Hoe Netflix het romantische beeld van Bonnie en Clyde in Hollywood verbrijzelde

Tijdens de Grote Depressie werd het diepe zuiden van de Verenigde Staten opgeschrikt door een misdaadgolf gepleegd door Bonnie Parker, Clyde Barrow en hun Barrow Gang. Het echtpaar kreeg een reputatie voor het beroven van banken, iets dat hielp bij het creëren van een beeld van hen als romantische Robin Hoods uit de jaren dertig. Deze mythe werd in 1967 door Hollywood nieuw leven ingeblazen Bonnie en Clyde , een hoofdbestanddeel van de tegencultuur van die tijd. Echter een 2019 Netflix film streefde naar een realistischer kijk op de bende - en verbrijzelde hun glamoureuze imago.

Tussen 1932 en 1934 werd het Diepe Zuiden het slachtoffer van een hele reeks overvallen, moorden en bankovervallen die werden toegeschreven aan de Barrow Gang, geleid door Clyde Barrow en Bonnie Parker. De jaren twintig en dertig stonden bij wetshandhavers en de media bekend als het tijdperk van ‘publieke vijanden’, vooral vanwege de manier waarop het verbod en de Grote Depressie een kruitvat vol kansen creëerden voor beroepscriminelen. Net toen Amerika wankelde door de opkomst van gangsters als Al Capone en John Dillinger maakte de armoede van de depressie van misdaad voor sommige boeven een levensstijlkeuze. Dit was het verhaal van Bonnie en Clyde, die zowel werkende mensen als banken beroofden in een poging Clyde Barrows oorlog tegen de wetshandhaving in Texas te financieren als wraak voor zijn tijd in de gevangenis. Hun verhaal is door Hollywood vereeuwigd via films en tv-shows, waarvan de meeste hun misdaadgolf romantiseerden. Die romantiek werd eindelijk tot rust gebracht door Netflix De Wegmannen .

Hoe Hollywood het meest beruchte misdaadkoppel van Amerika glamoureerde

10 beste monologen van gangster-tv-shows

Hoewel er altijd een vreemde belangstelling voor Bonnie en Clyde was geweest, vooral tijdens hun actieve jaren, wakkerde de film van Warren Beatty en Faye Dunaway uit 1967 de belangstelling weer aan. in het gangsterpaar , vooral onder de jeugd van die tijd. De jaren zestig waren een tijdperk vol anti-establishment sentimenten, en de tegencultuur nam vaak vreemde vormen aan. Dit was tenslotte het decennium van de hippiecultuur, de moord op JFK, de Manson Family, de Zodiac Killer, de Vietnamoorlog en de burgerrechtenprotesten, waardoor een van de meest vluchtige en transformerende tijdperken in de Amerikaanse geschiedenis ontstond. Achteraf gezien was een verhaal dat een bende moordenaars verheerlijkte, perfect passend voor die tijd, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom de jeugdcultuur warm stond voor deze boodschap. Deze terugkeer naar de romantische mythe van Bonnie en Clyde eindigde echter niet in de jaren zestig, en de valse persoonlijkheid van het verliefde stel dat de rijken berooft om aan de armen te geven, blijft tot op de dag van vandaag in de hoofden van velen hangen.

In een tijdperk als de Grote Depressie was er heel weinig sympathie van de Amerikaanse arbeiders die verhalen hadden gehoord over Bonnie en Clyde richten zich op banken . Het was door deze onverschillige minachting voor de rijken van die tijd dat de Barrow Gang haar imago als kampioen van de werkende mens kon behouden. Dit werd alleen geholpen door een hedendaagse jeugd die rechtstreeks inspeelde op de beroemdheidsstatus van de moordenaars, die op beroemde wijze schreeuwde om souvenirs van hun lichamen terwijl ze nog warm waren. Tegen de tijd dat de film van Beatty en Dunaway uitkwam, waren er twintig jaar verstreken en was een hele generatie in de mythe geboren en opgegroeid. Het was dezelfde mythe die de film inspireerde die de aandacht trok van rebellen uit de jaren 60, samen met films als Gemakkelijke rijder . Voor velen was het verhaal van Bonnie en Clyde er een van rebellie, vrijheid en romantiek van het onderdrukkende systeem, en de pijn van de echte slachtoffers ging verloren in de vertaling.

Hollywood heeft een lange en controversiële geschiedenis van het verheerlijken van misdaad, vooral als ze er een ‘Bonnie en Clyde’-dynamiek aan kunnen toevoegen. Dit was zeker gedeeltelijk het geval in de schokkende film Natuurlijke moordenaars , die een duo getrouwde seriemoordenaars en hun misdaadgolf volgde, ook door het Zuiden. Hetzelfde geldt voor films als Ware liefde En Thelma en Louise leenden elementen uit de klassieker, hoewel ze hun personages in een meer heroïsch licht presenteerden. Deze films verdienen niet dezelfde kritiek als Bonnie en Clyde omdat de acties van hun hoofdrolspelers genuanceerder en fictief zijn, maar ze laten wel de invloed van de film uit '67 op Hollywood zien. De boodschap werd verzonden dat misdaadverhalen en romances goed samengaan, wat weliswaar een aantal geweldige films opleverde, maar met begrijpelijke controverses gepaard ging. Films daarvoor hadden vaak een morele boodschap voor de kijker achtergelaten, en in de jaren zestig begon dat op zijn kop te worden gezet.

De Highwaymen toonden de waarheid achter Bonnie en Clyde

Killers of the Flower Moon herhaalt een verontrustende Hollywood-trend

In 2019 werd Netflix uitgebracht De Wegmannen , een thriller met in de hoofdrol De Hongerspelen ster Woody Harrelson En Geelsteen van Kevin Costner als respectievelijk de gepensioneerde Texas Rangers Maney Gault en Frank Hamer. Om de eindjes aan elkaar te knopen door destijds voor het Texas Department of Corrections te werken, werd Hamer ingehuurd door gouverneur Ma Ferguson – de eerste gekozen vrouwelijke gouverneur van Amerika – om de Barrow Gang ten val te brengen, waarbij Gault als zijn partner werd aangesproken. Beide mannen waren vrienden geweest toen ze als Rangers werkten, en hadden samengewerkt om maneschijnoperaties tijdens de drooglegging neer te halen. In werkelijkheid waren beide mannen zo dicht mogelijk bij het stereotype van een geharde, no-nonsense politieagent, met een reputatie van integriteit en het klaren van de klus. Dit radicale contrast met Bonnie en Clyde maakte hun verhaal des te passender, omdat het het publiek een zo duidelijk mogelijk 'politie en overvallers'-verhaal geeft.

Eén van de sterke punten van De Wegmannen is dat het Bonnie en Clyde als bijna anonieme figuren in hun eigen verhaal neerzet, en in plaats daarvan de nasleep van hun misdaden en hun achtervolging benadrukt. De gezichten van de criminelen worden zelden gezien en hun scènes benadrukken hun slachtoffers in plaats van hen in de schijnwerpers te zetten. Als Hamer en Gault doen hun speurwerk in staten als Texas en Mississippi wordt op brutale wijze aangetoond dat, ondanks de reputatie van de moordenaars als bankovervallers, hun voornaamste slachtoffers winkelbedienden en politieagenten waren. Het werd bij de politie zelfs bekend dat het vanwege de risico's de voorkeursmethode van de Barrow Gang was om winkels en benzinestations te beroven, in plaats van banken. Toch was het hun reputatie als bankovervallers die de krantenkoppen haalden en een deel van de onteigende, verarmde mensen in het Zuiden voor zich wisten te winnen. Het is begrijpelijk dat Hamer en Gault door het verhaal van het verhaal steeds meer gefrustreerd raken als ze ontdekken hoe diep de mythe van Bonnie en Clyde ging.

De Wegmannen maakt geen geheim van het doel achter zijn verhaal, met een flagrante bedoeling om schaduw te werpen op de heersende romanticus zicht op zijn gemene paar . Dit komt niet in de laatste plaats uit de mond van Gault en Hamer, vooral als ze de kennissen van de Barrow Gang opsporen. Bijna elke keer lopen de doorgewinterde politieagenten tegen bakstenen muren aan, terwijl getuigen weigeren enige informatie over de criminelen prijs te geven. Sommigen herhalen zelfs de leugen van Bonnie en Clyde, die alleen maar opkomen voor de arbeidersklasse, waarbij ze er vaak aan herinnerd moeten worden dat de slachtoffers van de bende voornamelijk politieagenten en eenvoudige winkelbedienden waren. Uiteindelijk had het duo in totaal twaalf mensen vermoord en tientallen overvallen gepleegd, onder meer bij vijftien banken. Aan hun aanval kwam een ​​einde toen Hamer een groep collega-agenten verzamelde en de boeven in Louisiana in een hinderlaag lokte, zoals aan het einde van de film te zien is.

The Highwaymen heeft veel betere rolmodellen

True Detective: Night Country is een vervolg op seizoen 1 – hier is waarom

Het verhaal van Bonnie en Clyde, verteld vanuit het perspectief van de wetshandhaving, is werkelijk buitengewoon op het niveau van Elliot Ness en zijn Untouchables. In Frank Hamer en Maney Gault hebben kijkers zeer reële en oprechte rolmodellen die, in tegenstelling tot hun doelwitten, destijds bekend stonden als fatsoenlijke politieagenten. Waar sommige detectiveverhalen zich vrijheden permitteren met de integriteit van hun hoofdrolspelers, De Wegmannen is in alle opzichten een goede weergave van Hamer en Gault. Beiden zijn eerlijke mannen van de wet in een tijdperk dat bekend staat om hun corruptie en lijken gezien hun tijd bijna de perfecte mannen voor de baan. Dit zou geen verrassing moeten zijn als je bedenkt hoe de Texas Rangers hun reputatie van professionaliteit en integriteit hebben verdiend. Zoals bij elke film worden er enkele vrijheden genomen met het oog op het verhaal en de passende speelduur, maar kijkers zullen meer waarheid in het verhaal van Netflix vinden dan in welke andere film dan ook over Bonnie en Clyde tot nu toe.

De Wegmannen heeft een briljant Echte detective -geïnspireerde sfeer vol spanning, met een verhaal gewijd aan het eindelijk goed krijgen van dit verhaal voor generaties die alleen de mythe hebben gekend. Een van de meest verfrissende aspecten is hoe het volledig afstapt van de eenvoudigere, naïeve kijk die jongere mensen hebben op het stel, en in plaats daarvan een volwassen, gegronde en koude kijk op de realiteit van het verhaal presenteert. Het langzame onderzoek naar twee agenten van een van Amerika's meest prestigieuze wetshandhavingsinstanties gaf het verhaal ook een westers thema van ouderwetse gerechtigheid. Harrelson en Costner leverden allebei fantastische prestaties toen de Texas Rangers terugkwamen en een einde maakten aan een van de ergste misdaadaanvallen uit het tijdperk. De namen Bonnie en Clyde zijn voor sommigen misschien nog steeds synoniem met het toppunt van rebelse romantiek, maar Netflix gaf het publiek iets dat veel dichter bij de waarheid lag.

De Wegmannen

Het onvertelde waargebeurde verhaal van de legendarische detectives die Bonnie en Clyde ten val brachten.

Datum van publicatie

29 maart 2019

Regisseur

John Lee Hancock

Vorm

Kevin Costner, Woody Harrelson, Kathy Bates

Beoordeling

R

Looptijd

2 uur 12 minuten

Hoofdgenre

Biografie

Genres

Biografie , Misdaad , Drama

Schrijvers

Kathy Bates

Productiebedrijf

Casey Silver Productions, Universele afbeeldingen