een mislukte overvalpoging en een overdosis gevaarlijke, geest- en lichaamveranderende chemicaliën. Ja, inderdaad, die ervaringen kunnen iemand op diepgaande manieren beïnvloeden, maar eerlijk gezegd, iedereen die zo psychotisch is als de Joker, moet op zijn minst gedeeltelijk gestoord en gestoord zijn geweest voordat alles gebeurde. 'One bad day' verandert een man niet helemaal, niet vanzelf; het versterkt of wekt gewoon iets dat er al was.
3De getalenteerde Mark Hamill en Tara Strong
Mark Hamill (The Joker) en Tara Strong (Batgirl) zijn de hoogtepunten van de stemmencast, hoewel Hamill een boost krijgt op een manier die Strong niet krijgt. Zijn karakter en stem debuteren pas nadat de Batgirl-proloog is afgelopen, dus tegen de tijd dat Hamill het hoort, is het publiek zo blij om hem te horen dat hij beter klinkt dan hij zou hebben gedaan als ze de Joker vanaf het begin hadden gezien. Als Hamill's Joker eenmaal aan het woord is, is dit een teken dat dit een echt Batman-verhaal is en een welkome afwisseling van het snoozefest dat eraan voorafging.
GERELATEERD: 'Batman: The Killing Joke' Cast Brengt 'Really Dark' Aanpassing tot leven
Strongs optreden als Batgirl is een voorbeeld van haar veelzijdigheid als stemactrice. Je zou nooit weten dat dit dezelfde vrouw was die momenteel de stemmen van Harley Quinn en 'My Little Pony: Friendship is Magic's' Twilight Sparkle vertolkt. In de 'Killing Joke' zijn haar stemgeluiden lager, gelijkmatiger en 'echt', in tegenstelling tot de hogere bombastische dwaasheid die ze in veel van haar andere rollen moet brengen. Hier vertoont ze een volwassenheid en geaardheid in haar stem, wat het des te teleurstellender maakt dat ze geen beter dramatisch materiaal kreeg om mee te werken.
tweeHet vreemde einde
Wanneer Batman zijn handen op de schouders van de Joker legt en begint te lachen om de grap van de superschurk voordat de aftiteling begint, is het een van de grootste 'wat is er in godsnaam?' momenten. Na alle afschuwelijke, slechte dingen die de Joker commissaris Gordon en Batgirl had aangedaan, zou het logischer zijn geweest als Batman zijn gezicht insloeg, niet om zich te ontspannen voor een grappig verhaal. Ook al is dat het punt van de relatie tussen de Joker en Batman - dat hun band verontrustend en ongezond is - werkt die scène ronduit niet goed op het scherm.
Ter verdediging van de film is dit bijna precies hoe deze uitwisseling zich afspeelt in het originele bronmateriaal. Dus zelfs als Warner Bros. het niet echt verknoeid heeft, is het misschien een voorbeeld van iets dat niet goed vertaalt van pagina naar scherm. Dit einde was aangrijpend in de strip, maar het lijkt onzinnig in de film. Misschien had het beter gewerkt als de regie de waanzin van zowel de Joker als Batman eerder had gespeeld, gedurende de hele film. Slechts twee gekke mannen zouden zo hebben gehandeld na alles wat er was gebeurd, maar de film toonde alleen de gekte van de Joker, niet die van Batman. Hoewel we vermeldden hoe goed de film werkt bij het vasthouden aan het bronmateriaal, is het einde een plek waar het zeker zijn eigen weg had moeten gaan in plaats van slaafs te zijn aan wat er op de pagina staat.
1Indrukwekkende Box Office-retouren
In Hollywood is winstgevend entertainment belangrijker dan kwaliteitsentertainment, en de film verdiende meer dan $ 3 miljoen in een beperkte bioscooprelease, een indrukwekkende prestatie voor een kleinschalige Amerikaanse animatiefilm gericht op volwassenen.
Het is om meerdere redenen goed nieuws voor Warner Bros. Animation. Meer geld betekent dat meer mensen hun baan kunnen behouden, dus de studio zal in de toekomst zeker meer animatiefilms produceren, waarschijnlijk met grotere budgetten. Het versterkt ook Warners uitstekende reputatie als succesvol animatiehuis voor DC Comics-eigendommen.
De receptie van de kassa belooft ook veel goeds voor op volwassenen gerichte animatie in het algemeen. 'Sausage Party', een andere R-rated cartoon voor volwassenen, heeft, verdiende meer dan 4 miljoen wereldwijd (met $ 93 miljoen die alleen al in de VS komt) met een budget van $ 19 miljoen in de eerste maand. Met twee succesvolle animatiefilms met R-classificatie die in korte tijd in 2016 aankomen, ervaart de VS misschien het begin van een nieuw, meer ontvankelijk publiek voor animatie voor volwassenen.
hoe hebben ze meneer ed aan het praten gekregen?
Waar denk je dat 'Batman: The Killing Joke' is geslaagd en mislukt? Laat het ons weten in de reacties!
