De verfilming van Harry Potter en de gevangene van Azkaban bevat het slechtste pagina naar scherm wijzigen in de hele serie. De verandering heeft niet alleen een negatieve invloed op het moment in de film, maar heeft ernstige gevolgen voor de hele serie. Wanneer Harry en Hermelien Ron en een mysterieuze zwarte hond volgen onder de Beukwilg en ontdekken dat Sirius Zwarts een animagus is, gaan het boek en de film anders om met de resulterende confrontatie.
In het boek staat Ron op zijn gebroken been, gaat hij tussen Harry en Sirius staan en zegt dat Sirius hem zal moeten doden om bij Harry te komen. Hij aarzelt niet om zichzelf in gevaar te brengen om zijn beste vriend te beschermen. Dit moment benadrukt zijn moed en loyaliteit zo perfect dat het een echt nadeel voor zijn karakter is om dat moment in de film voor ogenschijnlijk zonder reden van hem te laten afnemen.
oktoberfest samuel adams
In plaats daarvan wordt in de verfilming het moment aan Hermione gegeven. Zij is degene die tussen Sirius en Harry staat en de gezochte crimineel informeert dat hij haar zal moeten doden om bij Harry te komen. In deze versie wordt Ron letterlijk buitenspel gezet en kan hij zijn gedurfde moed niet demonstreren. Deze scène ondermijnt niet alleen het karakter van Ron, maar doet Hermelien er ook een slechte dienst mee. Door Hermione op dit moment aan te sluiten, wordt haar karakter te flexibel, waardoor ze alles belichaamt wat op dat moment nodig is, meer dan een specifieke reeks eigenschappen.
Deze verandering diende als een gevaarlijke eerste dominosteen in een cascade van gevallen waarin de regels en acties van boek-Ron werden gegeven aan film-Hermelien op een manier die Ron's rol in het verhaal echt ondermijnde. De gevangene van Azkaban heeft de hele serie op veel manieren verschoven, de meeste goed, zoals het bijwerken van de esthetiek van de gewaden en schooluniformen. Maar de verandering om Ron buitenspel te zetten ten gunste van Hermelien was de meest ongelukkige fout van de serie.
stenen ipa brouwerij
Ron is Harry's beste vriend. Het is duidelijk dat Harry, Ron en Hermelien een trio zijn en allemaal beste vrienden, maar uiteindelijk komt het neer op Harry en Ron. In het boek van Harry Potter en de Vuurbeker , wanneer Harry en Ron ruzie maken, drukt Harry ronduit uit hoeveel hij de vriendschap van Ron waardeert en koestert, zonder gebrek aan respect voor Hermelien. Veranderen wie Harry verdedigt in de film van De gevangene van Azkaban , begint die dynamiek van Harry en Ron te verschuiven en gooit Hermelien en Harry samen voor momenten en gesprekken die in het boek aan Ron en Harry toebehoren.
Deze verandering was oneerlijk voor beide personages en werd uiteindelijk een fout in de filmreeks als geheel. Het verwijderde de dimensie van briljant vervaardigde en goed afgeronde individuen, waardoor Ron eenvoudigweg het komische reliëf werd. Hoewel Rupert Grint een uitstekende komische timing heeft, hadden zijn talenten Ron meer complexiteit kunnen geven, waardoor het personage meer was dan alleen een goofy sidekick. Grint heeft een geweldig vermogen om zulke specifieke emoties te uiten met eenvoudige gezichtsuitdrukkingen dat het jammer is dat de films ervoor kozen hem zo vaak over het hoofd te zien. Grint zou waarschijnlijk geweldig werk hebben geleverd door de lijn in de Shrieking Shack af te leveren, omdat hij dapper, bang, flauw en erg gewond tegelijk moest zijn voor een heel kort moment van schermtijd, waardoor het veel meer impact had.
duclaw lieve baby jezus
Hermelien daarentegen wordt na verloop van tijd te perfect en centraal in de films omdat ze alle geweldige lijnen krijgt en op alle geweldige momenten kan opstaan. Ze wordt minder gebrekkig dan het personage in de boeken, en dat is een slechte dienst voor haar. In de boeken heeft Hermione veel gebreken, en dat maakt haar interessant. Perfecte personages zijn saai en het is een fout in de filmaanpassingen om Hermelien altijd in het midden van de actie te dwingen.
Het valt niet te ontkennen dat het filmmakende ambacht dat erin ging... Harry Potter en de gevangene van Azkaban is meesterlijk. De film is een van de beste in de fantasy-cinema, maar deze ene fout in het aanpassingsproces heeft de film, de personages en de serie pijn gedaan. Ron Wemel had meer moeten zijn dan een komische noot in de films, en Hermelien had genoeg van haar eigen momenten in de boeken om trots op te zijn, er was geen reden om beide personages een slechte dienst te bewijzen door een van Ron's beste regels aan Hermelien te geven.
