Oorspronkelijk geserialiseerd in 1987 in Wekelijkse Shounen-sprong , JoJo's Bizarre Avontuur is het geesteskind van het raadselachtige Hirohiko Araki . Gedurende drie decennia heeft hij zijn niche vampiergotiek uit het Victoriaanse tijdperk uitgegroeid tot een culturele sensatie over de hele wereld. Door zijn reis te volgen, kunnen we Araki's kunststijl dramatisch zien evolueren terwijl hij zijn eigen unieke smaak ontdekt.
Zwaar geïnspireerd door populaire manga van die tijd, in het bijzonder Vuist van de Poolster , JoJo's Bizarre Avontuur Deel Een: Phantom Blood ziet er primitief uit in vergelijking met het latere werk van Araki. De gedateerde kunststijl kan nieuwe lezers in de weg staan. Een steunpilaar waar Araki al vroeg naar toe trok, waren de dramatische poses van zijn personages - een iconisch element dat zou groeien met zijn stijl. De personages zijn gewoon een tikkeltje disproportioneel op een rommelige ongekunstelde manier. Ondanks een interessant verhaal, Fantoombloed slaagt er uiteindelijk niet in om in te spelen op de sterke punten van het medium.
doek lichte gist tarwe
Het tweede gedeelte, Strijdneiging , toont al een geleidelijke verandering in Araki's kunststijl. Waar hij koos voor ronde smetteloze gezichten met geknepen trekken, verkleint hij de ogen, vergroot hij de mond en definieert hij de neuzen beter. De meest opvallende verandering is de verschuiving naar dikke hoekige lijnen, waardoor zijn personages een scherper uiterlijk krijgen: een afhaalmaaltijd die hij tot zijn eigen ontwikkeling ontwikkelt. Zijn gebruik van ronde vormen is terug te vinden in de golvende kleding van de personages, die hij gebruikt als tastbare illustraties van setting en tijd.
Het is echter binnen Stardust Crusaders - een cross-continentale reis geïnspireerd door Jules Verne's Rond de wereld in tachtig dagen - dat Araki echt op zijn pas komt. Zijn oudere sjablonen van ronde gezichten maken plaats voor gedurfde, indrukwekkende hoeken. De wangen die vroeger ongeschonden werden gehouden, zijn getransformeerd in canvassen van structuur, contouren en details, die de karakters op unieke wijze definiëren. Grote blokfiguren en nadruk op gespierde mannelijke lichamen verschijnen met Araki naast dynamische kleding. Met de introductie van Stands, het nieuwe energiesysteem van Jojo's Bizarre Avontuur , zorgt hij voor een onbeperkt aantal fantastische wezens, van gespierde humanoïde melee-jagers tot een letterlijke zon. Hij tilt de gekheid en flamboyantie nog een tandje hoger en verlegt de grenzen van het medium.
Als Stardust Crusaders was de basis die Araki voor zichzelf bouwde, Diamant is onbreekbaar is de volgende sprong voorwaarts. Met een verhaalstructuur die ontspant van een missie met veel inzet naar Egypte tot een meer levensecht huiselijk plot, zo decomprimeert de kunststijl ook van gewaagde geometrische vormgeving tot een volwassen terugroep naar Araki's eerdere gebruik van ronde vormen en gezichten. Dit komt vooral voor in het ontwerp van de nieuwe hoofdrolspeler Josuke Higashikata, met hartvormige accessoires op een breedgeschouderd uniform en een indrukwekkende pompadour. De enorme ondersteunende cast sportontwerpen die evolueren naarmate de serie vordert. Jotaro Kujo ondergaat een wit-gouden make-over, Kira Yoshikage behoudt zijn sinistere kostuums met schedels maar krijgt een identiteitsverandering en Rohan Kishibe's experimentele garderobe verandert dagelijks. Araki omarmt de geest van creativiteit en onthult een nieuwe zweem van funk in zijn visuele stijl.
Araki zet weer een stap voorwaarts in Gouden wind , het vijfde deel van de sage. Hij doorbreekt zijn aloude gewoonte van omvangrijke mannenlichamen met zware kaaklijnen en boomstamhalzen, en kiest voor minder indrukwekkende lichaamsbouw. Zelfs de humanoïde stands zijn slanker en slanker dan de forse voorbode Star Platinum. De personages hebben dunnere wenkbrauwen, rondere ogen en over het algemeen meer proportionele gezichten. Araki zet zijn modeontwerp van het vorige deel voort en creëert nog meer bizarre kleding met strakkere pasvormen voor de magere mafioso's. Met personages als Guido Mista, Trish en Gold Experience Requiem kan Araki specifieke patronen en texturen maken voor bepaalde personages om hun visuele representatie te verbeteren.
In Stenen Oceaan , bouwt Araki zijn praktijk voort met personages als Yukako Yamagishi en Trish Una om een bijna volledig vrouwelijke cast op te bouwen. Hij behoudt veel van dezelfde stijl als in Gouden wind , met een focus op kleinere lichamen, proportionele gezichten en gekke kleding, maar het echte verschil zit hem in zijn experimenten met vrouwelijke figuren, vooral vanuit een achtergrond van mannelijk werk. Hij overseksualiseerd noch ontkracht zijn cast, een welkome verademing voor de alternatieven die er zijn, en creëert iets nieuws dat nog steeds erg in zijn stijl is.
Beide Stalen kogelloop (Deel 7) en Jojolion (Deel 8) kan worden omschreven als naaste broers en zussen van Stenen Oceaan ’s kunststijl. Ondanks geen ongelooflijke sprongen in artisticiteit, kunnen de laatste twee delen worden beschouwd als volwassen herhalingen van hun voorganger. De lijnen zijn scherper, de standkrachten zijn nog belachelijker en de onderscheidende kenmerken zijn gedurfder, wat zorgt voor onvergetelijke personages.
Tegen die tijd is het duidelijk dat Hirohiko Araki, hoewel hij nooit rustte in het verleggen van zijn grenzen, zijn eigen unieke stijl heeft gevonden die hem het beste dient. Hij verfijnt zijn handschrift om een medium te creëren dat zijn overweldigende creativiteit kanaliseert en zijn publiek hongerig houdt voor het volgende hoofdstuk.
150 wimpers bier
