Het is een dag te laat, maar ik weet zeker dat mijn vader het niet erg zou hebben gevonden. Hij was erg vergevingsgezind als het om zijn kleine meisje ging. Gisteren was de zesde Vaderdag die ik zonder mijn vader doorbracht, en het was net zo moeilijk als altijd. Maar ik put veel troost uit herinneringen aan hem, en een daarvan is de belangrijke rol die zijn invloed had op mijn popcultuureducatie.
Mijn vader en ik brachten vele middagen door met het delen van een kom Cheez-Its en het kijken naar kungfu-films. Zoals altijd voelde ik me aangetrokken tot de glamoureuze jonge vrouwen in prachtige kostuums - die hun mannetje konden staan in een dreun met de rivaliserende kungfu-school! En er zal altijd iets iconisch voor mij zijn over gekke oude mannen in bomen en de snode sifu die mediteerde op spijkerbedden. Mijn vader was een sifu , een kungfu-leraar, hijzelf (onder mijn herinneringen aan hem zijn twee speren en een foto van hem die een sintelblok breekt met zijn vuist), maar helaas heb ik nooit veel meer geleerd dan ma van hem, tot mijn eeuwige spijt.
Kungfu-fictie heet wuxia in China en omvat proza, films en strips. ik zag er een paar wuxia graphic novels in Shanghai toen ik daar drie jaar geleden was, maar ik heb ze niet door, ook tot mijn spijt. Als iemand goede kungfu-strips kent die beschikbaar zijn in de VS, raad ze me dan hier aan!
Fijne (late) Vaderdag aan alle papa's die er zijn. Deel wat je leuk vindt met je dochters, zelfs als je denkt dat ze het niet leuk zullen vinden, want het zijn geen theekransjes en prinsessen. Ze houden van alle aandacht en tijd die ze van hun vader kunnen krijgen. Ik weet dat ik het deed.
