Disney heeft aangekondigd dat verschillende van zijn populairste series niet langer uitsluitend op hun streamingplatform zullen verschijnen. Loki , WandaVisie En De Mandaloriaan maakt de sprong van Disney+ naar Blu-ray. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien non-nieuws, aangezien films en tv-series regelmatig op Blu-ray verschijnen. Het feit dat dit oorspronkelijk streaming-series waren, vertegenwoordigt echter een belangrijke verschuiving in het media-eigendom.
CBR-VIDEO VAN DE DAG SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
Hoewel de verkoop van Blu-ray sinds 2018 gestaag is gedaald, met ongeveer 19 procent per jaar, vertegenwoordigen ze nog steeds een groot deel van de entertainmentinkomsten. Amerikanen geven jaarlijks meer dan een miljard uit aan schijven, en de verkoop van andere vormen van fysieke media zoals vinylplaten en cd's is zelfs toegenomen. De redenen voor een toegenomen belangstelling voor fysieke media zijn gevarieerd, maar Disney’s beslissing luidt een grote verandering in die een golf van onrust door de industrie zou kunnen veroorzaken.
Consumenten bezitten feitelijk niets
Een van de grootste veranderingen die met de opkomst van streaming gepaard ging, is het concept dat consumenten eigenaar zijn van de dingen waarvoor ze betalen. Vóór het internettijdperk was het proces eenvoudig. Geld verdienen, een dvd, VHS of plaat kopen, en dat ding is eigendom zolang dat object bestaat. Bij digitale media is dat niet altijd het geval. In het geval van servicemodellen als Netflix is dat duidelijk niet het geval. Een kijker betaalt voor toegang tot de dienst en kan kijken Vreemdere dingen of Nimona zoveel als ze willen . Er is nooit enige illusie van eigendom over iets ervan geweest.
De zaken zijn een beetje anders op diensten als Prime Video . Hoewel veel eigendommen beschikbaar zijn als stream of tijdelijke verhuur, is een gebruikelijke optie om meer uit te geven om de show of film te kopen. Dit is waar dingen plakkerig worden. De contracten en EULA's zijn zo Byzantijns en complex dat maar weinig gebruikers ze daadwerkelijk lezen. Als ze dat zouden doen, zouden ze ontdekken dat Prime Video, ondanks het feit dat hen een koopoptie wordt aangeboden, deze eigendommen zonder waarschuwing kan verwijderen.
duivel danser oprichters
De afgelopen jaren zijn er veel klachten geweest tegen Prime Video vanwege deze exacte praktijk. Consumenten betaalden extra voor het eigendom van de inhoud, omdat hen dat was beloofd, maar ontdekten dat hun inhoud ontbrak. Toen ze een klacht indienden, kregen ze te horen dat de inhoud volledig van de dienst was verwijderd vanwege wijzigingen in contracten en licentieovereenkomsten. Het feit dat ze meer dan $ 20 betaalden voor onbeperkte toegang deed er niet toe. Prime Video trok het, en er was niets dat iemand kon doen om het te stoppen.
Mediabehoud is belangrijker dan ooit
De Right to Repair-beweging strijdt al jaren voor het recht van consumenten om te kunnen doen wat ze willen met de spullen die ze bezitten. Het is vanwege Jarenlange rechtszaken van Apple en andere technologiebedrijven voor de flagrante daad waarbij gebruikers zelf apparaten repareren of hun eigen software installeren op hardware die hun eigendom is. Deze beweging heeft weinig vooruitgang geboekt, en dit geldt voor kwesties die te maken hebben met fysieke voorwerpen die mensen daadwerkelijk bezitten.
Als het om digitale media gaat, worden de wateren ongelooflijk troebel. Er is het geval dat Prime Video inhoud wegneemt waar consumenten voor betaald hebben en labyrintische gebruikersovereenkomsten gebruikt om ermee weg te komen, maar dat is verre van het ergste dat is gebeurd. Netflix en andere streamingdiensten zijn vaak ongelooflijk hard met nieuwe eigenschappen. Als ze geen substantiële en onmiddellijke beoordelingen zien, wordt dit als een financiële mislukking beschouwd. Voeg daar diensten aan toe het inblikken van reeds voltooide titels zoals HBO's Batgirl , en de omvang van het probleem is duidelijk. Behalve dat het frustrerend was voor elke kijker die van het pand genoot, merkte iedereen die eraan werkte dat alle gegevens van hun werk verdwenen waren.
Het meest flagrante geval van diefstal van digitale media vond plaats in 2016. James Pinkstone heeft jarenlang meer dan 122 GB aan muziek verzameld bestanden op zijn computer en gebruikte iTunes om ze te ordenen. Op een dag logde hij in en ontdekte dat alle bestanden van zijn harde schijf waren verwijderd, met de mededeling dat hij toegang had tot de streamingversies van zijn muziek vanuit de Apple-cloud. Helaas zijn de meeste bestanden niet via iTunes gekocht. Velen werden via andere bronnen gedownload, waren bootlegs van concerten of waren zelfs zijn eigen composities. Toen hij contact opnam met Apple om te klagen, kreeg hij te horen dat de software zo moest werken. Alle bestanden die hij op zijn eigen harde schijf had staan, werden met geweld verwijderd en vervangen door streams, maar dat gold alleen voor bestanden die toevallig een Digital Rights Management-codering hadden. En die zouden natuurlijk alleen toegankelijk zijn zolang hij het Apple Music-account bijhield -- als hij zou stoppen met betalen, zouden zelfs die verdwenen zijn .
Waarom doet Disney dit nu?
Dit is waar er eigenlijk goed nieuws is. Disney doet doorgaans niets tenzij het geld verdient met de onderneming, en als het fysieke schijven uitbrengt, is dat omdat ze denken dat mensen die zullen kopen. Consumenten stemmen met hun portemonnee. En als Disney luistert, betekent dit dat die stemmen luid zijn. De grotere vraag is waarom ze het nu doen; Het publiek schreeuwde om fysieke kopieën van toont als De Mandaloriaan sinds het eerste seizoen werd uitgezonden.
Momenteel zijn de Screen Actors Guild en Writers Guild of America staakt , waarbij ze betere lonen en restbedragen eisen die hen al lang zijn ontzegd via streamingdiensten. Een ander probleem is het verdwijnen van de werkgeschiedenis van bemanningsleden door het verwijderen van media. Een van de bolwerken van de werknemersrechten in de sector is de verkoop van Blu-ray-schijven en andere tastbare kopieën van de media.
De staking heeft serieuze vooruitgang geboekt en de contracten die streaming definiëren, worden bedreigd. Hoewel Disney zeker heeft deelgenomen aan een behoorlijk deel van de trucs om makers te beschermen tegen royalty's en residuen, is het ook slim genoeg om te zien wanneer de getijden van de cultuur veranderen. Dit zou heel goed Disney's poging kunnen zijn om nieuwe industriestandaarden voor te zijn, door inhoud op schijf uit te brengen als een gebaar van goede trouw naar de schrijvers en de crew. Wat de reden ook is, als het House of Mouse een zakelijke beslissing neemt, volgt de rest van de industrie doorgaans snel. Het publiek zou in de toekomst meer van dit soort releases moeten verwachten, zowel van Disney als van hun concurrenten.
