Frieren: Beyond Journey’s End: Frieren zal nooit vinden wat ze zoekt

In de animatie , Bevriezing: voorbij het einde van de reis , vertrekt Frieren aanvankelijk op haar eigen reis na haar hulp bij de nederlaag van de demonenkoning. Frieren vertelt haar heldhaftige gezelschap dat ze op zoek gaat naar magie. Omdat Frieren een magiër is, is het gemakkelijk om dit simpele doel af te schrijven als niets opmerkelijks. De verscheidenheid aan ‘magie’ waar Frieren naar op zoek is, lijkt echter veel minder oppervlakkig als je bedenkt hoe haar leven betekenis verliest nadat haar reis met Himmel is geëindigd.

Na de dood van Himmel wordt het ware doel van Frierens zoektocht duidelijker als ze tegen Eisen zegt: 'Ik wil ook meer over de mensheid leren.' Frieren verandert later opnieuw haar bestemming als ze besluit op zoek te gaan naar de 'hemel' waar Flamme ooit over schreef. In deze eindeloze reis, met een steeds wisselende bestemming, wordt langzaam duidelijk dat Frieren helemaal niet op zoek is naar een specifiek object. In plaats daarvan gaat ze op zoek naar hetzelfde avontuur dat ze ooit met haar vrienden beleefde tijdens het heldenfeest. Het doel van Frieren ligt in de reis zelf, en zolang ze ernaar zoekt, heeft ze het al gevonden.

Yor en Anya van Spy x Family hebben concurrentie met Frieren's Leading Lady en haar indrukwekkende beschermeling

De ware betekenis van het ‘einde van de reis’ in Frieren

Waarom de emotionele boog van Frieren niet mag verdwijnen zodra de actie begint

Frierens leven bestond niet altijd uit zoeken. Pas na haar reis met het heldengezelschap verandert er iets in haar. Dit komt omdat de tijd die Frieren doorbrengt met Himmel, Eisen en Heiter een krachtige impact heeft op haar leven. Frieren is opnieuw op zoek naar dit gevoel, of ze het nu beseft of niet. Dit is een interessant concept als je bedenkt wat Frieren maakt anders dan de mensen in haar gezelschap is de lengte van haar leven. De reizen van de helden eindigen allemaal, maar die van Frieren gaat verder. Ze leidt hieruit af dat ze meer over mensen wil leren, maar dit is eigenlijk een streven naar begrip en hoe je het einde van je reis kunt accepteren. Met andere woorden: het einde van een reis symboliseert wat iemand aan het einde van zijn leven achterlaat Bevriezing: voorbij het einde van de reis. Frieren kijkt angstig toe hoe al haar kameraden geleidelijk overlijden, maar ze laten haar allemaal iets belangrijks achter dat haar helpt hun erfenis door te geven aan de volgende generatie.

Het begeleiden van de volgende generatie is een belangrijk onderdeel van het menszijn, aangezien mensen niet eeuwig leven. Dit inzicht in iemands sterfelijkheid drijft mensen ertoe de wereld in een betere conditie voor de toekomst achter te laten, maar Frieren is niet zo nauw verbonden met haar sterfelijkheid als mensen vanwege haar langere levensduur. Dit is de reden waarom wanneer Frieren er uiteindelijk mee instemt een leerling, Fern, te accepteren, dit benadrukt hoe ver ze is gekomen met betrekking tot niet alleen de eindigheid van het leven, maar ook het cumulatieve belang van een leven, hoe kort ook.

Frieren wil als elf mensen begrijpen omdat ze denkt dat het vinden van de zin van het menselijk leven de tijd zal goedmaken die ze niet heeft besteed aan het leren kennen van haar inmiddels gevallen vrienden. Tijdens haar zoektocht laat Frieren echter zien dat ze al beschikt over het belangrijkste dat de mens te bieden heeft: gedeelde ervaringen. Deze herinneringen en ervaringen leven verder dan iemands leven. Frierens leven, na de reis van haar held , is belangrijk omdat alles wat ze doet direct wordt beïnvloed door haar herinneringen. Frieren laat zich voortdurend leiden door haar herinneringen aan Himmel, Eisen en Heiter, of het nu gaat om de manier waarop ze behoeftige dorpelingen helpt, een machtige vijand verslaat of Fern gewoon een waardevolle les leert. Bevriezing: voorbij het einde van de reis De belangrijkste les van iemand is dat het belangrijkste deel van iemands verhaal niet de individuele groei door middel van een heroïsche zoektocht is. In plaats daarvan zijn het de herinneringen en momenten die mensen samen delen die de reis de moeite waard maken. Dit zijn details die als lessen kunnen worden doorgegeven aan toekomstige generaties, zoals bij Fern en Stark.

Waarom Frieren de perfecte persoon is om de kwestie van het menselijk leven te onderzoeken

Fans van Frieren: Beyond Journey's End moeten deze anime eens bekijken

Frieren is geen mens, maar haar nabijheid en geschiedenis met mensen positioneert haar perfect om de menselijke ervaring vanuit een extern perspectief beter te verkennen. Frierens drang om zich in te leven in mensen komt voort uit haar verleden met Flamme, maar ook uit haar verleden haar gedetailleerde ervaringen met demonen . Demonen zijn wezens die op het eerste gezicht verrassend veel op mensen lijken, maar verschillen vanwege hun onderliggende aard. Frieren's ervaring met demonen in haar jeugd zorgt ervoor dat ze ze ziet zoals ze werkelijk zijn, wat haar op haar beurt helpt te beseffen hoe mensen fundamenteel verschillend zijn. Omgekeerd gebruiken demonen spraak zoals mensen, maar Frieren kan dit gemakkelijk doorzien omdat ze zich duidelijk bewust is van hoe verschillend demonen werkelijk zijn van de mens en haarzelf.

Het personage van Frieren fungeert als een merkwaardig gedachte-experiment waarmee het publiek buiten de lens van de mensheid kan stappen om de ware aard ervan beter te onderzoeken. Door haar hoge leeftijd is Frieren in staat mensen historisch te onderzoeken vanuit een perspectief dat in hun dagelijkse leven nooit mogelijk was. Frieren gebruikt deze lange tijdlijn om achteraf inzicht en inzicht te krijgen in de algemene richting van iemands leven, wat allemaal bijdraagt ​​aan haar beter begrip van de mensheid.

Frieren legt uit dat de reden dat elfen langzaam uitsterven te wijten is aan hun gebrek aan voortplantingsinstincten. Deze redenering komt misschien komisch over, maar er valt eigenlijk iets over te zeggen in termen van Frierens verschillen met mensen. Mensen streven instinctief naar reproductie vanwege een inherent besef van hun eigen vergankelijkheid en de vluchtige aard van het leven. Voortplanting zorgt ervoor dat de idealen, overtuigingen, verworven wijsheid en genetica van een individu na zijn dood voortleven. Dit zijn allemaal zaken waar Frieren zich nooit actief mee hoeft bezig te houden Elfen ervaren dit gevoel van sterfelijkheid niet op dezelfde manier als mensen. Dit is de reden waarom Frieren zo in de war is als Heiter haar vraagt ​​of ze een leerling wil aannemen, aangezien ze niet dezelfde connectie met het concept heeft.

Frieren heeft al wat ze zoekt

Hoe de première van vier afleveringen van Frieren zijn les ondermijnde

Frieren komt tot de ontdekking dat het echte doel van het leven niet een bestemming aan het einde van een zoektocht is, maar de herinneringen en de reis zelf. Frieren streeft er niet naar de sterkste te zijn, en verlangt ook niet naar een bepaald doel, zoals de Hokage worden of de koning van de piraten , zoals in veel klassieke anime. In plaats daarvan wil Frieren gewoon doorgaan met haar reis en ze zal elk excuus vinden om daarmee door te gaan. Voor Frieren is het nooit de bedoeling dat een reis eindigt. Dit is de reden waarom Himmel zo geobsedeerd is door het laten maken van beelden van zichzelf: hij begrijpt dat het leven vergankelijk is en hij wil iets achterlaten om aan herinnerd te worden dat zelfs na het einde van zijn eigen reis zal voortleven. Het werkelijk belangrijke dat Himmel achterlaat is echter niet fysiek. Het is de impact die hij maakt op de levens van anderen, in het bijzonder Frieren. Deze impact leeft veel langer voort binnen Frieren dan welk standbeeld dan ook zal blijven staan. Frieren erkent dit als ze vraagt ​​hoe lang de stadsmensen hun helden zullen vieren. Frieren begrijpt dat materiële dingen (zoals beelden) van voorbijgaande aard zijn, gezien het feit dat ze tijdens haar lange leven veel dingen heeft zien groeien en vergaan. Frieren maakt het standbeeld van Himmel schoon en plant er bloemen omheen in de tweede aflevering van de anime, wat symbolisch is voor hoe ze de herinnering aan Himmel bewaart en zijn leven nog lang na zijn dood betekenis geeft.

Frieren blijft Himmels nagedachtenis bewaren, wat ervoor zorgt dat zijn reis nooit echt ‘eindigt’. Mensen, ongeacht de materiële dingen die ze achterlaten, zijn nog steeds gedoemd af te brokkelen en vergeten te worden. Op dezelfde manier kunnen de verbazingwekkende prestaties van iemand... zoals het redden van de wereld bijvoorbeeld - kan slechts een beperkte tastbare impact hebben. Bevriezen benadrukt dit wanneer het zegel op de dienaar van de demonenkoning verzwakt en Frieren deze tiran opnieuw moet overwinnen. Wil het leven enige betekenis hebben, dan moet het gepaard gaan met de dood. Het bestaan ​​is zinloos zonder het contrasterende concept van niet-bestaan. Frieren zoekt naar een groter menselijk begrip, maar juist het feit dat ze met deze intentie op pad gaat, laat zien dat ze de mensheid al begrijpt. Haar aangeboren behoefte om de mensheid te begrijpen komt voort uit haar waardering voor de impact die een enkele persoon kan hebben op het leven van iemand anders. Het is geen toeval dat Frieren op een helder moment tegen Fern zegt: 'Ik zou deze zonsopgang niet hebben kunnen zien als ik alleen was geweest.'

De ervaringen die Frieren opdoet zijn het meest waardevolle dat Himmel en de rest van het gezelschap achterlaten, maar kunnen pas op waarde worden geschat nadat hun reis al voorbij is. Als Frieren's zoektocht binnenkomt Bevriezing: voorbij het einde van de reis gaat het echt om het ontdekken van wat het betekent om mens te zijn, dan mag haar reis nooit eindigen. Frieren mag nooit 'hemel' of 'magie' of wat dan ook aan haar horizon vinden. Het menselijk leven gaat over de reis zelf, niet over de bestemming. De enige manier waarop Frieren haar bestemming kan bereiken, is door de conclusie van haar reis te accepteren, iets dat ze nooit zal bereiken als ze blijft zoeken naar meer antwoorden.