Als een van de grootste superhelden aller tijden heeft Spider-Man geen gebrek aan multimedia-aanpassingen. Het personage krijgt al langer videogames dan bijna elke andere held, waarvan sommige dateren uit enkele van de vroegste systemen zoals de Atari 2600.
Natuurlijk waren niet al die games goed. Welke moeilijkheden er ook zijn bij het maken van een spel dat echt leuk is om te spelen, het wordt aanzienlijk groter wanneer het spel ook de krachten van de meeste superhelden moet imiteren. Hoewel sommige games aan hun taak voldeden, konden de eerste games van Spider-Man qua kwaliteit onvoorspelbaar zijn.
10Spider-Man was geliefd toen het uitkwam, maar is te simpel voor het moderne tijdperk (Atari 2600)
Uit een tijd waarin Parker Brothers nog videogames maakte. Een Atari 2600-titel, het is uit 1982 en gaat zo ver terug dat het werd ontworpen door een alleenstaande vrouw: Laura Nikolich. Het is een eenvoudig genoeg videospel - Spider-Man moet naar de top van een gebouw klimmen om de Green Goblin te stoppen.
Het is geen slechte game voor zijn tijd, maar door het simplistische ontwerp zouden de meeste mensen die het veertig jaar later spelen, snel hun interesse verliezen.
9The Amazing Spider-Man en Captain America in Dr. Doom's Revenge werden bij release als een slechte game beschouwd vanwege slechte gevechten en laadtijden (pc)
Het zou zeven jaar duren voordat Spider-Man weer een videogame kreeg waarin hij de ster was. Deze keer zouden spelers afwisselend spelen als Spider-Man en Kapitein Amerika en het opnemen tegen een groot aantal Marvel Comics-schurken. In tegenstelling tot de Atari Spider-Man, werd deze game eigenlijk slecht genoemd toen hij voor het eerst uitkwam. Het heeft betere graphics, maar uiteindelijk laadde het langzaam en mensen leken de gevechten van het spel niet leuk te vinden.
8The Amazing Spider-Man 3: Invasion of the Spider-Slayers is de moeilijkste van de Spider-Man Game Boy-games (Game Boy)
De Game Boy kreeg slechts een jaar na de tweede een derde Spider-Man-game. Deze keer besloten ze hun plot te baseren op het verhaal van een echt stripboek, waardoor Spidey het moest opnemen tegen een verzameling Spider-Slayers.
Hoewel deze game veel Spider-Man-schurken heeft, voelt het nooit als een echte Spider-Man-game. Het was ook notoir moeilijk, gezien hoe ondankbaar het was om te spelen.
7The Amazing Spider-Man zag Spider-Man Mary Jane redden van schurken die zijn identiteit leerden (Game Boy)
De eerste Spider-Man op de Game Boy, deze titel is ontwikkeld door Rare en uitgegeven door LJN- die in de jaren 90 een heleboel Spider-Man-games zou publiceren.
Het verhaal voor deze was dat de superschurken hadden uitgezocht wie Spider Man was, en ontvoerde zijn vrouw om wraak te nemen. Tijdens de rest van het spel moest Spidey een hoop van zijn schurken uitschakelen terwijl hij met hen praatte via een walkietalkie over het vrijlaten van zijn vrouw. Het is een beetje ingewikkelder dan de andere twee games, maar het is ook notoir moeilijk en duurt slechts dertig minuten.
6The Amazing Spider-Man 2 had trage baasgevechten en slechte graphics (Game Boy)
Alweer een Game Boy-titel, deze keer uitgebracht in 1992. Acclaim Entertainment pakte deze titel op en het was opnieuw een vrij korte aangelegenheid. Spider-Man neemt het op tegen vijf verschillende schurken die hebben samengewerkt om Spider-Man erin te luizen voor het beroven van een bank. Met een kloksnelheid van slechts twintig minuten voor spelers die weten wat ze doen, heeft deze game een van de saaiste gevechten ooit in een strijd tegen Gravitron.
Gravitron is niet eens een Spider-Man-schurk - en om hem te verslaan, moet je door een buis kruipen, een klap uitdelen voordat je op de grond valt ... en terug in die buis kruipen om hem opnieuw te raken.
Westbrook brouwt Mexicaanse cake
5Spider-Man: Return of the Sinister Six is een uitdagend spel, maar past een klassieke Spider-Man-strip aan (NES, Game Gear)
Return of the Sinister Six, uitgebracht in 1992, werd ontwikkeld door Bits Studios en uitgegeven door LJN. De verhaallijn is bedoeld als een bewerking van een echte Spider-Man-strip, waarbij Doc Ock de wereld probeerde over te nemen met de hulp van enkele van de grootste schurken van Spider-Man. Elke fase had een thema naar de individuele schurken, en de superieure kracht van de NES en Game Gear zorgde voor een betere ervaring dan de Game Boy-titel.
Uiteindelijk is er veel meer swingen en webschieten dan sommige van de oudere games, maar het is ook veel uitdagender, met de NES-versie die spelers slechts één leven en één verder laat gaan.
4Spider-Man: The Video Game had repetitieve gevechten maar had een reeks speelbare helden (Arcade)
In 1991 kwam Spider-Man naar de speelhallen met Spider-Man: The Video Game. De game, ontwikkeld door Sega, omvatte het vechten tegen Kingpin en Doctor Doom. Omdat het een Arcade-spel was, waren er natuurlijk een paar gaststerren, zodat spelers het spel als een multispeler konden spelen. Deze gasten waren Namor, Black Cat en Hawkeye.
Een meer willekeurige verzameling karakters zou moeilijk te vinden zijn, en voor die tijd probeerden mensen waarschijnlijk gewoon niet vast te zitten als de kerel in groen ondergoed. Voor die tijd was dit een prachtig spel dat eigenlijk goed werd ontvangen... maar het was ook een beetje te repetitief in termen van gevechten en de vijanden waren veel te duurzaam.
3Spider-Man and Venom: Maximum Carnage is een van de meest geliefde klassieke Spider-Man-games (Super Nintendo) geworden
Het is 1994 en de symbiont-personages kunnen niet populairder zijn. Dus natuurlijk maakte Acclaim Entertainment van de gelegenheid gebruik om te profiteren en fans te voorzien van een van de meest uitdagende beat 'em-ups van de jaren 90. Het idee is dat Carnage erin is geslaagd om uit de gevangenis te komen en meerdere gevaarlijke bondgenoten rekruteert om hem te helpen verwoestingen aan te richten in de stad. Gelukkig voor Spider-Man heeft hij ook bondgenoten: Captain America, Black Cat, Firestar, Cloak and Dagger en meer.
zeerover bier cuba
Hoewel de enige speelbare personages Spider-Man of Venom zijn, kunnen de andere personages worden gebruikt in gevechten als power-ups om te helpen, en variatie aan het spel toe te voegen, wat anders nogal saai zou zijn gezien de beperkte movesets van Spider-Man en Venom. Combineer dat met de stripkunst die wordt gebruikt om de verhalen te vertellen en het is geen verrassing dat fans hier in de loop van de tijd steeds meer van zijn gaan houden.
tweeMet Spider-Man en de X-Men in Arcade's Revenge kunnen spelers spelen als de meest populaire personages in Marvel Comics (SNES, Game Gear)
Spider-Man en de X-Men in Arcade's Revenge, gelanceerd voor de Super Nintendo in 1992, verdienen veel lof omdat ze erin zijn geslaagd om zoveel personages zo goed te jongleren. Spider-Man raakt verstrikt in het redden van de X-Men van de gestoorde moordenaar Arcade, en ze komen allemaal terecht in Murderworld.
Het is niet alleen Spider-Man die hier kan worden gespeeld, maar ook Storm, Wolverine, Gambit en Cyclops. Elk vecht ongeveer zo dicht bij een representatie van zichzelf als de SNES zou toestaan, hoewel frustrerende bedieningselementen een verder heerlijke ervaring voor Marvel-fanboys belemmeren.
1Spider-Man vs. The Kingpin voelt het meest als Spider-Man uit het vroege tijdperk Games (Sega-cd)
Spider-Man vs. The Kingpin is in drie jaar vier keer uitgebracht, maar het is de laatste die het meest opvalt. De Sega CD-versie maakt gebruik van het andere medium en de extra kracht om een spel te bieden dat niet alleen ingesproken is, maar ook geanimeerde scènes voor het verhaal heeft. In het spel heeft Spider-Man niet alleen nodig Kingpin stoppen van het gebruik van een atoombom, maar red Mary Jane nadat ze is ontvoerd.
Het is een fatsoenlijke game op de Sega Genesis, maar de superieure muziek en gameplay van de Sega CD-versie zorgen ervoor dat dit dichter bij een Spider-Man-game lijkt dan welke andere titel uit de jaren '80 of '90. Het verandert in de definitieve Spider-Man-game voor die tijd.
