'Eh... Wat is er, dokter?'
De woorden zijn door iedereen gehoord uit de mond van Bugs Bunny, het geanimeerde konijn in het midden van talloze 'Looney Tunes' en 'Merrie Melodies' tekenfilms. Terwijl Bugs helemaal in 1938 begon, is er nog genoeg leven over in het wortelminnende stripfiguur.
In september debuteerde Cartoon Network met het eerste seizoen van 'Wabbit -- A Looney Tunes Prod.', een geheel nieuwe animatieserie die Bugs Bunny en zijn vrienden terug naar de televisie brengt en ze het sitcom-formaat dat in de meeste van hun moderne verschijningen. In plaats daarvan keert de serie terug naar het klassieke format van 'Merry Melodies', waarin Bugs de hoofdrol speelt in twee korte films per aflevering, elk gedomineerd door orkestmuziek en een gezonde dosis slapstickkomedie.
VERWANT: Scooby-Doo en Bugs Bunny Land nieuwe serie op Boomerang
Op New York Comic Con bezochten producer Gary Hartle en stemacteurs Jeff Bergman (Bugs Bunny), JP Karliak (Wile E. Coyote) en Bob Bergen (Porky Pig) de wereldberoemde CBR Tiki Room om met Albert Ching te spreken over de nieuwe Cartoon Network-serie, hun personages en hoe de serie zowel eerbiedig is voor de klassieke tekenfilms als de hedendaagse cultuur en referenties bevat. Ze bespreken ook hoe ze de personages zowel consistent als fris houden voor elke nieuwe geanimeerde interpretatie.
In het eerste interview bespreken stemacteurs JP Karliak en Bob Bergen wat ze het leukst vinden aan de nieuwe kijk op de klassieke 'Looney Tunes'-personages in 'Wabbit' en hoe ze hun werk en de personages leuk houden. Ze bespreken ook het vaak geruchten vervolg op 'Space Jam', waarin de personages samenwerkten met NBA-legende Michael Jordan voor een serieus buitenaards basketbalspel.
hoe Battlestar Galactica online te bekijken
Over wat het leukste is aan het opnieuw uitvinden van deze personages in 2015:
JP Karliak:
Ik denk dat het coolste eraan is dat het een terugkeer is naar de klassieke 'Merry Melodies' en 'Looney Tunes' shorts. Allereerst is het in korte broeken, kleine dingen van vijf tot zes minuten, en het heeft echt die pittige muzikale orkestratie. Het zingt gewoon. Vooral als we allemaal in de kamer komen en samen opnemen, heeft het echt een pingpong-ding dat echt werkt.
Bob Bergen: Voor mij zit het allemaal in het schrijven. Altijd, wat je ook doet. Jeff en ik hadden het hier eerder over, we zijn allebei 25 jaar geleden begonnen met Tiny Toons met deze klassieke karakters en hebben zoveel verschillende projecten en producties gedaan dat het schrijven altijd anders is, je probeert altijd de mensen te plezieren die je bent werken met.
[Schrijver/producent] Matt Craig vond een formule om Porky's komedie en stotteren om te zetten, zodat ik uiteindelijk zoiets kreeg van: 'Ik zie wat hij probeert te doen, oké.' Zoals je zei, het is een handschoen. Het zit als gegoten. Dus zonder deze woorden te zeggen hebben we niets te doen. Het draait allemaal om het schrijven. Als mensen die nauw verbonden zijn met de wereld van animatie, hebben deze personages het volgehouden, er was nooit echt een tijd waarin deze personages uit de rotatie waren.
alcoholgehalte bierkaart
Over waarom het belangrijk is dat deze personages blijven bestaan en opnieuw worden geïnterpreteerd voor nieuwe generaties:
Bergen: Wel, vanuit het oogpunt van werkgelegenheid -- maar dit is een franchise die al sinds de jaren '30 bestaat, dat er geen reden is voor deze personages om ooit uit het publieke oog te verdwijnen. Of het nu herhalingen zijn van de klassiekers, nieuwe versies of een nieuwe film. Er is een reden waarom de Looney Tunes door de jaren heen zo succesvol zijn geweest. Het zijn geweldige personages, net als Charlie Chaplin, de Marx Brothers, Abbott & Costello en Lucy. Dit zijn net zulke klassieke komische personages.
Karliak: Je kijkt naar een van de klassieke 'Looney Tunes' en het heeft nog steeds dezelfde snap dezelfde pop die het altijd deed.
Over het tijdloze karakter van de personages die helemaal teruggaan naar het begin:
Karliak: Absoluut. Ik denk dat het moderniseren ervan alleen maar bijdraagt aan het bewustzijn ervan. Het is een beetje zoals wat ze deden met de Mickey-shorts voor Disney. Ze brachten Mickey Mouse terug in het bewustzijn als een levensvatbaar personage. 'Looney Tunes' zijn hetzelfde, vooral omdat de persoonlijkheden van Bugs, Daffy en Porky op het puntje van onze tong liggen.
Schneider weisse kraan 6
Bergen: Maar als je erover nadenkt, waren de klassieke 'Looney Tunes' ooit eigentijds. Dus wat we vandaag zien, ziet eruit als: 'Oh, dat is Carmen Miranda. Dat is leuk.' Destijds was het alsof ik Madonna zag. Ik denk niet dat het echt Madonna was, maar mijn punt is dat we ze nu in hedendaagse situaties plaatsen en ze zijn altijd in hedendaagse situaties geplaatst. Over dertig jaar, wanneer 'Wabbit' in herhalingen is, gaan ze zeggen: 'Oh, ik herinner me die Uber-chauffeurs. Die waren te gek.'
Als er enige waarheid is in de geruchten rond een vervolg op 'Space Jam':
Bergen: Je werkt aan iets, het is een baan, en je hoopt dat het succesvol is, je hoopt dat iemand het zich herinnert na de opnamesessie. Ik heb dezelfde geruchten ook gehoord; Billy West, Dean Baker, ikzelf, we hebben op Twitter de vraag gesteld: 'Wat hebben jullie gehoord, jongens?' Omdat we het niet weten, heb ik dezelfde geruchten gehoord als de fans. Ik zou graag een vervolg maken op 'Space Jam', misschien een cross-over 'Wabbit'-versie van 'Space Jam'. Ik denk dat Wile E. een leuke rol zou kunnen spelen in 'Space Jam 2: The Year He Makes Contact'.
Karliak: Hij zou waarschijnlijk een heruitvinding van Air Jordans doen. Het zou fataal zijn.
zwart model nieuw label
Bergen: Het zou geweldig zijn om deze personages weer op het grote scherm te zien.
In het tweede interview bespreken de stem van Bugs Bunny zelf, Jeff Bergman en producer Gary Hartle het balanceren van een terugkeer naar de iconische aard van vroege Bugs-verhalen met moderne gevoeligheden en hoe het is voor Bergman om hetzelfde personage te hebben uitgesproken voor meer dan twee tientallen jaren.
Over het geven van een klassieke draai aan de personages, maar met een knipoog naar moderne gevoeligheden:
Gary Hartle: Ja, het heeft iets meer pit. Ik denk dat een van de dingen die we deden was dat we teruggingen naar de schurkachtigheid van Bugs. Weet je, hij is een beetje een stinker, zoals hij graag aangeeft. ... Ik denk dat, zoals andere mensen hebben geprobeerd om andere incarnaties te doen, zoals elk icoon, ze hem beginnen op te ruimen en hem uit te wassen. We zijn net terug gegaan om Bugs Bugs te laten zijn en ik denk dat dat een deel van het succes van de show is.
Over hoe Bergman het opnieuw bedachte personage benadert nadat hij hem zo lang heeft gespeeld:
Jef Bergman: Dat is een goede vraag, ik weet niet of iemand die ooit heeft gesteld. Het is heel anders, elk project is heel anders omdat elke regisseur, elke animatieregisseur, elke dialectregisseur zijn eigen indruk heeft van hoe ze willen dat het personage klinkt. Dus het verandert; het is door de jaren heen veranderd. Ik denk dat het meer lijkt op de vroegste [versies] omdat het zo boordevol actie is. Dus het is veel energieker, denk ik.
Hartel: Een van de dingen die ik hierin echt heb bepaald, is dat het als vaudeville is. Als je naar de oude kijkt, en dat doen we na, is het alsof ze op een podium staan en de acteurs dan uit die discipline kwamen. We doen dus een beetje hetzelfde. Dus de setup is heel eenvoudig, ik heb misschien twee personages die tegen elkaar spelen en we houden de camera op hen gericht en laten ze dit soort bada-bing bada-bang praten en het ritme daarvan is belangrijk voor de show. Ik denk dat dat de kern is van hoe we onze show doen.
Bergmans: We hebben soms misschien acht of negen jongens in de studio en we gaan gewoon heen en weer. Het is waanzin. Het is een op hol geslagen trein. Maar ik denk dat we dat in de uitvoeringen krijgen.
